Gördüğüm iki çift göze kitlenmem kısa sürmedi. Gri gözleri doğrudan kalbimi hedef alıyor gibi yavaş yavaş kalbimde bir enerji hissediyordum. Canımı yakan şey gözlerinden ziyade başka bir şeydi sanki. Öyle hırsla, öyle nefretle bakıyordu ki. Gözleri bir sıcak okyanus gibiydi, ben içinde yanıyordum. Kaynar bir suda boğulmak değildi, her hücrene, her duyguna kadar cayır cayır yanmaktı. Gözleri bir ölümü anlatıyordu, benim tabutum onun grilerine gömülmüş gibiydi. Kalbimdeki basınç artarken daha fazla dayanamayıp elimi kalbimin üstüne götürdüm. Yüzümü sabit tutmak için uğraştığım savaş sonunda sona ermiş gibiydi. Kalbimde çok büyük bir ağrı vardı. Hayır, bu asla hoşlantı gibi değildi. Ne olduğunu anlamıyordum. Grileri ruhumu ele geçirmek istiyordu; başarısız olmak önce beni, sonra onu alevlendiriyordu.
*
Eğer ihanet bir simgeye sahip olsaydı, bu kitap gösterildi. Herkesin tek bir ruhu vardır. Bahsedilen tek bir ruh ortadan ikiye parçalanırsa, umutlarınız elinizden kayıp giderdi. Elinizde ki yarımlıklarla devam etmeye çalışırken birinin sizden onu koparmaya çalıştığını düşünün. Zemheri için de durum böyle. Yaşadığı olayları ardında bırakmak isterken bir anda gelen kişi Zemher`nin her şeyini istiyordu. Başta ruhu olmak üzere her şeyine sahip olmak istiyordu. Aziz`in gözündeki nefret nereye dayanıyor?
Peki Zemheri ruhunu Aziz`e teslim etmek istemezse, bu durumda Aziz ne yapar?
(Geçmiş hayat ve fantastik içerir.)
