Evet size muhteşem ötesi bir kurguyla geldim. içinde arayıpta bulamayacağınız hiç birşey yok. heycanı doruklarda yaşayacaksınız.

Çocukluğumdan bu yana kafamda kurduğum bir hikyeydi. ben yazarken heycandan ellerim titredi. ve sizinde bayılarak okuyacağızdan eminim.

Nefesini kesicelecek. Kurgunun heycan verdiği gibi bir yanınızı buruk bırakacak bir konusu var.

Arkanıza yaslanın. Ve kitabın tadıni çıkartın.

                           🍁

Hangi bir masalın içinde onun için hazırlanan geleceği toparlamaya çalışabilirdi. Hangisinde kendini mutlu bir kadın olarak çizerdi. Geçmişten biri hep ruhuna sığınan o korkuları nasıl defedebilirdi. Geceleri uyanan o anıların cani dokunuşu teninden kazıyabilir miydi ki? Kendisiyle birlikte büyüttüğü o izleri silmeye nasıl cesaret edebilirdi. Hepsi ona alışıp güvenmişken hangi birinin güvenini bir gelecek için yıkabilirdi.

Kimsesizken onu benimseyen onca acı, onca korku, ve onca yaraya rağmen hala kendine nasıl kimsesiz diyebilirdi ki. acılarının her biri onu çok iyi tanıyordu. En büyük zaafı hatıralardı. Hepsini zamanında yakıp kül etmemiş miydi?

Peki hala peşinden yetişen bu insanlar kimdiler? Çocukken başını koyduğu bu kaldırım taşlarına hiçbirin ayağı basmamışken şimdi onun hayatına izinsiz ellerini uzatan bu insanlar kimdiler?

”Eksildin günden güne. Her gün birer geçmişe dönüşürken sen bir geleceğe döndün. Ulaşamadığım o geleceğe. Bana sorarsan seni geçmişte görüp hatırlamak daha çok isterdim. Çünkü o zaman belki tanrı seni rüyalarıma gönderirdi. Seni gelecekte beklemek bana hiç bir hatıra bırakmıyor. Seninle ilgili olan tüm şeyleri siliyor. Sesini, yüzünü unutmuşken nasıl gelecekte ki seni tamamlayabiliyorum.

Hala eksiksin.

Günler azaldıkça sen tamamlanıyorsun. Sana bir adım daha yaklaşıyorum ve korkuyorum. Ya herşey bir hayalsa. Ya bana verilen bütün sözler çoktan unutulmuşsa. sisler bile artık seni anlatmıyorsa. Onlar bile vazgeçmişse senin varlığına.

”İşte o zaman beklediğim zamanın bedeli kim olacak”