Mürekkebi gözünü buğuladıysa eğer kopan yaprakların
Cıvıldamayı unutmuşsa bugün gönülbahçende kuşların
Oturur olmuşsan kemirgen fısıltılarla yan yana
Ellerinle boğuyorsun kendini bulanık akıntılarda

Toplarsın yumuşak yapraklarını avuçlarında
Toprak silkelenir yapışıkalan avuçlarında
Tozu silinir unutulmuş tebessümlerin avuçlarında
Güllere boğ kendini

Gizli değildir ki sırrı sıcak bir gülüşün
Gözlerinin önünde olsa yeter kısa bir düşün
Gelsin diye bekleme gökkuşağından damlayan günleri
Güllere boğ kendini

Yıldızlar, günvedâsı, Hâşim şiirler dilinde
"Yıldızlar onun gülüdür elinde"
Yıldızlar bile kesmiyor parlamayı sonsuz karanlık içinde
Güllere boğ kendini

Heyhat ki dilinde tatlı bir şarkı tatmayanlara
Hayalleri dipsizliğe akan çeşme sananlara
Heyecanıyla küs kalmış olanlara
Güllere boğ kendini

Şaşaalı bir tozpembe, sade bir düşgülü, ne fark eder?
Şekli bile fark etmez sen mutluysan eğer
Sevinç tohumu insanın toprağında her zaman var
Senin yüzünde filizlenecek hangi gül var?