Feragat eder ötekinin aleminden yabancı, dinlenir perdenin arkasındaki kendinde
Gözlerini kapatır nefsin parlayan her rengine, şekilsiz pençeyi köreltir nefesinden yayılan sessizlik
Damlamaz kanına beş noktadan tek kir, öz katman temizler yüreğini pirüpak
Ve azad eder zamanüstü hanesine, sarsılmaz noksanlığı ile erir acun

Yansımasız varlığını selamlar yabancı, göğsünden yükselen güneşi ile
Üç hayat var olur tek aydınlığından - bir kuş, bir kuş ve bir kuş daha
Beyaz kanatları ulaşır her bir yana, tüm renkleri parçalar asketik rüzgar
Ve konmazlar tek bir dala, nefes zihinle bir olana kadar

Nefes formunu kaybeder yabancı, inmez en sessiz noktadan kadeh yeniden yanana kadar
Dünya parlar yeniden açtığı gözlerinde, mırıltısıyla aydınlanır berrak dahme
"Kabuk dayanabiliyorsa çekice, özü çürüten nedir?
Toprak taşısa da hayatın yükünü, sema temiz gereklidir"