Sosyal medya hesabı, anasayfa:
Oktay Çevik: "Acil B RH+ trombosit kan aranıyor. On ünite gerekmektedir. Hasta 17 yaşında, erkek. İsteyenler benimle de irtibata geçebilir."

Bir genç kız, bilgisayar masasının karşısında dikilmiş dakikalardır aynı bildiriye bakıp duruyordu. Haberi bir hafta önce annesinden ilk öğrendiğinde pek de ciddiye almamış ya da tam olarak anlamamıştı. Şuansa hissettiği sadece boşluktu. Oysa onunla hayatında bir defa bir araya gelmiş ve hiç konuşamamıştı. Şimdi bu kadar etkilenmesini, mantığı kavrayamıyordu. Aklına artık oynamadığı için dağıttığı oyuncak bebekler arasındaki o küçük, biraz çizilmiş, lacivert, oyuncak araba geldi. Karton kutuya ilk onu koymuştu. Dudak kenarları yukarı kıvrılırken, klavyenin üzerine bir damla düştü. "Dayanmalısın," diye geçirdi içinden.

Yıl 2003. Yazın en sıcak zamanları. Ailesiyle birlikte uzun yıllardır Almanya'da yaşayan bir kadın, küçük oğlunu da yanına alarak Türkiye'ye kısa bir süreliğine geri döndü. Muğla'da ki evini boşaltıp, sattıktan sonra Ankara'dan daha yeni bir daire satın almak istiyordu. Böylelikle daha yüksek fiyata kiraya verebilecekti. Memleketine geldiği sırada eş, dost, akraba ziyareti yapmayı da ihmal etmemişti. Aynı köyde çocukluğunu geçirdiği arkadaşı Nermin de onlardan biriydi.

Nermin'in her yaz Ankara'dan kayınpederine bakmak için gittiği o küçük köy evinde uzun saatler oturup birlikte hasret geçirdiler. Konu Ayşe'nin taşınacağına gelince Nermin gönüllülükle yardım edebileceğini ona söylemişti:

"Ev temizliği zor olur."dedi Nermin, aklına bu köy evine yeni geldiğinde büyük kızıyla yaptığı bir haftalık temizlik gelmişti. Tabii şehirde, bir apartmandaki evin tahtadan çatı katı ve orada cirit oynayan fare, yarasa, kurbağa gibi misafirliğe gelmiş hiç de iyi olmayan davetsizler olmayacaktı. Ama insan yine de böyle zamanlarda yardıma ihtiyaç duyardı. "İstersen gelip yardım edebilirim."

Ayşe bu teklifi reddedemedi. "Gerçekten çok iyi olurdu." Bir an durdu, Nermin'in iki kızı bu köyde çok sıkılmış olmalıydı. Hele ki büyük olan tam ergenlik çağındaydı ve biraz gezmek ona çok iyi gelirdi. Küçük kız ise oğlunun yaşıtıydı. "Ama bir günlüğüne o kadar yolu gidip gelemezsin. Bak en iyisi sen kızlarla birlikte gel bana, bir hafta kal bende."

Nermin bu teklifi düşünedursun, her gece radyoda dinlediği ve platonik aşık olduğu sunucunun Ayşe'nin evine yakın olduğunu bilen genç kız, bu konuda ki hemfikirliğini coşkuyla belirtince kadıncağız kabul etmek zorunda kaldı.

"Tamam o halde." dedi Ayşe memnuniyetle "Hadi hazırlanın!"