Tüm yaşananlardan sonra aşka dair kendini gerçekleştiren kehanete inanan bir timsah var karşımda artık. Ona kendin kafesten kurtulsan da hayallerini orada bırakmışsın dedim. Homurdandı bana. İstersen özgür olmayı deneyelim birlikte dedim. Çok biliyorsun sen dercesine kuyruğunu silkti,umursamaz davrandı . Elimden aldı klavyemi:

"O soğuk batım sırasında açan kış çiçeğinin zamansız heyecanı, kirli bir heyelanla kopup gitti.
Benim sitemli, vahşi yanım ise kaldıramadı geride kalan bu kokuşmuş sakinliği. Bir yolculuk aldı günlerdir ayaklarımı, dalgalı bulutlarda akıp yüzüyorum. Balıklamayı değil timsahlamayı tercih ediyorum. Dünyanın mavi tavanında şekiller çiziyorum.
Ölüm, silah, ateş, çocuk, asker...
Dönüyor, dönüyor, dönüyor. Başım dönüyor. Ve o anda ayakkabımın bağcığı bileğime dolanıyor. Duruyorum güzel kuşum. Boğuluyorum. Bu soyut cümleler içinde bile gerçeklere fazla açılmışım meğer. Bana hayal kurmak için ümit ver, benden uzak olsun mantıklı düşünceler.

Ağaç yaprakları fısıldaşıyor, onların sırrını söylüyor kulağıma bahar meltemi. Yine dedikodu peşinde orman. Ben yapraklara değil sözü bana yetiştiren mevsim rüzgarına darılıyorum. Geçen bahar mart kulaktan kulağaoynayıp sana gelerek asılsız şeyler anlattığında inanmıştın o konuşmalara.

Ben sana inanamamıştım kürdan kuşum.

Ağaç yaprakları fısıldaşmaya devam ediyor.
Ağacın dalları nasırlaşmış gövdelerine sertçe vurmaya başlıyor daha sonra.
Hştt...tak tak hştt.. tak

Bu ritim nabzımda çarpıyor.
Bu rock müziği kim çalıyor? Ona dua ediyorum. Sen de et, şimdi hayal kurabiliyorum.

Karşılıklı limonata içip kaba seslerle yutkunmayı mesela. Aç gözlü olup şapırdatırken
görgü kurallarına uymayı söyleyen süper egodan bağımsız olmayı. Yemekten midesi bulanınca kusmasının iğrendirici değil doğal bulmanın hayali. Midesi bulanınca sağlığı hakkında endişe edebilmenin de.. Ya da avlanırken tüm yüzüme kan bulaşırsa peçetem olmadığı için silemeyeceğimi bilen birinin hayali. Ama en çok da ıslansın diye kuru tutulan o omuzlarda gözlerin kapalı kalbin açık bir dakika yaslanabilmenin-hani hatırlarsın bir dost yapmıştı- kendisi kayıp yaşanması sanki ayıp sevginin hayali...

Sustum. Ne aptalca. Boş versene. Kırıklığı batar sonra benim de gülüşüme.

Şimdi dalgalara geri at ve boğ beni yüzdüğüm bulutlarda. Bağcığım yok benim yazdığım cümleler kıvrım kıvım dolanacak boğazıma. Ve gözü yaşlı düş kapanı yakalarken son ümidimi, öpüp zehrini salacak hissizlik şah damarıma.

11 Mart 2020 19.15 Edirne