Odaya giriyorum. Yazmam gerek. Herkesin daha iyi şeylerin olacağını umut ederek iyi dilek ve dualarını birbirine söylediği o özel (!) günlerden biri bugün. Yazmam gerek.Onların geri sayım yapmak için bekleyişleri yüzünden hem de...
Tat alınan o anın sürmesi için akrep ve yelkovanı susturmak isteyenler nerede peki? Nerede "Zaman ağır ol henüz erken." diye Şebnem Ferah'a kendi sesiyle eşlik edenler? Gerçekten henüz erken değil mi? Yeni güne...
Çelişkiler tutsağı tuhaf yaratıklarız. Gülüyorum! Birazdan ağlayacağım. Derken yanımda kanat sesleri... Başımı çeviriyorum. Evet geldiler! Diğer tarafımda sürünerek gelen sivri dişlim. Kocaman gülüyorum. Artık güçlüyüm!

"Bu gece bir şeyler olacak." dedi küran kuşu ve devam etti. "Sıfıra bir kala... " Kondu sallanan eğik bir dala." Bir şeyler yenilenecek yitirilenin yerini doldurmak üzere..."

Aklımı karıştırdı kürdan kuşu. Öyle miydi gerçekten? Kalbimde şimdi derin bir kuşku... Başımı önüme eğiyorum.

"Küçüğüm çok küçüksün. Seni cümlelerimle büyüteceğim. Bu gece bir şeyler olacak." diyor timsah ve ekliyor:

"Bir daha olmayacak bugün
Vedalar bir daha olmayacak merhaba...
Yeni tanıdığın biri kaybettiğin diğerini dolduramayacak.
Güzel geçen her an, o anda buğulanacak.
Yeni yıl gelecek ama...
Biliyorsun...

İyi ki yaşadım, iyi ki tanıdım diyorsun.

Geçmiş zaman kipi seni akrep ve yelkovanda susturuyor."

31 Aralık 2017 19.05