Son yazışmamızın ardından iki gün geçmişti. Bugün 5 Nisandı. Yarın sabah İzmir'e gitmek için otagara gidecektim.

Uzun zamandır saçlarıma değişiklik yapmak istiyordum. Saçlarıma perçem yaptırmak için, evden ayrılmış kuaföre gidiyordum. Hem bilinmeyen bana çok büyük bir sürpriz yapmış, beraber duman konserine gitmek için bilet almıştı. Ben de beni farklı görmesi için ona küçük bir sürpriz yapmak, hem de kendime de değişiklik yaptırmak istemiştim.

Kuaförün kapısını açarak içeriye girdim. Soğuk havadan sıcak havaya hisseden bedenim titrediğinde, başımdaki kapüşonu kafamdan çekerek boynuna sıkışmış saçlarımı parmaklarımla boynumdan sırtıma doğru attım.

Burhan yüzündeki tebessümle bana doğru gelirken, ben de ona karşılık gülümsemiştim. Kollarını bana doğru sararken "Hoşgeldin tatlım." demişti.

Saçlarımı yıkandıktan sonra, siyah koltuğa oturmamla saç kesim önlüğün çıtçıtını takarak, saçlarımı geriye doğru attı. Aynadan kendimi izlerken, Burhan'ın sesiyle bakışlarımı ona doğru kaldırdım.

"Sonunda saçlarını kahkül yaptırmak istemen nereden esti de beni aradın?"

"Birisine sürpriz yapmak istiyorum, o yüzden aniden seni de aradım alacaklı gibi."

Dudaklarımdan çıkan kıkırtıya engel olamadım. Burhan'ın tek kaşı havalanırken, dudaklarına muzip bir gülümseme yayıldı.

"Hımm kimmiş bu şanslı."

"Ne demişler az laf çok iş."

"Anladım kes sesini diyorsun."

Saçlarımı kesmeye devam ederken laflamaya devam ediyorduk. Telefonuma gelen bildirimlere önüme gelen saçlardan cevap veremezken kimden geldiğini merak ediyordum. Neyseki artık son aşamaya da tamamladığımızda, Burhan boynuma bağlı olan örtüyü kaldırırken, gözlerimi saçlarımdan çekmemiştim. Örtüyü kenara attıktan sonra parmaklarını saçlarıma geçirerek dağıttı.

Arkama büyük bir ayna tutarak, saçlarımın arkasını görmemi sağlamıştı. Aslında içimde küçük bir kötü olacağı hakkında korku olsa da Burhan'ın eline güvenmiştim. Zaten önceden yüzüme uygun olup olmadığına bakmıştık. Kahkülün ben de güzel olacağını söylemişti.

Gerçekten de haklıydı. Çok beğenmiştim. O da beğenirdi değil mi?

Yarın bunu öğrenecektim.

Kuaföre paramı ödeyip ayrıldıktan sonra telefonumdaki mesajlara cevap veriyordum.

Hazal: Aşkım nerdesin sen?

Yağmur: Kuaför gitmiştim de şimdi eve geçiyorum.

Hazal: Uçlarını mı aldırdın?

Yağmur: Eve gidince fotoğrafını atarım.

Hazal: Bekliyorum.

On dakikanın ardından eve vardığımda, saçlarımın fotoğrafını çekerek Hazal'a attım.

(Fotoğraf)

Yağmur: Aynen kanka uçlarından aldırdım. 😏

Hazal: OHAAA LANNN

Hazal:

(Fotoğraf)

Yağmur: Nasıl olmuş??

Hazal: Aşık oldum. 🔥🔥

Yağmur: Ben de çok beğendim

Hazal: Kızım nereden estirdi de gittin yaptırdın?

Yağmur: Zaten önceden de yaptırmak istiyordum biliyorsun, dedim ki yaptır kızım ne olacak.

Yağmur: Bir anda esti aradım hemen Burhanı.

Yağmur: O da zaten şaşırdı. Ben de sürpriz dedim.

Hazal: Ne sürprizi kızzz

Yağmur: Bana yazan erkekle yarın beraber konsere gidiyoruz.

Hazal: Siktir

Hazal: Gercketen mi

Hazal:

(Fotoğraf)

Hazal: Ne ara işi ilerlettiniz de konsere gidiyorsunuz.

Yağmur: Bana da sürpriz oldu

Yağmur: Biliyorum, daha yeni mesajlaştığım daha adını da bilmediğin biriyle konsere gitme fikri kulağa saçma geliyor olabilir, ama ben ona bir şans vermek istedim.

Yağmur: Hatta benlik şeyler değil biliyorsun, ama ona inanmayı seçtim. Bu sefer aklımı değil kalbimi seçmeyi tercih ettim. Yanlış mı doğru mu olduğunu bilmiyorum ama denemekten zarar gelip gelmeyeceğini bilmeden çıktım bu yola.

Yağmur: İşlerimiz ilerler mi bilmiyorum.

Yağmur: Onunla mutlu olur muyum bilmiyorum.

Yağmur: Bir arkadaş olarak mı kalırız yoksa bir başka bir şey olarak mı bilmiyorum.

Yağmur: Tek bir şey biliyorum yarın bayılıp tekrar ayılmanın gerçeğini yaşamaya gidiyorum.

Yağmur: İzmir bekle beni ben geliyorum.

Yağmur: Biz* geliyoruz.