Bedenimi ele geçiren yorgunlukla artık zar zor ayakta duruyordum. Konserin kalabalığından sıyrılan bedenlerimiz, sahil kenarında küçük bir bankı bulmuştu. Sıcaktan terleyen tenimin üzerindeki yeşil tonlarına sahip gömleğimi çıkardım. Bankın kenarına koyduktan sonra, onun sesiyle bakışlarımı ona doğru çevirdim.

"Acıktın mı?"

Sabahtan beri bir şey yemiyordum. Konserde yorgunluktan daha da acıkmıştı karnım.

"Hem de nasıl"

"Pilav üzeri tavuk?"

"Bayılırım."

Dudaklarını diliyle ıslatırken, dudaklarındaki gülümseme içimi ısıtmıştı. Gözlerimi takılı kalan gülümsemesinden arındırıp kırpıştırdım.

"Benle gelmek ister misin? Ben mi alıp geleyim?"

"Gelirim seninle."

"Peki."

Bankın üzerindeki gömleğimi belime bağladıktan sonra yürümeye başladık. Sahilin kenarında tavuk pilav satan biri bulabilecek miydik? Bir bildiği vardı ki, bana böyle bir öneri sunmuştu.

Birkaç dakika boyunca yürümemizin ardından, tavuklu pilav satan bir amcayla karşılaşmıştık. Eliimize aldığımız pilastik kapların içindeki yemeklerle, oturacak bir yer bulduktan sonra yemeğimizi yemeye başlamıştık.

Aramızdaki sessizliği telefonumdan gelen bildirim sesiyle bozulmuştu.

Hazal: Unutuldum sanırım. :(

Yağmur: tabi ki de hayır, yorgunluktan telefona bakmayı akıl edemedim.

Hazal: Konser nasıldı?

Yağmur: Bayılma sebebi.

Hazal: Konser mi? O mu?

Yağmur: Bilmem,

Yağmur: Sonunda onunla tanıştım. Adını öğrendim. Beraber şarkı söyledik. Fotoğraf çekildik. Şimdi ise tavuklu pilav yiyoruz.

Hazal: Tavuklu pilav yerine daha romantik bir şey bekliyordum.

Yağmur: Yaşadım belki.

Hazal: upsss. koydu.

Hazal: Anlat çabuk, ne yaşadınız?

Yağmur: Belki dedim :)

Hazal: Ha yani, olduğun yerde düşün düşün tepin diyorsun.

Hazal: Fotoğrafını atsana, onun

Yağmur: Ne!

Yağmur: Ne yapacaksın fotoğrafını?

Hazla: Merak ettim Allah Allah

Yağmur: Dur yolda giderken aniden çektiğim bir fotoğrafı vardı

Yağmur:

(Fotoğraf)

Hazal: 😮😮😮😮😮😮😮😮😮😯😮😮

Hazal: O ne yeniyo mu?

Yağmur: HAJAKSNVAHAJANGAUAJN

Hazal: Bu çocuk şimdi benim eniştem mi olacak?

Gözlerimi devirirken, onun sesiyle donup kaldım.

"Yakında..."

"Efendim?"

Aynen, anlamadın yağmur.

"Hazal arkadaşın değil mi?"

"Evet, ne oldu ki?"

Elimdeki telefon aniden parmaklarımın arasından çekildiğinde ne olduğunu kavrayamamıştım. Parmakları ekrandan bir yere basarken, dudaklarını telefona yaklaştırdı. Dolgun kıvrımlı dudakları aralanırken ne yaptığını şimdi anlamıştım.

Yağmur: ⏮️----------⏩

0.10

"Bu çocuk yakında senin enişten olacak."