Başımın altında durmadan titreyen bir şey beni uykumdan sıyırırken zorlukla gözlerimi açtım ve telefonumu yastığımın altından aldım.

Kısık gözlerle ekranda yazan Çakır ismiyle aramayı yanıtladım. Bu saatte neden aradığı hakkında bir fikrim yoktu.

Uykulu sesimle konuştum.

"Çakır, kötü bir şey mi oldu."

"Evet, seni özledim. Çıksana dışarıya. "

Kısa bir süre korkuyla çarpan kalbim dedikleriyle rahatlamıştı.

"Bir şey oldu sandım ben de korktum."

"Oldu zaten, çıksana kızım dışarıya özledim diyorum seni, sarılayım bi sana."

"Tamam geliyorum."

Telonu bir demesine izin vermeden kapattım ve yataktan banyoya doğru yol aldım. Elimi yüzümü yıkayıp ayıldıktan sonra pijamalarımın üzerine hırkamı giyip anahtarımla telefonumu alıp evden çıktım.

Evin önünde duran arabaya doğru ilerlerken, aniden uyanmışlığın halsizliği vardı.

Yolcu kapısını açıp bindiğimde kapıyı kapatarak ona doğru döndüm.

"Hoşgeldin yavrum."

"Hoşbulduk, nasılsın?"

Çalışan arabanın klimasından üfüren sıcak hava onun bakışlarıyla birleşince yanaklarım hafiften yanmaya başlamıştı.

Parmaklarıyla önüme gelen saçlarımı sırtıma doğru attığında, sağ eli ensemi bulduğunda hızlanan nefesime karışan alnıma değdirdiği sıcak dudakları tamamen nefesimi kestiğini hissettim. Gözlerim yaptığı bu hareketle usulca kapandı.

"Şimdi iyiyim."

Gözlerimi açmadan kollarımı boynuna sardım, ellerim ensesini okşarken boynuyla ensesinin arasında bir yere küçük bir buse kondurdum.

"Kurban olayım sana, benim güzelim."

Utandıkça utanıyor, boynunda başımı hiç kaldırmak istemiyordum.

"Yeni uykudan kalmış biri için boynunda soluklanmak ve bu sözleri duymak için zamanı değil."

"Neden?"

"Çünkü sen böyle kalbime bir sürü kelebek yerleştirip hem de boynunda soluklanma izin vermeye devam edersen ben yine senin kokunla uyuyup kalacağım."

"Benim keyfim yerinde, yine kokumla uyu hemen uyu ki ben yine seni izlemekten şafağı sökeyim."