Okuldan içeri girdiğimde insanların bakışları altında zorla merdivenleri çıkarak sınıfa ulaşmıştım. Kapının kulupunu aşağıya çekerek içeri girdim ve sırama doğru ilerledim.

Sıramda gördüğüm kese kağıdı ve yanında siyah bir poşet vardı. Kaşlarımı çatarken, sınıfta gözlerimi gezdirdim. Sandalyeye oturduğumda kese kağıdını açtığımda içinde simit vardı. Poşete baktığımda ayran ve krem peynir olduğunu gördüm. Ve içinde küçük bir not.

Krem peynir mi ayran mı sevdiğini bilmediğim için ikisini de aldım. Ama ben simiti krem peynirsiz yiyemem, ikisi arasında kararsız kalırsan krem peynir yemeni tercih ederim :))

Şimdilik Bilinmeyen

Yüzündeki şaşkınlık ile önümdekilere bakarken, avuçlarımın arasında terden ıslanan telefonuma mesaj geldi.

05*********: Belki kızacaksın ama kahvaltı yapmadan durmana içim razı gelmedi.

05*********: Ne yersin onu da bilemedim

05*********: Benim de aklıma simit almak geldi.

05*********: Onu yemeden sınıftan ayrılma.

05*********: Yani istediğin yerde de yiyebilirisin tabi de sınıfta yesen daha iyi olur. Soğuk hem.

05*********: Karnını doyur yeter.

05*********: Tamam mı?

Düşünülmek, ruhumdaki acının sızlamasına sebep oluyordu. Düşünen kişinin de tanımadığım birinin yapması, daha da canımı acıtıyordu.

Yağmur: Teşekkür ederim.

Yağmur: Ne gerek vardı demiyorum, çünkü sen desem de demesem de zaten alacakmışsın.

05*********: Rica ederim :)

05*********: Neyse ben seni meşgul etmeyeyim karnını doyur.

05*********: Yediğinde bana mesaj atar mısın?

05*********: Ona göre mesaj atarım.

Yağmur: Tamam, görüşürüz.

05*********: Görüşürüz.

Dudaklarımdan düşmeyen gülümseme ile keyifle önümdekileri yemeye devam ettim. Yazdığı not kağıdını da telefon kılıfının arkasına yerleştirdim. Gözlerim boşlukta gezdirirken dudaklarımı ısırdım. Bu arada simitin birisini yemiştim, diğer yarısı kalmıştı. Krem peyniri ben de çok severdim. Ayranı da severdim ama hazır ayran içmek çok hoşuma gitmezdi. Bu yüzden krem peynir yemek daha mantıklı gelmişti.

Dersin başlayacağını anladığımda ona mesaj atmak için telefonumu elime aldım ve açtım.

Yağmur: Yedim.

05*********: Afiyet olsun :)

Yağmur: Sağol, tekrar teşekkür ederim.

05*********: Teşekküre gerek yok, kahvaltı yapmadığın sürece bu duruma alışacak gibi duruyorsun :)

Yağmur: Öyle mi düşünüyorsun?

05*********: Öyle düşünüyorum.

05*********: Seni her zaman düşünmek benim için bir zevk.

05*********: Senin için bir zevk değildir bunu biliyorum.

05*********: Bir gün belki o da olur.

05*********: Bu durum senin hoşuna gider.

05*********: Tabi sen yazmama izin verdiğin sürece.

Yağmur: Derse girmem gerek, sonra konuşsak olur mu?

05*********: Olur yavrum.

Son 

Nasılsınız bakalım?

Bölüm sizce nasıldı?

Peki sizce bundan sonra neler olacak tahmini olan var mı?

Sizce bilinmeyen yağmura yazmaya devam edebilecek mi?

Bu hayatta bana bilinmeyen gibi yavrum diyecek kimsenin olmadığını hatırlamışımdır; 🥺🥺