Siyah Kelebek: Anlamıyorum.

Siyah Kelebek: Bak ben şakayı artık kaldıramam tamam mı?

Siyah Kelebek: Eğer yapacaksan, ki şakalardan nefret ederim. Bu konuda şaka ya da dalga geçme lütfen.

Siyah Kelebek: Dışarıdan kırılmayacak gibi görünen kabuğun içinde benim bir kalbimin olduğunu unutma

Siyah Kelebek: O kalp artık üzülmek, kırılmak, yalnız hissetmek istemiyor.

Duman: sana bir kere yalan söyledim.

Duman: bak hala o yalanın cezasını çekiyorum.

Duman: söylediğim sözleri doğrulamaya çalışıyorsun.

Duman: bana inanmıyorsun. Yalan söylediğimi düşünüyorsun.

Duman: ve ben bunu artık kaldıramıyorum.

Duman: haklısın. İnsanın bir kere güveni kırıldığı zaman onu geri toparlamak zor oluyor.

Duman: özür dilerim.

Duman: ama söylediklerim yalan değil.

Duman: ben senin yanına gelmek istiyorum.

Duman: beraber yaşamak, sana kendimi inandırabilmek istiyorum.

Duman: belki zor olacak ama en azından çabalayacağımı bil.

Siyah Kelebek: Bu kadar kolay olamaz ki yanıma gelmek. Senin kurulu bir düzenin, bir ailen var. Onları bırakıp gitmek -benim için- kolay olamaz. Ve üniversite okuyorsun, başka bir şehire aldırmak sana zorluk çıkaracak bir sürü şeylerle uğraşmak zorunda kalacaksın.

Duman: biliyorum. Söylediklerinin hepsini düşünerekten bunu yazdım.

Duman: sen sadece gel desene.

Siyah Kelebek: Sana aslında çoktan gel dedim ben.

Siyah Kelebek: Sadece yine seni düşündüm. Belki dile söyleyemedim o kelimeyi ama, seni seviyorum.

Siyah Kelebek: Seni sevdiğime göre kalbime girmene izin vermişim.

Duman: beni seviyorsun. Hatalarıma rağmen.

Duman: benim için yaptıklarından sonra daha fazla bu şehirde kalmam yanlış bir tercih.

Duman: ailem benim arkamda.

Duman: sen artık kendini düşün.

Duman: artık senin de mutlu olman gerekmiyor mu?

Duman: ben de geliyorum artık yanına yalnız da olmayacaksın.

Duman: kendini hazırla, evine uzun süreli misafir geliyor.

Siyah Kelebek: Hayır, sadece sevdiğim adam artık yanında olması gerektiği yeri fark etti ve yuvasına geliyor.