Duman: Ahu?

Duman: ben özür dilerim.

Duman: aptallık ettim yine, düşünemedim seni.

0537*******: Önemli değil ki.

0537*******: Sen beni tanımıyorsun. Niye düşünesin.

Duman: böyle söyleme.

Duman: yoksa unutmak üzere olduğum suratından geçen üzüntüyü düşündükçe, sana sarılmak istiyorum.

0537*******: İhtiyacım vardı. Birinin bana sıkıca sarılmasına.

0537*******: Ağlama değil de ağla demesini.

0537*******: Ağla, içini dök rahatla.

0537*******: Bundan sonra ben senin yanındayım, seni asla bırakmayacağım. Artık yanlız hissetmeyeceksin.

0537*******: Demesine ihtiyacım var.

0537*******: Ama sonra aklıma düşüyor, her isteğimiz ve ihtiyacımızı gerçekleştiremiyoruz.

2 saat sonra

Duman: ben düşündüm

Duman: yanlışını da doğrusunu da anlamaya çalıştım.

Duman: acı çekeriz çekmesine de bazen artık ağır gelmeye başlar yere çökmeye başlarız.

Duman: bizi yukarı kaldıracak bir şeyin olması gerekiyor, biliyorum.

Duman: neden böyle düşünceye kapılıp, böyle bir karar aldım bilmiyorum.

Duman: ama işte, nedenini de bulamadığımdan, kaldım öylece.

Duman: ben, sana yalan söylediğim şehre geliyorum.

Duman: aptal adamın, kelebek dövmesi olan bu kadınla konuşacağı şeyler varmış.

Duman: ve vakit de kaybetmek istemiyormuş.

Duman: çünkü aklıma "hayat bu önümüze her şeyi çıkarabilir" sözü geldi.