Bana karışan bir sen ol...

Kelimelerinin ardından büyük bir cümbüş kopmuştu. Dışarıdan görünmeyen ama içimde fırtınalar estiren sözleri kalbimin ritmini epey değiştirmişti. Şarkıların biz getirdiği anlam yetmezmiş gibi bir de onun sözleri yüreğimi sıkıştırmıştı. Karnım bütün vücudumu ele geçiren heyecandan dolayı kasılmaya başlamıştı.

Sözlerinin ardından kısa bir süre sessiz kaldım. Ama sessizliğim onun kelimelerini susturmadı, sözlerine kaldığı yerden devam etti.

"Benimle çıkar mısın?" Titreyen sesi kulaklarıma ulaştığında sözleri birkaç kez aklımda takılı bir plak gibi kendini tekrarlamaya başladı. Yanlış anlayıp anlamadığımı arasında gidip gelirken, sesli bir soluğu dışarıya doğru bıraktı. Yüzüme çarpan nefesiyle kirpiklerim kıpraştı.

Bana şuanda çıkma teklifi ediyordu.

Benimle, sevgili olmak istiyor.

Aramızda bir şeyler olacağını biliyordum fakat bu kadar hızla gelişeceğini bilmiyordum. İçimizde kalmasından yüzümüze söyleyerek konuyu açığa çıkarmak daha doğruydu. Yan yana durmamızın artık farklı bir sebebi vardı.

"Evet," dedim titreyen sesimle. Sözlerime karşılık gözlerinden geçen anlamlar ışıldamaya başlamıştı. "Seninle çıkarım."

Sözlerim bittiğinde yerimde duramıyordum sanki. Dişlerini gösterecek kadar güldüğünde aniden beni kendine çekerek sarıldı. Ellerimi belimi sıkıca sarmaladığında ondan kısa olmamdan dolayı ayaklarımın üzerinde durarak kollarımı boynuna doladım.

Gözlerimi dakikalar sonra açtığımda bir kızla göz göze geldim. Telefonu bize doğru tutmuş sanırım bizi çekiyordu. Ona baktığımı fark etmesiyle telefonu aşağıya indirdiğinde, yanımda doğru yaklaşmaya başladı.

"Güzel bir an sanırım. Güzel görünüyordunuz sizi çekmek istedim umarım rahatsız olmamışsınızdır." dedi İngilizce bir şekilde. Alperenden kollarımı çekerken, onun sesi kulaklarıma ulaştı.

"Ne diyor?"

"Bizi çekmiş."

"Yaa," dediğinde gülümsüyordu.

Kızdan fotoğrafları istediğimde benim telefonumu atmış, sonra da teşekkür ederek yanımızdan uzaklaşmasını seyretmiştik. Konser bittiği için kalabalık mekandan uzaklaşmaya başlamıştı.

Alperen'e dönerek "Şuan çok kalabalık buradan ayrılaım öyle bakalım fotoğraflara." dedim.

Beni onaylanmasının ardından dakikalar sonra kalabalıktan uzaklaşmış arabaya geçmiştik. Arabanın camlarını açarak içeride oturmaya başladığımızda, telefonu açtım ve ikimizin göreceği şekilde tuttum.

Fotoğraflar o kadar güzeldi ki kesinlikle hesabımda paylaşmak istiyordum. İçimde kalmasını istemediğim bu düşünceyi de onunla paylaşmak istedim.

"Paylaşalım mı?"

Telefondan bakışlarını benim sesimle kaldırdı. "Ben de sana şimdi aynı şeyi söyleyecektim."

İçim rahatlamıştı.

"O zaman sen bunu paylaş ben de bunu paylaşayım. Ama ilk önce hesabının adını söyler misin etiketlerim."

"Olur," diye mırıldandı ve hesabına istek attıktan sonra hikayenin düzenini ayarlamaya başladık.

(Fotoğraf)

ipekkru: Söyle nerdesin bal'

🌙

(Fotoğraf)

alperendr: Artık benlesin bal.

BÖLÜM SONU

nasıl buldunuz???

artık beraber misiniz ballar..