Alperen: Bebeğimm

Alperen: Bugün bana yazmanın 2. yılı.

Alperen: Tam bugün pasaportları karıştırıp, bana yazmaya karar verdin.

Alperen: Hayatıma bu şekilde girmen hemen silinip gidecek gibi durmuyordu. Zaten öyle de olmadı.

Alperen: Biz birbirimize 2 yıl boyunca sımsıkı bağlandık. Koparılması zor bir düğüm gibiydik. Her geçen gün biraz daha sıkı olduk.

Alperen: Seninle bir sürü yeri gezdim. Uyudum. En güzel gecelerimi senin yanında olarak geçirmem bambaşkaydı. Sanırım bu duruma acayip alıştım.

Alperen: Aslında ilk alıştığım zaman seninle sınavlara çalıştığımız zamandı.

Alperen: Hep bir bahaneler üreterek birbirimizde kaldık. Yorgunluk bahaneydi. Sana sarılmak uyurken de iyi hissettiriyordu.

Alperen: Senin nefesini ve varlığını bilerek uyumak hep istediğim bir şey olur haline geldi.

Alperen: Tıpkı seni öpmek istemem gibi.

Alperen: Sana bağlı olmak da bu işte. Her şeyine, her haline bağlı olmak.

Alperen: İyi ki demekten ve şükretmekten bolca bir şey yapmadım.

Alperen: Kader bizi birbirine çıkardığı için, her gün teşekkür ettim.

Alperen: Sen çok güzel bir kadınsın.

Alperen: Hayatımın kalan boşluğunu dolduran, o eksik parçasın.

Alperen: Hep eksikmişim aslında, yıllardır fark edemedim ama seninle o eksiklikleri kavrayabildim.

Alperen: Seninle her ortama ayak uydurabilmek aslında bizi en önemli kılan şey. Üzgün olduğumuz anlar o kadar az ki, bu da zamanında nasıl davranmamız gerektiğini bildiğimiz için.

Alperen: Sevgilim iyi ki varsın.

Alperen: Seni çok seviyorum. Öyle çok ki seninle olma düşüncesi bazen beni ağlatacak duruma geliyor.

Alperen: Sevgiden ağlattın beni.

Alperen: Hep mutluktan ağlayalım istedim. Bunun için elimden gelenin fazlasını yaptım. Senin mutluluğun benim için her zaman önemliydi.

Alperen: Başarmış mıydım?

İpek: Sevgilim, mesajlarının hepsini okudum ve sana cevap verirken görmekte zorluk çekiyorum. Ne demiştin; "Başarmış mıydım?" Evet sevgilim, sen her zaman beni mutlu etmek için çabalayan bir adam oldun.

İpek: Hep dualarımda hayat arkadaşımın hayırlısını istedim. Mutlu ve huzurlu olmak. Sevdiğim bir insanla ölüme kadar gitmek.

İpek: Benim dualarım kabul oldu. Hayatımın diğer yarısını seninle geçireceğim.

İpek: Kim olduğunu bilmediğim birisi için dua ederdim. Ama artık sen benim duamsın.

İpek: 2 yıl, koskocaman iki yılı beraber geçirmek.

İpek: Hem de senin gibi bir adamla geçirmek. Acaba siz beyefendi, güzel bir adam olduğunuzdan haberiniz var mı?

İpek: Çünkü ben her gün bundan bir kez daha emin oldum.

İpek: Bir sürüü anımız var, her gece onlara bakıp uyuyorum.

İpek: Artık kendi fotoğraflarımı görememeye başladım.

İpek: Galerim beni kucağına aldığın. dans ettiğimiz, denize girdiğimiz, sarıldığımız, deli gibi güldüğümüz ve koştuğumuz fotoğraflarla dolu.

İpek: Bir sürüüü, her yerde biz.

İpek: Şimdi sevgilim.

İpek: Nasıl başlayacağımı bilmiyorum ama ilk önce teşekkür etmek istiyorum.

İpek: Yani aptalca hareket ettiğimi biliyorum.

İpek: Çok geç oldu ama farkına vardım en azından

İpek: Şimdi eğer mesajımı okuyorsan

İpek: Kendini bununla mı avutuyorsun diyebilirsin.

İpek: haklısın

İpek: Şimdi şöyle.

İpek: Kalbin bende.

İpek: Bu da demek oluyor ki benimki de sizde

İpek: Yani ben yıllardır beklediğim için fark etmem uzun sürdü

İpek: Nereden bileyim yani

İpek: Bir erkeğe bakıp a bu benimki tamam diyemedim

Alperen: Öncelikle mesajlarını okudum.

Alperen: Soruna çare buldum.

Alperen: Bu kadar kafana takmana gerek yok.

İpek: Ay Allah

İpek: İçimi o kadar rahatlattınız ki şuan, çok teşekkür ederim bana kızmadığınız için.

İpek: Bana kızacağınız falan düşündüm. Karşımda ters birisi olacak diye korktum.

Alperen: Yok canım ne münasebet, bilerek olmadı ya sonuçta. Neden kızayım?

İpek: Bir de

İpek: Şey demeyi unuttum ben, karşı dairedeyim.

İpek: Nasıl yapacağız?

Alperen: Sıkıntı yok, ben de karşınızdayım.

İpek: Hayattaki şansımı burada kullandım sanırım.

İpek: Süper.

İpek: Peki ne zaman müsait olursun?

Alperen: Kapımı açtım bile.

İpek: Şuanda şu şekildeyim;

(Fotoğraf)

BÖLÜM SONU

ilk bölümü hatırladım ve duygusalım.

finale son 1 bölüm.

🥺🥺