Selamlarr!

Nasılsınız?

Okullar nasıl gidiyor?

Şimdiden iyi okumalar⁠♡

~~~~

​​​​

Kafamı yere doğru eğerek insanların arasından geçtim. Saçma saçma her şeye bağırarak gülen kişilere tuhaf bir bakış attım. Galiba onları hiç anlamayacaktım.

Sonunda boş bir sokağa geldiğimde okul çantamdan kulaklığımı çıkartarak şarkı açtım. Yolun geri kalanını böyle sakin bir şekilde geçirmek istiyordum. Müzikte kaybolmak ve bir daha bulunamamak istiyordum.

Galiba çok şey istiyordum.

Dolan gözlerimi kırpıştırarak akmalarını engellemeye çalışmam bile acizliğimi gösteriyordu. Ağlayamamak bir insana yük olur muydu? Bana yük oluyordu..

Derin bir nefes aldım. O nefesin ciğerlerime batmasını umursamadan.

Modumu yükseltmek için şarkıyı değiştirdim. Daha enerjik bir şarkı geldiğinde kendi etrafımda dönerek şarkıya eşlik ettim.

Yağmur yağmaya başlamıştı. Ağzım kulaklarıma varacak şekilde gülümsedim. Yağmuru seviyordum. Onun altında ıslanarak şarkı dinlemeyi ayrı seviyordum..

Tekrar kendi etrafımda dönerek kafamı ritme göre sallamaya başladım. Belki dışarıdan görenler bana deli falan diyecekti ama onları takan kimdi?

Fakat bu mutluluğum önümde aşşşşırı derecede pahalı bir araba durması ile son buldu. Dudağımı büzerek arabaya baktım. Bir gün benim olur muydu acaba?

Hayaller ve hayatlar..

Derin bir nefes aldım. Galiba çok çalışmam lazımdı bu arabaya sahip olmak için..

Daha fazla görgüsüzlük yapmamak amaçlı orada ayrılacakken arabadan inen ve 'ben soğuk bir insanım' diye bağıran kaslı olduğu her halinden belli olan keskin bakışlı bey inerek yolumu kapattı.

Şimdi çekilmesi için onunla konuşsa mıydım yoksa çekilmesini mi bekleseydim? Zaten dar bir yoldu. Kenardan falanda geçemiyordum.

Mavi gözlerini bana dikerek beni baştan aşağı rahatsız edecek derecede süzdü. Hafif yerimde kıpırdanarak rahatsız olduğumu belli eden bir tavır sergilesemde beni takmadan birkaç defa daha süzdü.

Kendimi görücüye çıkmış gibi hissediyordum. Tek sorun ikimizinde erkek olmasıydı. Acaba ablası veya kardeşine mi bakıyordu? Yakışıklı bir çocuktum sonuçta. Beni istemeleri çok normaldi. Hem çalışmazdım da karımın sırtından geçinirdim. Sonuçta zengine benziyorlardı. Araya beni katsalar paralarından hiçbir şey eksilmezdi herhalde.

Kendi düşündüğüme gülmek istesemde karşımda bana böyle bakan birisi olduğu için tüm modum düşmüştü.

"Minik Argah sen misin?" Minik? Bana mı demişti o, soğuk sesli,soğuk insan? Burnumu çekerek-grip olmuştum-kafamı sağa doğru yatırdım. "Hayır." Kendimi belli edecek kadar aptal değildim. Ya da öyleydim..Kim bilir?

Beni tekrar süzdü. Sonra elini pahalı ve jilet gibi olan pantolonunun cebine atarak pahalı bir telefon çıkardı. Birkaç bir şey yaparken ben mal gibi dikilmiş onu izliyordum. Sonradan kafama dank etmişti bu salaklığım. Hemen uzaklaş buradan!

Arkamı dönüp gidecekken yine o soğuk ve benden tiksinen sesini duydum. "Dur orada minik Argah!" Öyle bir söylemişti ki ayaklarımın yere çakıldığını hissetmiştim. Sırt çantama daha da sıkı tuttum.

Hiçbir zaman birisine itaat eden ve emir sözcüklerini dinleyen bir insan olmamıştım. Asi ve başına buyruk biriydim ben. Şimdi de o özelliğimi takınarak arkama bakmadan koşmaya başladım. Arkamdan o çok zengin adamın küfürleri ise yüz kızartıcıydı.

Dar sokakta yağmurun altından adamdan kaçarken acayip romantik bir an yaşıyorduk! Ne romantik ama! Ya da ormantik mi demeliydim?

Arkama hiç bakmıyordum ama yakınlaştığını, yaklaşan ayak seslerinden anlayabiliyordum. Hadi ama o kırışıksız pantolon ile nasıl bu kadar hızlı koşabiliyordu?!

"Bana bak çocuk hemen dur!" İkazına aldırmadan çantama daha da sıkı sarılarak koşuşumu hızlandırdım. Zaten çantam ağır olmadığı için yük yapmıyordu. Zaten ağır olmasa bile onu atamazdım. Çok pahalıydı hem kendisi hem içindeki defter ve kalemler! Ölsem de atmam ben bu çantayı!

Kolumda onun iri ellerini hissettiğimde ateşe dokunmuş gibi ürperdim. Beni kendine doğru döndürdüğünde nefes nefese kalmıştım. Ama o benim gibi değildi. Adamın nefesi sanki hiç koşmamış gibi düzenliydi!

Ve her şey bir anda oldu. Ağzıma dayanan beyaz bir mendil ile bilincimi kaybetmeden önce duyduğum sözleri belki de ben uydurmuştum. Kim bilir?

"Hayatıma hoşgeldin minik Argah!"

~~~~

Olaylar olaylar

Bölüm hakkında ki düşünceleriniz neler?

Sizce son sahnede ki kişi kim?

Fikirlerinizi belirtmeyi unutmayın

Seviliyorsunuzzz

​​​​​​