Batur Sancak ve Ayliz Kızıl Kök `ün hikayesi . Küçükken arkadaş olan dünyası birinin saf ve temiz iken . Diğerinin o yaşta hayatın acı yüzünü görmüştü. Ayliz yalanlar ile süslenmiş pembe hayatı bir gün gerçekleri gösterir . Her yalan bir gün doğruyu ister acısı ile ve yarası ile . Batur gerçeklerin gösterimlik tarafından daha derine inerken . Ayliz kendi hiçbir şey yapmadan gerçekleri ve yalanları ile yüzleşir

Kız kendi imkanlarıyla okuyup doktor oluyor ve bir hastaneye giriyor ve girdiği gün bir yaralı asker geliyor ve bu asker kızın rüyasında gördüğü askerdir.....

Karadeniz, her zaman olduğu gibi sert rüzgarlar ile dalgalanıyordu. Burası için herkes imkansızların memleketi derdi. İmkanlar, imkansıza dönüşürdü burada. Sevdalılar kavuşamaz, dostluklar yarım kalırdı. Karadeniz, sadece mücadele edenleri yazardı. Rüzgâr, sert esip geçmişleri savursa da bazı hikâyeler kıyıya vururdu yine de. Gökyüzü griye çalarken, denizin hırçın dalgaları kayalıkları döverken, birileri hep beklerdi. Bir yareni, bir haberi, belki de hiç gelmeyecek olanı... Karadeniz`in sözü ağırdır, duyanı değiştirir.

Asil ve Alin`in babalarının aynı timde olmasi onlarin beraber bir çocukluk geçirmesine neden olmuştu ve tabiki bir aşkın doğmasına..