Yazardan

Henüz öğle tenefüsüne 2 ders daha vardı. Alperen okulu turlamak için sınıfından çıktı biraz ilerledi ve kuytu bir yere vardı burası artık benim yerim diye düşünürken sabahki çocuk yani Berke ve iki arkadaşı yolunu kesti. Alperen durumu anlamış ve zayıflığından dolayı kaçmak istemişti ama Berkenin arkadaşlarına verdiği talimat yüzünden etrafı sarılmış kıpırdayamaz olmuştu. Berke Alperene yaklaşıp saçlarını ellerine hapsetmişti. Biraz kendine çekiştirip konuşmaya başladı.

-Sabah esip gürlüyordun hadi gene konuşsana arkadaşlarım da merak etmişti hem

+Bırak beni ben sadece özür dilemesi beklemiştim

-Allah Allah şu p*çe bak ben senden özür dileyecekmişim bir de ha? Yenisin belliki neyse seni affedebilirim. Ayaklarıma kapan.

+Ne?

-Ayaklarıma kapan dedim.

Ardından Alperene hatrı kalır bir yumruk attı. Attığı yer kızarırken acı inleme sesleri duyan Alev sese doğru ilerledi. Sesin sahibi olan Alpereni görünce gözlerinden alev fışkırarak çocuğa arkasından seslendi. Berke hemen hazırola geçiş yaptı. Alperen ablasının kendisini aciz görmesinden utanıp rahatsız oldu ve pişman olacağı şeyler söyledi;

+Seni ilgilendiren birşey yok aramızda hallediyoruz Alev

Alev'in gözlerindeki hayal kırıklığını gördüğünde anında pişman olsa da daha fazla onun önünde aciz durumuna düşmemek ve kendisinin güçlü olduğunu ablasına gösterebilmek için kalkıp Berkeye bir yumruk indirdi. Tabi bu onun için bedeli ağır bir hareket olacaktı. Alev ise Alperen'in ona ismi ile hitap etmesinde ve ona ihtiyacı olmamasında takılı kaldı. Hep kardeşini korumak istemişti. Hayal kırıklığı ile Alperene döndü ve

-İyi o halde ne halt yerseniz yeyin bu defa görmezden geliyorum madem halledebiliyorsun

Sesinin titremesine engel olmaya çalışsa da başarısız oldu ve dolu gözlerinin görülmemesi için onlardan uzaklaştı. Ama yinede Alpereni orada bırakamazdı ona daha fazla zarar gelmemesi için görünmediği bir yere geçip onu izledi. Hemen ardından zil çaldı ve kalbi kırık iki insan dersliğine geçti. Alperen o kadar pişman olmuştu ki diğer tenefüste hemen ablasından özür dilemek istemiş ve dersi düşünmekten kaçırmıştı.

Diğer tenefüs koşa koşa ablasının yanına gitti lakin onu hiçbir yerde bulamamıştı nasıl olsa öğle yemeğini beraber yiyeceğiz o zaman söylerim diye düşündü.
.
.
.
.
.
Ders bitmiş ve öğle tenefüsünü başlatacak zil çalmıştı. Kumsal, Koralp ve Sefa tutturdukları şarkı ile göbeklerine vurarak yemekhaneye inerken Bartu'nun söylenmelerini de dinlemiş ama yinede kâle almamışlardı. Yemekhâne'nin sırasından korkup sıra azaldığı zaman geliriz diye düşünerek yukarı bahçeye çıktılar. Alperen ise çoktan yemeğini alıp çocukları beklemeye başlamıştı. Ablasını beklerken Berke ve arkadaşlarının masasına gelmesi beklenmedik olmuştu onun için. İçinden ' lütfen burada rezil etmesinler ' diye geçirdi lakin bu isteği kabul bulmadı.Alperenin ayranını alıp ilk başından aşağı döktü sonra Berke Alperene eğilerek

+Orada özür dileyemedin dua et Alev geldi küçük ama ben o özürü alırım
Dedi ve tüm etrafındakilere seslendi o sırada Alev kantine giriş yapıp onları izlemeye koyuldu. O kadar yanına gitmek istiyordu ki ama yinede önceki gibi terslemesinden korktu. Alperen;

+Hey millet buraya bakın şimdi bu arkadaş ayaklarıma kapanıp benden özür dileyecek

Etraftan korku içeren sesler çıktı hepsi Alevin sabah ki konuşmasını aklına getirdi. Alperenin gözleri ablasını buldu resmen gözleri ile yardım dileniyordu. Duymayacağını bile bile yardım et diye ağzını oynattı. Alev ise arkasını dönüp büfeye ilerledi.

~Alevden~
Çalışana para verip bir ayran aldım. Arkamı döndüğümde Alperenin gözleri hayalkırıklığının verdiği hisle dolmuştu. Gerçektende ona yardım etmeyeceğini mi düşünmüştü? Ben ona küs kalamam ki. Ayranı aldım ve Berkeye doğru ilerledim. Sabah ki olaya laf etmememden cesaret aldı heralde it herif.

Yaklaştığımda sırıtarak bana bakmaya başladı birşey yapmayacağını düşündü gene sanırım. Ağzına direk soktuğumun çocuğu Alperene dokunan ellerini koparmadığıma şükretsin.

Hemen hemen herkeste işe yarayan aşağılama tekniğini uyguladım. Alaycı bir gülüş takındım ilk, sonra gülüşümü yüzümden sildim ve küçümser bir bakışla ayaklarından başlayarak bakışlarımı vücudunda gezdirdim en sonunda bakışlarım yüzünü buldu. Yüzünü bulduğunda yüzümü ekşittim bu onun afallamsına sebep oldu. Etrafta ki sessizlik gerginliği daha da arttırmıştı ki Berke terlemeye başladı. Herkesin bizi izlemesi birazdan yapıcağım şey için uygun olmasa da ona bir ders vermek zorundaydım.

Yüzümü buruşturduktan sonr ayranımı açıp bir yudum aldım ve yüzümde memnun bir gülüş oluştu. Bence bu tadı Berkeninde yatması gerek değil mi? Ayranı kaldırıp Berke'nin kafasından aşağı döktüm. Etraftan kıkırdama ve 'hihh'sesleri yükseldi.

~Alperen'den~
Beni bırakıp arkasına dönerek gitti ama hak etmiştim diye düşünürken birden bize doğru yürümeye başladı. Elinde bir de ayran vardı. Ne yani bir ayran için beni mi bıraktı?

Berkeye attığı bakışı bana atsa oturur ağlardım çok değersiz hissederdim ama Berkede afallamadan başka bir ifade oluşmadı. Ardından beklemediğim birşey yapıp ayranı Berkenin kafasından aşağı döktü. Bu benim daha da pişman olmamı sağladı ona o kadar laf etmişken gelip yine beni koruyor.

Berkeye eğildi ve daha önce hiç duymadığım ses tonuyla konuştu. O kadar korkunçtu ki vücudumda titreme dalgası oluştu.Berkeye ;

+Alpren hakkında ne demiştim hatırlıyormusun sen bakalım Berke

Bunları teker teker bastırarak söylemesi onu daha da korkunç yaptı. Eğer bakışları ile birisi adam öldürebilecek olsaydı bu kesinlikle ablam olabilirdi.Berke;

-Şu işe yaramaz zayıf p*ç için bana yaptığına bak üstümde leş gibi oldu. Bunun bedelini ödeyecek o çocuk.

Ablam Berkenin bana ettiği hakareti görmezden gelmeyip Berkeye daha da yaklaştı ardından ellerini üstüne sürterek sildi. Sonrada alay içeren bir gülüş atıp onu yine yaptığı gibi yüzünden sildi. Bu duygu değişimleri onu çok korkunç ve tehlikeli yapıyor açıkça söylemek gerekirse. Karşısındakini gülüşüyle bile korkutabiliyor.

Ellerini Berkenin saçına uzatıp okşamaya başladı ve hemen ardından birden sımsıkı tuttu. Kulağına eğilip fısıldarcasına

+Sen benim kardeşime bulaşmaman gerektiğini bilmiyor musun? Ha? Yürek mi yedin ne yaptın lan?

Dedi. Sonra Berkenin kafasını birden masaya defalarca indirdi taki burnundan fışkırırcasına kan gelene kadar. Sonra tuttuğu saçlarını çekiştirerek yemekhâne'nin ortasına onu sürükleyip attı. Abimler yanımda bitti. Hiç gelmeseydiniz! Ne olur dercesine göz kırptı Ege abim.

Ablam etrafındakilere döndü ve her kelimesini bastırarak tehditkar bir biçimde söylemeye özen göstererek;
+Bir daha. Alperene. Kardeşime. Bu şekilde davranırsanız. Size kart çekmem. Emin olun. Öyle kartla kolay kurtulamazsınız. Sizi okuldan kovmayıp uğraşırım. Bu size ders olsun.

Berkenin üstüne yürüdü, gömleğinin üstümden tutup yırttı ve yanıma geldi. Gömlekle başımın üstündeki ayranı sildi ve kafamın üzerini önce koklayıp sonra öptü.

+Özür dilerim abla sana söylediklerim için karşında aciz düşmekten hoşlanmayıp gururuma yediremedim. Benim zayıf olduğumu düşünmeni istemeyip kalbini kırdım lütfen affet.

Gözlerimden yaşlar boşaldı. O çok sevdiğim şefkat içeren gülüşünü bana bahşedip;

+Artık bundan sonra zayıf olmayacaksın merak etme seni ben yetiştireceğim küçüğüm
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Alperella_ Sana layık olucağım.
❤️5,339
💬Yorumlar belirli kişilere açık bırakılmıştır.

@alevalevateş Ablam. Senin bana layık olman için çaba göstermene gerek yok ki. Sen kendin için çaba göster. Kimse için kendini değiştirme
@alperella 🥺 Seni çok seviyorum
@alevalevateş ❤️

@atlasokyanusu Kardeşim😉
@alperella Abimm

@egebölgesi Velete bak hiç bizim için uğraşmaz ama ablamda ablam diye gezinir
@alevalevateş kıskanma it
@sinaçölü Alev konuşmamız gerek nerdesin
@alevalevateş Odama gel

@kumsal Çitlembiğe bak yerim seni
@Alperella Kumsal abla ya çitlembik ne?
@kumsal sus çocuğum
@alperella😒😒

@koralp Aynı ben şu yakışıklılığı bak
@sefamolsun ya hık deyip burnundan düşmüş senin çocuğun mu yoksa
@efesantikkenti Sefa oğlum bir kere de rahat dur dkfkmsmsm
.
.
.
.
.
.
.
.
.