DNA testi yaptırmamızın üzerinden neredeyse 1 hafta geçti. Bu bir haftada ise pek hoş olmayan duyulmaması gerekilen şeyler duyuldu. Nasıl olduğunu bilmiyorum lakin olanları kısaca özetlersem yaptığımız DNA testi duyuldu ve bunun üzerine pek sevgili üvey babacığım(!) ve saygıdeğer anneciğim(!) tarafından tehdit mesajları ve aramalarla taciz edildim.

Mesaj ve aramaların konusu genellikle işin içini daha fazla kurcalama adınayken ben bu sözü veremiyeceğimi net bir dille onlara anlattım. Sonuna kadar gidiceğim ve gerçekleri ortaya tek tek dökeceğim. Ve bu bir haftada bir de Pars'ı bize taşınması için ikna ettim ona bir şey yapabilirler. Gerçi ona da tam olarak güvenmiyorum ama el altında tutmaktan zarar gelmez sonuçta.

Egeler henüz kabullenmesi Pars'ı gerçi Alperen bir tanem kıyamadı arada bir konuşup gözlemlemeye başladı. Güven duymaya çalışıyor.

Bilmiyorum eskiden düşman olan iki kişinin şimdi kardeş çıkması biraz hatta baya garip bir durum. Bana naz yapması artık normalleşme ye başladı gözümde. Yapışık ikiz gibi dolandığımızı söyleyenler oldu. Bir zaman bana bıçak çeken elleri şimdi sabahları çiçek veriyor.
Aynı kişi olduğuna emin miyiz güncelleme geldi sanırım.

Şimdi aklımı çelişkilendiren soruların cevabını artık sürekli konuyu değiştiren Pars'ttan alma zamanı geldi. Konu her açıldığında fenalaşıp ateşinin çıktığını söyleyen nazlı kızımızın bu sefer kaçışı olamayacak.

Pars'ın odasının önüne geldiğimde kapıyı tıklatıp gelmemi söyleyen sesiyle içeri daldım. Beni görünce soru soracağımı anlamış olacak ki gözlerini devirdi.

"Gel Alev bu konu burada kapansın sen de kurtul ben de kurtulayım. Gerçi peşimden koşman hoşuma gitmiyor sevgili kız kardeşim ama neyse"

'Kız kardeşim' i zihnime sokarcasına söyledi. Gizli gizli DNA testi yaptırdığımı ve bu testi yolduğum saçlarından yaptırdığımı öğrenen Pars hala bana trip atıyordu. Nazikçe istesem verirmiş beyefendi.

"Anlat artık Pars bıktım ben de peşinden koşmaktan. Murat bizim neyimiz oluyor bizden büyük dedin. Annem babamı aldatmış mı? Neler dönüyor etrafta? Okulun ilk haftası peşime düşen silahlı adamlar üvey babama aitmiş amaçları neydi söyle artık?Babam neden yurtdışına kaçtı? Neden sorgulaması istemiyorlar ve son sorum bu neden seni benden ayırıp sakladılar?"

Gözlerini belertti iyice bu patlamayı beklemiyordu sanırım.

"Oha sen bunları içinde nasıl biriktirdin? Sırayla cevap veriyorum o zaman. Annemiz öz babamızı yani Adem'i üvey babamızla aldatmış. Aslında bende pek bilmiyorum yeni öğrendim annemin günlüğünü gizlice okuduğumda. İyi ki okumuşum yoksa senden de haberim olmayacaktı. Çok eskiden taa lisede bunlar 4 arkadaşmış. Annem, babam, üvey babam bir de Musa diye bir adam. Annem ve babam sevgililermiş 10. sınıfta birbirlerini çok seviyorlarmış falan filan işte orayı geçiyorum. Neyse bu Musa denen ruh hastası da geçmişte yaşanan bir sebepten dolayı babama içten içe kin duyuyormuş nedenini ben de öğrenemedim henüz.

Babama yakın olmak için arkadaş gurubuna bile girmiş. Artık her ne olduysa bir şekilde üvey babamın aklını çelmiş kendi tarafına çekmiş. Zaten devamını tahmin edebiliyorsundur. Üniversiteden sonra babam ile annem evlenmiş lakin annem Musa ile konuştuktan sonra babamdan uzaklaşmaya başlamış ve üvey babama kaçmış. Sonra Murat doğdu işte üvey abimiz bizden 1 yaş büyük. Onun da bu olanlardan yeni haberi oluyor. Murat doğduktan sonra annem sebepsiz yere geri dönmüş babamıza yalvar yakar affettirmiş kendini ve 1 sene sonrada biz ikimiz doğmuşuz. Sonra annem beni alıp kaçmış üvey babamıza"

"Yuh anasını. Nasıl iğrenç, hastalıklı bir kadın lan bu. Kaçırmak ne demek. Neyse devam et sen."

"İşte böyle. Benim düşüncem şu yönde. Her boku bu Musa denen herif yaptı bence babamlarda piyondu. Artık geçmişte ne olduysa Musa babama bilendi ve annemle üvey babamın aklını çelip babamdan intikam aldı. Annemin geri dönmesi falanda bence olandı. Babamın çocuğunu kaçırmak ona acı verecekti. Yani biz intikama kurban gittik. Peşine düşen silahlı adamların da babanın yurtdışına kaçması için tehditti aslında. Eğer gitmeseydi seni öldürmekle tehdit ettiler onu. Ağzım yoruldu ve konuşmaktan."

Kapı zili çaldı ardından ve Kumsalın çığlığı doldu eve.

Yazardan

Çığlık sesini duyan evdekiler sesin kaynağına doğru hızla gittiler. Karşılaştıkları görüntü kimsenin hoşuna gitmemişti. Yerde vücudunun çoğunda morluklar ve kan olan Alperen yarı baygın gözlerle Aleve bakıyordu. Aleve bir adım attı ve bayılmadan önceki son sözleri 'abla acıyor' oldu.

Alev ilk kez kendisini bu kadar çaresiz hissetmişti. Alperenin cansız gibi duran bedeni üstüne yığılmıştı. Elinden tutmak isteyip elini uzattı lakin eline bir kağıt geldi. Okudukları karşısında derin bir sinir duydu sanırım bundan sonra öfkesini asla durduramayacaktı ve bu onun umrundada olmayacaktı. Tek düşündüğü intikamdı.

Kardeşi bildiği bu çocuk Kuntlar yüzünden bu hale gelmişti.

Derhal Alperen için bir doktor çağırılıp yaralarına bakıldı ve Alev intikamı için tek başına gizlice evden çıktı.

Alevden

Sırf gerçeklerin birazını öğrendim diye daha fazla kurcalamamam adına Alperen zarar görmüştü. Bunun için derin suçluluk duyuyordum ama telafi edicektim lakin ilk olarak intikam almalıyım. İçimde biriken öfke ancak böyle dinebilirdi.

Bugün cumartesi olduğundan Kunt Lisesinde öğrenci yoktu ve bu benim işimi kolaylaştıracaktı. Arabanın bagajından aldığım bir şişe benzini yüklenip okula girdim. Hayır okulun hepsini yakıp onlarca öğrenciyi eğitiminden alı koyamazdım ama sadece bir kısmı için bu söz konusu değildi.

12'lerin katına geldim yaklaşık 3 tane sınıf vardı. İlk önce benzini sıralara ve perdelere döküp sınıftan dışarı bir yol çizdim diğer iki sınıfı da aynı şekilde halledip koridorun ortasında durdum ve yaktığım kibriti ortaya attım. Bundan gerisi onlara kalmıştı, sessizce çıktım. Not bırakmaya gerek duymadım onlar zaten kimin yaptığını anlayacaklardır buna eminim. O kadar aptal olduklarını düşünmüyorum şahsen . Sevgili üvey babacığıma minik ışıltılı bir sürpriz hazırladım umarım onu memnun edebilirim.

Bu yaptığım ileride öğreneceklerim için sadece bir başlangıç olacaktı kuşkusuz. Kim bilir ileride neler öğreneceğim yanımda kimler olacak gerçi o kadarda fazla merak etmiyorum. Benim olan bana kalsın zarar görmesin yeterdi benim için.

.
.
.
.
.