Finalden öncesi.

Sizi seviyorum, yaşayın ve sevin.

alevalevateş Sanırım bitti.

12,028 beğeni

Yorumlara kapatılmıştır.

.

.

.

Abimle konuşmamın ardından bir ay geçmişti. Uzun bir süreydi belki...ama sorun değildi. Bir gram eksilme olmamıştı öfkemden, öfkemizden. Sessiz geçirdim bu bir ayı. Sessiz. Fırtına öncesi algısıydı bu. Hem ruhsal hem fiziksel savaş yarattık onlar için.

Onları ilk sessizliğimiz ile tedirgin ettim pek yakında ise tüm varlığımla. Zeki insanlar ilk savaşacağı mekanı kendine uygun yaratırlar. Savaş koşulları sizin yandaşınızsa okçular tepesini terk etse dahi illa ki bir çıkış yolunuz olur.

E devlet üzerinden kendi üstüme olan tüm mal varlığının önce bir listesini çıkardık Oğuz ve Efes ile. Zaten bilindiği üzere bu işten bir tek onlar anlıyorlardı. Kendi öz babam olmamasına rağmen üzerime bu kadar varlık bırakmasını anlamasam da şuan çok netti her şey.

1 mimarlık şirketi.

4 sanayi arsası.

İstanbul ve Hakkari de bulunan 13 ev ve,

Okul...

Mimarlık şirketi bir paravandan ibaretmiş aslında. Kirli işler için kiraya verilen ve sonu yakın olan bir şirket.

Sanayi arsaları ise nakliyat için kullanılan kamyon dorselerini bekleme yeri.

İstanbul ve Hakkari de ki evler. Türkiye'nin baştan sonu. Yani anlayacağınız yurt dışından ucuz imalatlı uyuş**** alınıp İstanbul da ki evlerde dinleniyor bir kısmı mimarlık şirketinden alınan onayla taaa sınıra Hakkari de ki evlere gönderiliyor oradan da komşu ülkelere daha pahalıya satılıyor. Bir kısmı ise arazilere götürülüp ülkede ki gençleri zehirlemek için zaman kolluyor.

Okulun olayına gelirsek o sadece hayırsever ve yenilikçi olduğuna dair bir gösterişti. Zaten kafes dövüşünden de anlayacağınız üzere pek güvenilir değil. Evet bu oyunu biz bulduk lakin amacımız gerçekten de dövüşmek değil göz boyayıp öğrencileri korkutmaktı. Eğer insanlar ölümüne dayak yiyeceğini bilseydi zorbalık yaparlar mıydı? 100 kişiden bir kişi iki kişi belki. İnsanın canı tatlıdır sonuçta.

Kart oyunu sadece imaj için yarattığımız bir oyundu. Zorbalığı engellemek için. Neyse ki okula bok bulaştırmamışlardı.

Abimin arkadaşının bir tanıdığı polisti ve bize epey yardımcı oldu. Sonuçta tüm mallar benim üzerimdeydi haberim olmasa dahi o yerlerde pis işler dönüyordu ve cezasız kalmam işten bile değildi. Bu bir ayda onların grubu ise benim en az ceza ile çıkmamı sağlayacak belgeleri ve savunmaları hazırladılar.

Polis ile yapılan ortak operasyonlar sayesinde cezam indirime uğrayacaktı. Geçmişte şirketin iş yaptığı tüm şirketler için operasyon emri oluşturulmuştu. Bu sırada epey tehdit almıştık onlardan ama değerdi.

Okul hariç tüm mal varlıkları pislikten arındırılıp satılması için bekleniyordu şimdi. Haram parayı temizlemeliydik. Oradan gelen tek bir kuruşa bile dokunmamıştım. Satılması için gereken belgeler elimde hazırdı ve gününü bekliyordu. Abimin önerisi ile 2'ye bölmüştük miktarı. Bir kısmı yetim çocuklar için bir kısmı Mehmetçik için bağışlanacaktı. Bu bir özür mahiyetindeydi.

Babam zannettiğim herifin öz babam çıkmamasıyla beraber haliyle kuzenlerimde öz değildi. O ise ayrı bir karmaşa.

Amcamları ve kuzenlerimi ince ayrıntılı bir araştırma -ki bu evdeki hizmetçiden çalıştığı tüm insanlar da dahil- oluyor araştırdık çocuklarla. Onlar benim üvey olduğumu bilmiyormuş gerçekleri öğrendikten sonra yine de benim arkamda durmuşlardı bu süreçte. Ağır depresyonumdan sonra eve döndüğümde bunu iyice konuşmuştum ve bir plan yapacağımdan bahsetmiştim onlar anlayışla karşılamıştı beni ve olanları kaldırmak için kendi evlerine eski okullarına dönmüşlerdi. Okulda baştan sona bir değişiklik olacaktı çünkü bir süre.

Sefa, Teo ve Poyraz...

Onlar intikam planım da beni yalnız bırakmayan bir diğer isimler. Onlar benim ikinci değil birinci ailem. Benim dert ettiğim öğrencileri iyi okullara kayıt ettirip durumdan kısaca bahsetmiş ailelerinden özür dilemişlerdi. Gizliden yürütülüyordu her şey. İyi ki varlardı.

Poyraz aynı zamanda ikizler Pars ve Murat için bir plan sunmuştu bana. Hem beni kandırdıkları için hem de duygularımla oynadıkları için. Bu şerefi ona bırakmıştım o da seve seve bana bir sürpriz yapacağından bahsetmiş kendi kafasında bir şeyler ayarlamıştı.

Ek olarak belirtmem gerekirse sanırım hapse gireceğim için bana iş veren olmayacaktı. Yani siciline uyu*** kaçağı, paravan şirketi vb. işlenmiş birisini kim isterdi ki? Bundan dolayısıyla eşeği sağlam kazığa bağlamayı tercih etmiş kendime abim üzerine tapulu bir iş yeri kurmuştum. Henüz açılışı yapılmamıştı. Cezamı çektikten sonra kendimi burada göstermek içindi bu. Farklı bir kimlik edinip yurt dışında okuduktan sonra vatanıma dönüp yeni bir hayata başlayacaktım. Bu sicilime ekledikleri için bile onları öldüresim vardı lakin artık evde beni bekleyen bir abim olacaktı.

..................

.

.