Yeni kurgumla size merhaba demek beni çok mutlu ediyor şuan. Okulun temposundan biraz olsun uzaklaşmak için burası bana ve size iyi gelicek. İnşallah.

.
.
.
.
.

Gün doğmadan neler doğar demiş atalarımız. Eh haksız da sayılmazlar hani. Bu tezi çürütecek bir şeyle daha önce karşılaşmadım ben şahsen. Neyse konu buralara nasıl geldi hiç bilmiyorum ama buradan devam edelim biz yine de. Gün doğmadan neler doğar? Ben söyleyeyim size gün doğmadan yeni umutlar filizlenir.

Onları büyütmek de sizin elinizde. Biraz edebi oldu sanki he? Olacak o kadar yapımda bu var benim. Sahi size kendimi tanıtmış mıydım? Ne büyük bir ayıp bu yaptığım. Kusurumu mazur görün lütfen ben sizi tanırken sizin beni tanımamanız pek hoş olmadı.

Şuradan başlayalım o halde. Ben Efsun mahallesinin bir köşesinde sıkışıp kalmış lakin o köşede kendi cennetini kuran mahalle fertlerinden sadece biriyim. Adı gibi etkileyici olan bu mahalle 21. yüzyılın alışagelmişliklerin dışında bir samimiyet ve komşuluk bağları barındırıyor. Mahalleye ilk taşındığında oluşan atmosfere dayanamayıp şoka giren insanlar olduğu haberleri doğrudur bu arada.

Seksenlerden bu güne yıpranma ve aşınmalar olsa da insanlığını ve merhametini kaybetmeyen bu insanlar benim 19 senelik tek ailem olmuştu. 2005 yılında Kocakarı soğuklarının başladığı çetin geçen günlerden birinde çınar ağacının dibindeki bir kundakta ağlarken bulmuşlar beni. Ömrüm uzun olsun diye değil o soğukta donayım diye. Göbek bağımın düşme zahmetine bile katlanma gereği görmemişler.

Şansım ise beni bu mahallede bulmuş. Beni bırakan biyolojik aileme rağmen bu insanlar beni şefkatleri ile ısıtmış, evlerine almak için birbirleriyle yarışmış adeta. Büyüklerim öyle anlatırdı daha doğrusu.

Yarışın kazananı ise uzun zamandır çocukları olmayan anne ve babam olmuş. 28 senelik evlilikleri boyunca bir sürü tedavi deneyip sonuç alamamalarına rağmen nankörlük etmeyip vardır bir hayır diyerek Allah'a dua eden aileme emanet olarak verilmişim. Ha bir de üvey abim var. Temir... Evet yanlış okumadınız adı Temir. Mahallenin gencinden tut yaşlısına kadar hem korkulan hem de sevilen ismi. Benim için ise hayatımı hiç düşünmeden verebileceğim abim.

Hikayemi/hikayemizi okumaya hazır mısın?

............................

Şu ilk kısım hallolunduğuna göre buyurun sizi diğer bölüme alalım.

Umarım beklentinizi karşılarım sayın okurum.

Sakin ve mutlu kalın.