"Hayr, kesinlikle olmaz!"

Resmen sinirden yüzüm kızarıyordu.

"Dina Charlotte Mayson, eğer bir kelime daha edersen kalacak bir evin de olmaz" annemin itiraz kabul etmeyen sesini duyduğumda çığlık atmamak için kendimi zor tuttum.

"Orada kalmam anne, o iki pislikle yaşarken mikroplardan ölmemi falan mı istiyorsun?" Her zamanki dramatik tavrımın bugün işe yaraması için dua ettim.

Sonuç yine hüsrandı.

"Geçiş sonuçların bu kadar geç açıklanmasaydı bunları yaşamazdın. Ya da kendine kalacak düzgün bir yer bulsaydın" derin bir nefes çektiğini işittim.

"Bir süre idare et, sonra zaten kendi evine çıkacaksın" dedi.

Maddi olarak ne kadar zorlandığının farkındaydım, ama tanrım...

21 yaşında tekrardan abimle yaşamak mı? İşte bu 3 yaşında bir çocuk gibi tepinerek ağlamama sebep olabilirdi.

Onu sevmediğimden değil, onunla yaşamayı sevmediğimden.

Her şeye karışan abilerden biriydi ve Cody kesinlikle sabır sınamak için bu dünyaya gelmişti. Özellikle benim sabrımı.

Aramızda 3 yaş olmasına rağmen kendini benden 10 yaş üstün saymaya bayılırdı.

Ve bir dönemi onun evinde geçirmem demek tamamiyle bir dönemin bana zehir olması demekti.

"Onu görmeyeceksin bile Dina. İş programıyla Almanyaya gittiğini unutuyorsun sanırım. 2 hafta dayan, sonra koca evde istediğin odayı alırsın" dedi.

Bu daha da kötüydü ya. O zaman Zade ve ben tamamen ev arkadaşı olmak zorunda kalacaktık. Ortalıkta abim olmadan daha da çekilmez olacağını biliyordum. Onu neredeyse 10 yaşımdan beri tanıyordum ve yaklaşık 11 senedir birbirimizden nefret ediyorduk.

Abim aramızda hava yastığı görevi görüyordu. O gittiğinde birbirimizi boğacağımızdan emindim.

Bunu daha önce yapmıştık.

"Zade beni öldürecek anne" dedim.

Annem telefonun karşı hattında oflayıp pufladı.

"Kapatıyorum, eşyalarını bir an önce topla. Yarın akşam yola çıkıyoruz."

Kesinlikle üniversite değiştirmek boktan bir fikirdi. Abimin olduğu bir eyaletteki üniversiteyi tercih etmek daha da boktandı.

Böyle bir aptallığı yalnızca benim kadar çaresiz biri yapabilirdi zaten. Bu yüzden kendimi bir kez daha tebrik ettim.

Bravo Dina, şimdi sıçmıştın işte!