Kitap Tür Kategorileri

Bazen hayat, yan yana olmanın ötesinde, çok uzak hissettirebilir... Bir şehrin, belki de sıradan görünen bir aşk hikâyesi. Ama bu hikâyede, sevda, uzaklardan gönderilen mektuplara, geceleri yanan lambalara ve beklenen dönüşlere sızmış, her anı kaybolan bir umudu içinde taşır. Bu kitapta, vatanına kavuşmak için yürekten direnen bir askerin kalbine ve onun yarîne misafir oluyoruz. Savaşın içinde, her şeye rağmen dimdik ayakta durmaya çalışan; toprağa gömülen hatıralarla, eski siperlerde yankı bulan bir sevda bu. Bir bakışta kaybolan umut, gizli bir tebessümle birleşen eller… Ama her adımda, aralarına giren mesafeler, yıpranan düşler, imkânsızlıklar ve belirsizlikler de var. Kadın ise, sevdiği askerle çocukluk yıllarındaki masumiyetin kalıntılarını taşıyor. Her gün, belki de sabırla, ama her an yüreğinde bir eksiklik hissederek, o günün gelmesini bekliyor. Bir zamanlar birlikte oynadıkları sokaklarda, yıllar sonra yeniden karşılaşacakları anın hayalini kuruyor. Geceleri yıldızsız gökyüzüne bakarak, o gidişin acısını kalbinde taşıyor. Bir şehrin sessizliğinde, kelimeler olmadan bile birbirine bağlanan iki yürek… Okurken belki kalbiniz sıkışacak ama bu hikâye size sevdanın sabrını, direncini ve bekleyişin gücünü anlatacak. Ve belki de, sevda beklemeyi öğrenmek, kaybolan zamanları geri almak ve bir gün yeniden kavuşmak demek.

Birbirlerini çocukken kaybeden iki kişi bir anda aynı şehirde denk düşerlerse ne olur? Asker ve öğretmen kurgusu.. -- ...Derin bir nefes alarak valizlerimle çıkışa doğru ilerlemeye başladım. Onunla şimdi bu kapı dışında karşılaşacak olmak beni tuhaf ve heyecanlı hissettiriyordu. Uzun zaman sonra ilk defa görecektim onu. Bavullarımı almak için arkama dönerken birine çarpmış ve sendelemiştim. Burnum kırılmış olabilirdi. "Burnum!" dedim gözlerim kapalı burnumu ovalarken. Acımıştı. Sanki neye çarpmıştım, alt tarafı bir in- Ilgaz... -- Burdaki ilk kitabım olabilir ama ilk yazdığım kurgum değildir. Kitap bana aittir! Alıntı değildir! Kitaptaki karakterler ve hikaye tamamen kurgudur! İyi okumalar..

Kara kara bulutların gökyüzünü kapattığı bir gün. Pencere kenarında sevdiğini bekleyen kızın evine aynı havanın rengi gibi kara bir haber düşer. Kızın nişanlısı şehit olmuştur ve arkasından ise ona sadece bir mektup bırakıp gökyüzüne doğru yol almıştır.

tesadüflere  şansa ve aşka  inanır mısın ?" Diye sordum . Dudaklarını ıslatıp konuştu " hayır inanmam " dedi ve sonra devam etti " tesadüf , aşk ve şans diye birşey yoktur . Hepsi hayatın bize bir oyunudur " dedi . " Ben inandım , senin sayende " dedim . Dudaklarından histerik bir gülüş belirdi . " inanma , inanmak bağlanmaktır . Bağlanmak ise can yakar " dedi , eli ile kalbini gösterip " şuradan birşeyi kendi ile beraber alıp götürür ." Dedi . Arkasını dönüp eline bavulu alıp gitti , arkasında yıkılan bir ben ve enkaz altında kalmış hayallerimizi bırakarak . Ben Selin Soydan , henüz on sekiz yaşımda hem hayatımın cennetini hem de cehennemini yaşadım salladığım numara yüzünden . Benim hikayeme hoş geldiniz .

"Siyah şapkasından taşan kısma bakılacak olursa saçları sarıydı. Gözleri ise mavi. Uzun duruyordu, iri yapılıydı. Bir asker kudreti vardı sanki üzerinde. Havası oldukça kendine hastı..."