Kardeşim. Hiç şefkat gösteremediğim, Ya da deli yerine koyduğumu düşündürdüğüm kişi. "Rüzgar tersine eserse," Dedim hiç çekinmeden Sarah bana kocaman iri iri yeşil gözlerle bakıyordu. "Kazanmışsın demektir. Çünkü senin dünyanda olan bir şey bile zaferine, Dik durup yürüyüşüne karşı çıkıyor demektir." Bana bir gülümseme bile bahşetmeden konuştu "Sen," Derin bir iç çekti. "Sen benim ablamsın, ama buradaki herkes inanmadıkları bir şey için savaşıyor, Sırf mevkim yüzümden. Ve eğer mevkim olmasaydı, Ya da seninkisi. Çok daha mutlu olabilirdik," Gözünden bir damla yaş aktı."Gray den önce bana söyleyebilirdin." "Ve inan bana ablam olup olmadığını bile sorgulamadan seninle orayı anında terk ederdim. Ve o mektubu yada her ne ise mevkiyi de Gray`e bırakabilirdik." Gülmem kahkahaya dönüştü "Çok hassassın, Sarah Young, Ya da Wilson mu demeliyim?" "Beni bırakacağını söylüyorsun ama hareketlerin çelişiyor." "Ve bu da bir Young olmadığın anlamına gelir." Sırıttı "Youngların soy adları inan bana daha az temiz." Gözlerim büyüdü "Sanmam, Keşke benim yerimde olup o acıları çekseydin.

Yazlık arkadaşı olan Umay, Beste, Ekin, Alper,Yağız ` ı konu alacak

"Biliyor musun Eun~ah?" "Neyi biliyor muyum Min-gyu?" "Ateş gibisin. Yakıcısın ama bir o kadarda ısıtıyorsun." Genç kız, küçük oğlana gülümsedi. Gözlerine yansıtacak kadar içten ve samimi bir gülümsemeydi bu. Küçük oğlan da gülümsedi. Min-gyu`nun bir gülüşüne dünyaları yakacak olan Min Eun`mu? Yoksa Eun`un minik bir kahkahasına canını verecek kadar hasret kalan Cho Min-gyu`mu daha çok aşıktı? İkisi de o an bunu düşünmediler. Önlerinde ki manzaraya karşın kendi manzaralarını izlemeye devam ettiler. "Sende rüzgarsın Min-gyu~ah. Fazla dokunursam kül olacağımı biliyorum ama yanmak içinde sana ihtiyacım var." ... Ailesi tarafından kabul görmeyen, öfke problemleri yaşayan kız ve çevresi tarafından kabul görmeyen, anksiyetesi olan erkek. Klişelerin dışına çıkan bir hikaye olacağını düşünüyorum. (İlk yazım.) Acemiliklerim için kusura bakmayın lütfen.