Sis geceye perdesini örttü. Gökyüzü kızıla boyandı. Artık yılda bir can gözlerini dünyaya açtı. Lanet edildi, öldürülmeye çalışıldı ama her şeye rağmen yaşadı ve babası son nefesinde onu ve soyuna lanet etti. Ormanda güzel bir yürüyüşe çıktı genç aile. Nereden bile bilirlerdi ki hayata birlikte baktıkları son gün olduğunu. ------------(⁠´⁠∩⁠｡⁠•⁠ ⁠ᵕ⁠ ⁠•⁠｡⁠∩⁠`⁠)----------------- "Gelme." çağresiz sesim boğazımı yakıyordu. içimde bitmek bilmeyen baş kaldırış vardı. "Kaçamazsın." dedi seri adımlarla üzerime gelirken. "Hayır, beni burada sonsuza kadar tutamazsın. Elbet bir gün kaçarım." korkuyla sarf ettiğim sözcükleri duymuyor gibiydi. bunun yerine bana bir adım daha yaklaştı soğuk duvar sırtıma dediğinde aramızda bir nefes mesafe kalmıştı. "Aklında bulunsun, Bir kurttan kaçamazsın. Bizler doğananın saf avcılarızdır."