Kitap Tür Kategorileri

Alarmım çaldı, gözlerimi güneşin yumuşak ışıklarına açtım. Hafif bir esinti odamı doldururken, bugünün güzellik vaat eden bir başlangıç olduğunu hissettim. Uykulu yüzümü yıkayıp pencereden dışarı bakarken, yeni bir günün getireceklerini merakla düşündüm.Her sabah olduğu gibi beyaz tişört ve gri eşofman giydim.Saatime baktığımda her zaman olduğu gibi kahvaltı saati gelmişti.Hergün belirli kahvaltı saati vardı.Kahvaltı masasına doğru gelirken yardımcımız safiye abla kahvaltı masasını hazırlıyordu.Safiye abla benim anne yarım gibiydi onunla hep samimiyim ama babam olmadığında,babam çalışanlarla samimi olmamı istemezdı ama tabiki ben böyle biri değilim.Safiye ablayı çalışan olarak hiçbir zaman görmedim.Annem çalışırken,başka ülkelere gittiğinde safiye abla bana annelik yapmıştı.Babam olduğu için direk: "Günaydın" diyerek masaya oturdum ama hiçbiri karşılık vermedi.Babam tabletten işlerini hallediyor,annem günlük işlerini not alıyordu"Bir sabahta farklı olsun"diye düşündüm.hepsi tabaklarına yiyeceklerini aldıktan sonra sessiz ve ciddi bir ortamda kahvaltıya başladık.Babam yani Demir Arslan, kahvaltı masasında ciddiyetle konuşarak, "artık daha dikkatli olalım. Hem iş dünyasında hem de günlük hayatımızda önemli kararlar alıyoruz. Güvenliğimizi artırmak ve birbirimize destek olmak adına daha bilinçli adımlar atmamız gerekiyor. Herkesin birbirine dikkat etmesi, aile olarak daha güçlü olmamıza katkı sağlar," dedi.Annem Aylin Arslan babamı dinledikten sonra, hak vererek ekledi: "Evet, baban haklı. Birbirimize daha çok destek olmalıyız. Belki de birlikte aile aktivitelerine zaman ayırmak, birbirimizi daha iyi anlamamıza yardımcı olabilir. Her birimizin güvenliği için daha dikkatli olmak önemli."Babama endişeyle baktıktan sonra sakin bir ses tonuyla sordum:"bir sorun mu var? Her şey yolunda mı?".Babam endişeli bakışlarıma karşılık, gülümseyerek şöyle cevap verdi: "Hayır,işle ilgili bazı değişiklikler düşünüyorum sadece.Güvenliğimiz ve huzurumuz benim için çok önemli"kahvaltım bitince kol saatime baktım ve hafif bir telaşla konuştum: "Hızlı olmam lazım, üniversiteye gitme vaktim geldi. Herkesin günü güzel geçsin! " dedim ve odasıma çıkarak üniversiteye gitmek için hazırlanmaya başladım.