Geçmişi ne kadar unutsak da peşimizi bırakmayan bir ruhtan ibarettir. Ve biz ne kadar kaçsak da her durumda karşımıza çıkar. Öyle ya da böyle. Ve Hafsa o gün kaçarken arkasını dönüp de bakmadı. Bakamazdı, bakmamalıydı. Ve o gün öğrendiği bir diğer şey de buydu. Arkana asla dönme. Öyle de yaptı. Babasından kaçarken arkasına bakmadı ama zihni hep o evde kaldı. İstememiş olsa bile.

... Çektim elimi bileğinden. Bu yanlıştı. Kadınlar, zorla sıkabileceğimiz bileklerin sahibi değillerdi. Parmak uçlarımı arkamı dönerken ona uzattım ve "Tutmak istersen diye!" hastaydım, ayakta duracak halim yoktu o yüzden! Kısa bir an sonra parmak uçları, kemikli parmak uçlarımı buldu! Düşmedi zihnime bir sapığın elimi okşayan acımasız dokunuşları! Belki de her şey bugün avuçlarımı göz yaşlarıyla yıkadığı içindi; belli ki zihnimide yıkıyordu! Parmak uçlarımı kazıtıryordu... Çilekli süte ihtiyacım var! Veyl`in ateşi avuçlarımı yakarken; bir kez daha babama, kendisi büyük yüreği küçük Yağız`ı kurban ederken tek ihtiyacım olan şey sadece çilekli süttü! Yeşil gözlere bakarken çilekli süt içmek, bu deli adamın sancılı dağlarına bir kadın; köksüz gönlüne de çiçekler bulaştıracaktı. CİNSEL İSTİSMARA MARUZ KALAN GÜZEL BİR ADAMIN HİKAYESİ!