Kitap Tür Kategorileri

"Nasıldı bakalım günün ? Tanıştığımız hayvanları sevdin mi ?"

Ece hevesle başını salladı ve ışıl ışıl gülümsedi.

"Sevdim öğretmenim. Ama siz daha benimkini görmediniz."

Kaşlarım sözleriyle birlikte hafifçe çatılırken hatırlamaya çalıştım. Fakat emindim, Ece sınıfa bir hayvanla gelmemişti ki.

"Ama sen sınıfa bir hayvan getirdin ki güzelim."

Sorgularcasına çıkan sesim ve havaya kalkan kaşlarımla karşımdaki küçük kızdan bir cevap bekliyordum. Fakat o bana cevap vermek yerine kapıya doğru döndü ve birkaç saniye bakınıp gülerek bana döndü.

"İşte geldi!"

Anlamsız bakışlarım onunla birlikte kapıya dönerken kapıda görünen adamla birlikte yutkundum.

Dağılmış kumral saçları, kahverengi gözleri ve sakallı yüzüyle kapıda dikilmiş bize bakıyordu.

Ece koşa koşa adamın dibine gittikten sonra eliyle beni de yanlarına çağırdı. Çöktüğüm yerden kalkarak onların yanına ilerlediğimde nihayet adamı incelemeyi bırakıp sormayı akıl ederek küçük kıza döndüm.

"Ben hâlâ evcil bir hayvan göremiyorum ?"

Ece ellerini birbirine vurarak yanındaki adamın bacağına doladı kollarını.

"Ömer abim işte! Ömer abim benim atım!" dedi ve söyledikleri çok normalmiş gibi hevesle devam etti.

"Atlar da evcil hayvanmış ya öğretmenim!"

Durumun absürtlüğüne mi gülsem, koskoca adamı at yerine koyup karşıma getirmesine mi haykırsam bilemeyerek duraksadım. Sonunda bu küçük bücürün abisi kendine gelirken irkilir gibi oldu ve bakışlarını benden çekip kardeşine çevirdi.

"Ne ? Ne atı ? Ne evcil hayvanı ? Ece ne diyorsun abim ?"

Peş peşe kardeşine sorularını sıralasa da kardeşi onu takmadan, eliyle ona doğru eğilmemi işaret etti. Gülmemek için birbirine bastırdığım dudaklarım duyduklarımla aralanırken bu kızın kesinlikle normal bir çocuk olmadığına emin oldum.

"Öğretmenim, artık abimle tanıştınız!"