Herkesee merhaba demek istiyorum öncelikle. Okunma sayısı fazla olmasına rağmen oy sayısı çok az. Bu yüzden oy ve yorum sınırı koymayı düşünüyorum. Oy ve yorum sınırı dolduğunda bölümleri en geç 2 güne atmış olacağım.

Oy ve yorum sınırı: 30 Oy 10 Yorum

🌛İyi okumalar🌛

~Seni seviyorum. Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum. (Kürk Mantolu Madonna)

🍀

Gece boyu gözlerime gram uyku girmemişti. Erdem'le balkonda konuşmak her ne kadar iyi gelse de yukarıya çıktığımda Ceyda'nın inlemeleri kalbimi paramparça etmişti. Hangi vicdan bunu şu kıza yapabilirdi?

Benimki de soru, vicdan yapamazdı zaten. Vicdanı olmayanlar yapabilirdi.

Yatağımın üstünden yavaşça kalktım. Zaten uyuyamamıştım boş boş oturacağıma aşağıya inip kahvaltı hazırladım.

Günlük rutin işlerimi hızlıca bitirmiştim. Bugün günlerden cumartesi olduğu için okul yoktu ve bu yönden şanslıydım. Günümü Ceyda ile geçirecektim. Üstümdeki kıyafetleri değiştirsem mi diye düşünsem de gerek olmadığını fark ettim ve odadan aynı hızla çıktım.

Yavaş yavaş merdivenlerden inerken bir çift kolun sahibi tarafından belimle tutulmamla çığlık atacaktım ama kolun sahibi çoktan ağzımı kapatmıştı. Beni kucağına alıp merdivenlerden aşağı indirdi ve bıraktı.

"Ya Erdem ödüm koptu. Ne yapıyorsun?" Karşımda pişmiş kelle gibi sırıtan adamın, suratına vurma isteğimi hemen aklımdan çıkarmam lazımdı.

"Ceylan'ım nereden bilebilirim senin bu kadar korkacağını? Sürpriz yapmak istemiştim sadece." Elini ensesine koymuş ve hafif üzgünlükle bana bakıyordu.

"Sen niye erken uyandın?" dedim bu sefer konuyu değiştirerek. Aynı zamanda adımlarımı mutfağa yönlendiriyordum.

"Uyuyamadım. Gece boyu Ceyda'yı düşündüm. Heh, bir de Ceyda'ya bunu yapanları nasıl öl- pardon, döveceğimi..." demesiyle başımı salladım. "Asıl sen neden bu kadar erken kalktın?"

"Seninle aynı şeyleri düşündüğümden. Gece boyu kabusları yüzünden hep inledi Erdem. O kadar çok... O kadar çok üzüldüm ki." Gözlerimin tekrar dolmasıyla kafamı başka bir yöne çevirecektim ama Erdem hızlıca kollarını bana sarmış ve göğsüne doğru çoktan beni çekmişti bile.

"Geçicek güzelim, her şey geçicek."

"Geçse bile izler kalır Erdem. İzler geçmez." Bu sözüme bir şey diyemedi. Gerçi ne diyebilirdi ki? Kafamı yasladığım göğsünden ayrıldım. Onun da elleri aynı şekilde benden ayrılmıştı.

"Ben kahvaltı hazırlamaya geldim ki bence sende bu yüzden geldin. Birlikte kahvaltı hazırlayalım mı Ceylan'ım?"

"Olur, hazırlayalım." dedim hafif tebessümle. Sonra da mutfa girişinin hemen sağ tarafında bulunan önlüklerden almaya gittim. Pembe renginde olan önlüğü arkadan bağlamaya çalışsam da becerememem Erdem'i güldürüyordu.

"Acaba diyorum, gülmesen de bağlamaya yardım mı etsen?" dememle boğazını temizledi ve yanıma gelip önlüğümü bağladı. Nefesini tenimde hissetmem nefes almamı zorluyor ve içimi titretiyordu. Erdem beni kendisine doğru arkadan çekmiş ve boynuma bir öpücük bırakmıştı. Bıraktığı an öyle bir titremiştim ki çarpılmışa dönmüştüm. Hızlıca kendimi ondan çektim ve boğazımı temizledim.

"Teşekkür ederim." dedim ve utangaçlıkla hemen yanından ayrıldım. Buz dolabının yanına gidip kahvaltılıkları çıkarmaya başladım. Erdem de çay suyunu koymuş ve salatalık, domates doğramaya başlamıştı.

"Ceylan'ım." demesiyle ona döndüm ve ağzıma vermek için bıçakla tuttuğu salatalığa baktım. Gülümseyerek ağzıma aldıktan sonra teşekekkür edip yumurtaları çırpmaya başladım.

"Erdem, sen yumurtayı hazırlasan olur mu?"

"Benim elimden yemek istiyorsun değil mi?" Sırıtarak sorduğu soruya göz devirdim. "Hayır tabii ki. Evde bu sıcak ayında neden portakal var bilmiyorum ama portkal görmüştüm. Ceyda'ya portakal suyu hazırlayacağım." Konuşmamdan sonra sırıtan dudakları düz bir çizgi haline gelmişti. Onun bu haline güldüm ve portakal çıkartmak için dolabın yanına ilerledim.

"Erdem, okula başladığından beri konuşamadık. Öğretmenliğe geri dönmek nasıl bir duygu?" dedim merakla. Aynı zamanda da çıkardığım portakalları ikiye bölüp sıkma işlemini uyguluyordum.

"Çocukları çok özlemişim Ceylan. Böyle gelip yanıma 'örtmenim' diyorlar ya çok mutlu oluyorum."

"Aynı şey bende de oluyor. Böyle içini değişik bir his kaplıyor. Aşırı mutlu oluyorum." Sonra çekingenlikle Erdem'e döndüm. "Erdem, sen neden öğretmenliği bıraktın?" Bu söylediğimden sonra kıvrılan dudakları düz bir çizgi haline gelmişti.

"Babam, şirketin başına koymak istedi beni." Başımı anlarcasına salladım. "Peki, neden geri döndün?"

"Çünkü hayatıma çok güzel birisi geldi. Onun güçlü duruşu, hiçbir şeye karşı yılmayışı, kendisini savunması ve bildiğinden şaşmaması beni kendine daha da hayran bıraktı. Ve ister istemez bana güçlü durmayı öğretti..." Elindeki işi bıraktı ve yanıma yaklaştı. "Ceylan'ım..." dedi ve benim içim tekrar titredi. "Ben seninle birlikte güçlü durmayı öğrendim, bana kendim olmayı öğrettin sen. Hayatıma zorla da olsa girdin ama öyle bir güzelleştirdin ki hayatımı, öyle bir renk kattın ki bana..." Ellerini çeneme yerleştirdi ve yanağımı okşadı. "Ceylan, ben... Ben-"

"Sus!" diye bağırdım bir anda. "Devamını getirme, lütfen." dememle gözlerindeki hayal kırıklığına şahit olmuştum. Erdem'e güveniyordum, Erdem'den hoşlanıyordum ama buna hazır değildim.

"Ceylan, ben ilk defa böyle hissediyorum. O ela gözlerine her baktığımda içim titriyor. Elektrik çarpmış gibi hissediyorum. Ceylan, seni seviyorum. Deli gibi değil, gayet aklı başında olarak seviyorum." dedi en sevdiğim kitaba alıntı yaparak.

"S-sen en sevdiğim kitab-"

"Hep elinde görüyordum. Okulda da çok okuyordun. Sen sevdiğin için okumaya başladım ve ben de çok sevdim." Bu, bu ilk defa yaşadığım bir şeydi.

"E-Erdem, sen sevgilinden yeni ayrıldın. Duygusal boşlukta olduğun için olabilir bu hislerin." dedim hafif bir hüzünle.

"Ceylan'ım..." dedi tekrar. Tekrar titredim. "Bizim o kızla ilişkimiz zaten bitmişti, kendisi beni aldattı Ceylan ve beni 3 aydır aldatıyordu. Benim bilmediğimi zannediyordu o kadar. İlişkimiz çoktan bitmişti sadece resmiyete dökmek kalmıştı." Söyledikleri şeyler, şu anda gerçekleşen her şey bende şok etkisi yaratmıştı.

"E-Erdem-"

"Biliyorum çok hızlı oldu ama ben içimde daha fazla tutamadım."

"Erdem, ben..." dedim ve derin bir nefes aldım. "Ben bir ilişkiye hazır değilim. "

"Ceylan sana iki soru soracağım." demesiyle yerdeki başımı havaya kaldırdım. "Bana güveniyor musun?"

"Evet, sana artık güveniyorum Erdem."

"Peki beni seviyor musun?" dediğinde sessiz kaldım. "Yalan söylemem ama sessiz kalırım Erdem." dediğimde yüzündeki sırıtışa şahit oldum. "Bu da bir cevap." Bir şey demedim sadece gözlerine baktım. O benim yüzümü inceledi, yüzümün her detayını aklına kazıyabilmek için .Ben onun gözlerine baktım, bana olan bakışlarını aklıma kazıyabilmek için.

"Öhöm..." dedim ve boğazımı temizledim. "Sen, yumurtaları tabaklara koy Erdem. Ben de Ceyda'yı kaldırayım.

"Peki karıcığım, sen nasıl istersen." demesine hafif bir tebessüm ettim.

Bölüm Sonu✨

Bölüm hakkında düşünceleriniz nedir? Biraz kısa oldu farkındayım ama bir sonraki bölüm daha da uzun olacak.

Oy ve yorum sınırını unutmayalım. 30 oy 10 yorum :))

⭐OY VERMEYİ UNUTMAYALIM...⭐