-Senem-
Masallara inanır mısınız bilmiyorum ama benim hikayem tam olarak öyle başladı.
Yaşlı bir cadının verdiği bir kolye ile...
O kolye benim beyaz atlı prensimi bulmamı sağlayacaktı. Eğer ben iyi bir prenses olsaydım.
Takıntı haline getirdiğim kolyenin beni ruh eşime nasıl bağlayacağı konusunda kafanız karışmış olabilir.
Her şeyin mantıklı bir açıklaması var.
En büyük düşmanımla dedektifçilik oynamamın bile...
-Atakan-
Ondan neden hoşlanmadığımı hatırlamıyorum bile. Artık önemsemiyorum. Hatta ona beş saniyeden daha uzun süre bakmıyorum, bazen on...
Bu oyuna alet olmamın tek sebebi merakım.
O saçma kolyeye bu kadar takıntılı hale gelmesinin ardındaki gerçeği bulma isteğim.
Tek amacım işin aslını öğrenip ondan olabildiğince uzağa, kendi hayatıma dönmek.
Bunu yapabilmek için onun saçmalıklarla dolu hayatına bir süre katlanmam gerekiyorsa, öyle olsun!
