Öncelikle herkese merhaba arkadaşlar!

İlk kurgum olan umut ışığına hepiniz hoşgeldiniz!

Kitaba başlamadan önce size söylemek isteğim bazı şeyler var ve o yüzden okumanızı itinayla rica ederim.

Öncelikle bu kitap benim ilk kurgum olup acemiliğimi bırakmama yardımcı olacak bir kitaptır. Bu sebepten dolayı yazım dilimi sade ve kolay bulabilirsiniz. Dediğim gibi ilk kurgum olduğu için bazı yerler saçma, yazım yanlışları, abartılı bulduğunuz ve betimleme-benzetmeyi eksik bulabilirsiniz.

Bölüm yazdıkça bu acemeliğimden kurtulacağımı düşünüyorum umarım sizde öyle düşünürsünüz. Sonuçta herkes annesinin karnından mükemmel ve kusursuz olarak doğmuyor.

Kitap bittikten sonra kitapta aşırı saçma, yazım yanlışları, anlatımı aktarma da az kalan yerleri düzelteceğim.

Bu kitap sabır gerektiren bir kitapdır. İlk başta sıkılabilirsiniz bu sizin kararınız lakin bu kitabı çerezlik bir kitap olarak düşünmeyin. KLASİK BEBEKKEN KARIŞMA VE ASKERİ BİR KİTAP DEĞİLDİR! O yüzden kitabı bu bilinçle okuyunuz! Kitabın uzun soluklu oluşacağını düşünüyorum.

Kitaptaki her bir olay birbiri ile bağlantılıdır! Bağlantısız bulanlar illaki olacaktır bu yüzden beni linçlemeyin. Sonuçta kitap bitmeden bağlantısız olduğuna karar veremezsiniz.

Kitap gizem, gizlilik ve acılarla dolu olacaktır bu sebepten dolayı asla hafife alınmaması gereken bir kitap. Her bir hareketin bir anlamı vardır! Size kitapla ilgili spoi vermek isteyipte verememek çok kötü o yüzden tek diyeceğim şey kitabı sonuna kadar okuyun! Eğer değerli vaktinizi çaldıysam sizden özür dilerim.

Bölümler ilerledikçe bazı sahnelerde ağır işkence sahneleri olacaktır! Buna göre okuyunuz, rahatsız olacakların okumamasını tavsiye ederim veya o sahneyi atlayarak okuyabilirsiniz.

Başrol kızımıza gelirsek kendisi yaralı bir küçük kız. Ona sövmeyin olur mu? 🥺

Aynısını başrol erkeğimiz içinde geçerlidir. Yaralı bir insanı anca yaralı olan bir insan anlar. Ben yaralı olan bir insanı, tüm olan insanın anlayacağını düşünmüyorum. Ve bu sebepten dolayı böyle bir başroller yazmayı düşündüm.

Her başta ne kadar olumsuz olaylar olursa olsun her zaman bir umut vardır ve var olacaktır!

Gelişmelerden haberdar olmak için instagram hesabımı takip etmeyi unutmayın lütfen. Hesabım; yazarnurofficall

Diyeceklerim bu kadardı umarım yazdığım bu kurguyu seversiniz. Diyeceklerim bu kadardı değerli vaktinizi çaldıysam affola.

Ve aşağıya da bir söz bırakalım değil mi?

“Ormanın dipsiz buçaksız sonunu andıran o yeşil harelerin... O yeşil harelerine baktıkça boğulurken hayat bulmuş gibiyim. Gözlerin diyorum kadın; nefesim, hayatım, ölümüm. Gözlerinde hayatımı ve huzurumu bulduğum tek kadınım.”