Oy ve yorumlarınızı bekliyoruuum 🌸

🤍🤍🤍

Bulutların üzerinde tepiştiğim rüyamı kapının adeta hayvan gibi çalınması bölerken umursamadan uyumaya devam ettim.

Kapıdaki her kimse keyfim ve kahyası ayağa kalkmama müsade edeceği zaman kadar bekleyecekti.

Ne kadar zaman geçti tam olarak bilmiyorum ama sesler yeniden net bir şekilde gelmeye başlayınca oflayarak ayaklandım.

Şurada iki dakika uyuyacaktık alt tarafı!

"Geldim geldim! Ama geldiğimde o kapıyla fazla yakın bir temasa girmiş olacaksın haberin olsun!"

Bağırışlarım zil sesi yüzünden duyamazken anahtarı çevirip kapıyı açtım.

"Sonunda be kızım!"

Asya elindeki torba ile kapıda duruyordu.

"Ne var lan? Rahat bırak da uyuyayım dimi? Gidip çalışsana, ben bir fenomen olarak işimi yaptım ve uyuyacağım. Şimdi ben uykumu alana kadar görüşmemek üzere."

Kapıyı kapatacağım gibi ittirip poşeti içeri doğru yuvarladı.

"Lan bir si-defol. Ahiretlik demicem yapışıcam saçına, saat altı oldu altı! Kafa bırakmadı biricik patronum yanına git yanına git diye."

Dün yaşananlar aklıma çiğ misali düşerken hızla odama gidip telefonumu aldım.

Kortaç: Günaydın, iyi misin?

Kortaç: Dün yaşananlar için sıkıntı yapma, sarhoştun olabilir böyle şeyler.

Kortaç: Saat biraz geç oldu Ela, iyi olduğuna emin misin?

Kortaç: Ela?

Kortaç: Bu saate kadar uyumadığını biliyorum, biraz olsun rahatlamam için en azından nasıl olduğunu söyler misin?

Kortaç: Asya'yı yanına gönderiyorum

Kortaç: Sen telefonunu neden taşıyorsun Ela?

Yüzüme yerleşen pis sırıtış ile Asya'ya döndüm. Çatık kaşlarla beni izliyordu.

"Dua et acelem var Ela yoksa her şeyi anlattırana kadar döverdim seni de neyse. Eve gidip kıyafetlerimi alacağım, sonra sizdeyim görüşürüz."

Yanağımı öpüp hızla merdivenlerden aşağıya inmeye başladı. Benim aklım hala mesajlardaydı.

Derin bir nefes alıp cevap yazmaya başladım.

Siz: İçki biraz uyku yaptı sanırım

Siz: Gece uyuyamayınca bu saatte bile zorla uyandım

Siz: İyiyim yani teşekkür ederim.

Poşeti alıp koltuğun üzerine döktüm. Soda, limon, ağrı kesici taş ve naneli şeker vardı.

Siz: Gönderdiklerini aldım, teşekkür ederim.

Elim klavye de öylece dursa da yapmam gerekeni yaptım.

Siz: Dün için de özür dilerim, seni böylesine saçma bir durum için rahatsız etmek istemezdim.

Kortaç: Uzun zaman sonra güldüğümü göz önüne bulundurursak sıkıntı olacak bir şey değildi

Kortaç: Sadece dikkat et, bir başkası ciddi zannedip de davranışını değiştirebilirdi.

Keşke sende azıcık ciddi alıp değiştirseydin be Kortaç.

Siz: Ederim, teşekkür ederim tekrardan

Mesajı görüp cevapsız bıraktığında sıkıntıyla telefonu kenara bıraktım.

Bir an, sadece bir an olsun bu saçmalığımın beni görmesine sebep olacağını düşünmüştüm. Ama sonuç ortadaydı.

Yavaş adımlarla banyoya girdim. Uzun bir duşun ardından odama geri girdiğimde kendime depresyon zamanlarım için ayırdığım pijamamı aldım.

"En azından yemek yiyebilirim, tatlı söyleyebilirim. Onlara olan aşkım tek taraflı kalsa da canım yanmaz en azından."

İç çamaşırımı da çıkarıp yatağımın üzerine fırlattığımda kapı çalmaya başladı.

Asya gelmiş olmalıydı.

Bornozumun kuşağını sıkıp kapının yanına gittim ve açtım.

"Gel kız geç, ben gi-"

Elindeki poşeti bana uzatan Kortaç eliyle yüzünü sıvazladı.

"Bu gece de ben sarhoş olsam, beni ciddiye almadan Başımda sen bekler misin?"

💐💐💐

Kortaç'ın da krizi fırsata çevirme becerisine hayranım djdjjd

Nasılsınız canlarım, nasıl gidiyor hayat?

Beğendiniz mi bölümü?

Oy ve yorumlarınızı, kitabın gidişatı hakkındaki düşüncelerinizi buraya bekliyorum.

Kocaman öpücükler, bir sonraki bölümde görüşmek üzere. Hoşça kalııııın 💕