"S-sen kimsin?"

Bakışlarım bana doğru uzattığı eline düştü. Kesik izleri içindeydi.

Korkuyla biraz daha geri çekildim.

"Korkma ufaklık, Pusat ben, Kortaç'ın abisiyim."

Bakışlarıyla abimi işaret etti.

"Kürşat tanır beni de, seni görmeyeli çok oldu. On yaşlarındaydın en son."

Yanımdan geçip mezarın kenarına oturdu. Elleri toprağın üzerinde öylece dururken omzumda duran montu alıp ona doğru uzattım.

"Beni abimle yanlız bırakır mısın?"

Yüzü bana dönük olmasa da derin bir iç çekip konuşmaya devam etti.

"Onun çocuğu değil Yaz, bunu sana ümit vermek için anlatıyorum sanma, o salağın ilişki hayatı zerre umurumda değil. Sadece üzülmene gerek yok, Kortaç daha önce kimseyi sevmedi, senin tabirinle kimseyle çocuk yapacak kadar aşık olmadı."

Kaşlarım çatıldı. Benimle dalga falan geçiyordu herhalde.

"Gözümle gördüm, baba dedi."

Yüzünü abime çevirdi.

"Sana kardeşine azıcık hayatını anlat demiştim Kürşat."

Uzaklaştığım adımlarımı yanına taşıdım.

"Abimle ne alakası var bunun?"

"Bizim ortak bir arkadaşımız vardı, Altuğ. Karısı doğum yaparken öldü, bebek daha bir yaşında yokken göreve gitmek zorunda kaldı. Aramızda en düzenli ve sakin hayatı olan Kortaç'tı bu yüzden ona emanet etti kızını."

Yüzüne yerleşen acı tebessümle başını kaldırdı.

"Hissettiği gibi de oldu, şehit oldu orada. Kortaç'da ona o kadar alıştı ki, Yaz ona baba demeye başlayınca da kimseye bırakamadı. Yani kimseyi sevmeden baba oldu o."

Zaten akan yaşlarım biraz daha hızlanırken bana doğru uzattığı fotoğrafı aldım.

Abim, Kortaç ve iki kişi daha vardı.

"Ne kadar acı dimi, bir daha dokunamayacak olduğun kişinin sadece o anına şahitlik ederek yaşayabiliyorsun. Bak o fotoğraf ilk tanıştığımız günden, ama şimdi kimsenin gücü yetmez bu kareyi yeniden çekmeye."

İçim kanıyordu, hayır. Bu sadece acı değildi. Acı geçerdi ama bu geçmiyordu.

"Yanisi beni ne kadar tanımasan da, beni Kortaç'ın değil, kendi abin olarak bil ve öyle dinle. Kendisini sevmem ama yeğenimi dünyadaki herkesten daha çok severim. Ve aramızda kalsın, bence ona bu dünyada en iyi annelik yapacak kişi sensin."

Montunu tekrardan omzuma bıraktı.

"Bu dediğimi de unutma. Ben hissettiklerimde yanılmam."

💐💐💐

Saçımı tepeden toplayıp pijamamı boğazıma kadar çektim.

Yaz olması depresyon pijamalarımı giymemi asla engellemezdi.

Şarkıyı bölen mesaj bildirimleri ile yatağıma yönelip tacımı taktım.

Arka arkaya gelen mesajlar Kortaç'dandı.

Ekranı açıp arkama yaslandım.

Kortaç: Açıklama yapmak istiyorum Ela

Kortaç: Ama bunları telefonda yapmak istemiyorum

Kortaç: Bu sefer içmeyeceğime ve sonrasında saçma sapan konuşmayacağıma söz versem

Kortaç: Kapıyı açar mısın?

💐💐💐

Sizce Kortac nasıl bir açıklama yapacak ve nasıl bir sonuca bağlayacaklar?

Nasılsınız canlarım, nasıl gidiyor hayat?

Benim moralim acayip yerde bir halt edesim yok. Yazmak bile zor geliyor resmen.

Bana azıcık moral verebilir misiniz? Buna çok ihtiyacım var...

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

Kocaman öpücükler, bir sonraki bölümde görüşmek üzere. Hoşça kalııııın 💐💕