Yeni bölüm ve yeni kitaplardan haberdar olmak için takiplerinizi bekliyorum 🤍

Başladığınız tarihi buraya bırakabilir misiniz ?

🚓🚓🚓

Siz: Ulan geri zekalı, ulan beyinsiz tek hücreli. İnsan numarasını değiştirir de kuzenine yeni numarasını vermez mi ?

Siz: Teyzem seni üç kere atıp da hiç tutmadı mı ne yaptı? Numunelik beyinsiz gibi geziyorsun ortada.

Siz: Kırk yedi kere seni aradım meğer hattını arkadaşına vermişsin o verdi numaranı. EVET SENİN YERİNE!

Siz: Birde çocuğa beni açma diye kaydettirmişsin, beddualarımla hayatının içine balgam mı atayım onu mu istiyorsun ?

0537**: Ne oluyoruz ? Kimsin sen?

0537**: Annemden girip de babamdan çıkacak kadar ne yaptım acaba çok merak ediyorum.

Siz: Soruyor musun bir de?

Siz: Ulan matematik dersinde aldığım notu aile grubuna atıp 'bu kızın haline bakıp Allah'a her gün şükür ediyorum. Ya beni de böyle yaratsaydı?' yazdın ya mal !

0537**: Ben yazdım? Sizin aile grubuna?

0537**: Arkadaşım gece gece yorma beni yol al.

Siz: Kerem beni delirtme! On dakika içerisinde bizde ol. Yoksa sevgilinle yediğin haltları bir bir teyzeme anlatmazsam bana da Laçin demesinler !?

0537**: Biraz daha saçmalarsanız kapınıza gelecek kişi Kerem değil, sapıklığınızdan dolayı polis olacak!

Siz: Senin ağzına kürekle vuracağım sen dur.

Siz: Polis kapıma seni öldürdüğüm için gelecek.

Siz: Camını pencereni kapat. Matematik kitabımla öldüreceğim seni.

Siz: Son nefesinde görüşürüz.

0537**: Son nefesim olur mu bilemem ama karakolda görüşürüz hanımefendi.

0537**: Daha fazla uğraşamayacağım.

Telefonu kapatıp yavaşça yatağın üzerine fırlattım.

"Salak andaval bir de tanımamazlıkdan geliyor. Polis gelecekmiş bak bak. Sanki babamın emniyet müdürü olduğunu bilmiyor numunelik beyinsiz!"

🚓🚓🚓

"Beni götürdüğünüz emniyet binasının müdürünün kızıyım ben! Çekin ellerinizi babamı arayacağım."

Kollarımı tutup beni arabadan indirdikleri gibi emniyete sokan polisler 'yav he he' der gibi bakıp başlarını salladılar.

"Biz senin gibi yok babam polis, yok amcam avukat diyeni çok gördük ablacım. Yürü içeri."

Sinirle konuşan polise döndüm.

"Abla mı ? Abla senin anandır! Daha on dokuz yaşıma yeni gireceğim ben."

"Sorduk mu bacım? İlk günümden bela bulaştırma bana."

Otomatik kapıdan içeri girdiğimiz sırada hala babamı aramak için tepiniyor bir yandan da kuzenim olacak o andavala sövüyordum.

İnsan öz kuzenini hangi amaçla polise şikayet ederdi !?

"Laçin?"

Koridorun sonunda bize bakan ve şaşkınlıktan ağzı mağara gibi açılmış babama döndüm.

"Baba, yardım et."

Seri adımlarla üzerimize geldiğinde yanımdaki iki polis duruşlarını düzeltip kolumu daha insancıl şekilde tutmaya başladılar.

Al işte !

"Kızım ne oluyor burada? Senin bu halde burada ne işin var ?"

Yüzüme babamın zayıf noktası olan ifademi yerleştirip konuştum;

"Baba ben Kerem'in yeni telefon numarasını aldım arkadaşından. Mesaj attım ona, eh biraz da kızgındım. Şimdi de buradayım. Ne oldu bende anlamadım ki?"

Polislere bir bakış attığında ellerim serbest kalmıştı. Bileklerimi ovalayıp babama bakarken yanımıza gelen Pars çatık kaşlarla ovaladığım bileklerime bakıyordu.

"Heh Pars gel. Bizim kızı buraya almışlar niye olduğuna bakıp bana bir haber eder misin?"

Pars bakışlarını bileklerimden çektiğinde babamı onaylayan bir şekilde başını sallayıp bizden uzaklaştı.

Babam beni omuzumdan nazikçe tutup odasına götürdü. Görkemli koltuğuna oturup camdan bakan babama döndüm.

"Bundan sonra buralar bana emanet Arslan, çıkabilirsin."

Yüksek sesli bir kahkaha atıp yanıma geldi. Yanaklarımı sıkmak için uzandığında anında kalkıp kollarının altından geçtim. On dokuz yıl boyunca ilk defa yer cücesi boyumun avantajını kullandığımdan gururla gülümsedim.

Babam koltuğa geri oturduğunda kapı tıklatılıp içeriye Pars girmişti.

"Ne olmuş? Bir şeyler öğrendin mi?"

Pars başını sallayıp bana döndü.

"Mesaj üzerinden taciz diye bir şikayet gelmiş ama iki dakika evvel geri çekilmiş. İsimde yok, dalga geçiyorlar resmen."

Ulan Kerem ne halt ediyordu?

Babam başını salladı.

"Ben hallederim gerisini sağ ol. Çıkabilirsin Pars."

Pars başıyla babama selam verip bana gülümsedi ve dışarı çıktı. Cama doğru yürüyeceğim anda cebimdeki telefon titredi, mesaj gelmişti.

Kilidi açıp mesaja girdim.

0537**: Sen olduğunu bilseydim şikayet etmezdim, kusura bakma.

0537**: Her şeyi başa sarmaya ne dersin?

Kerem cidden fena dayak istiyordu!

🚓🚓🚓

Bölüm sonu...

Nasıldı, beğendiniz mi?

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.