YENİ KİTABIM "BİR AKIM MESELESİ" YAYINDAA, HEPİNİZİ BEKLİYORUM ☁️

Aynı zamanda Profilimdeki "Gastronot frambuaz" kitabıma da bekleniyorsunuuuz 🌼

Beni takip etmeyi, oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayııııın ❤️
🚓🚓🚓

"Ev insan kaynıyor anasını satayım! Para için girip insan mı çalıcaz?"

Bağlı ellerim ve ayaklarımla odama götürüldüğümüzün üzerinden çok kısa bir süre geçmişti ki karşımızdaki gerizekalılar plan yapmaya çalışıyorlardı.

İkisinin de toplasan bir insan aklı etmeyecek beyinleriyle düşündükleri tek şey kaçmaktı. Çünkü babamın emniyet müdürü olduğunu fark etmişlerdi ve kaba tabirle götleri tutuşmuştu.

Babam ve annem korktuğumun aksine evde yoklardı.

Pars zili çaldığında kızlarla hep beraber bağırmaya başladık.

"Pars! Buradayız! Hırsız va-"

"Kapayın çenenizi!"

Ağzımdaki elini sertçe ısırdığımda acıyla inlemesi ve aynı saniye yanağımda hissettiğim acı ile başım sağa doğru çevrilmişti.

"Ulan onun bunun çocuğu! Sen kimsin benim arkadaşıma vuruyorsun ibne!"

"Laçin!"

Pars'ın kapının arkasından bağırışları arttığı sırada kapı şiddetli şekilde sallanmaya başladı.

"Laçin, Lila dayanın güzelim geliyoruz!"

Önümüzdeki iki kişi ceplerinden çıkardığı tabancaları bize doğrulttu.

"Laçin ve Lila hanginiz?"

Kiraz ve Zeytin aynı anda atıldı.

"Sana ne lan? Kimse kim!"

Bakışlari hepimizin yüzünde gezerken beni ve Kiraz'ı kolumuzdan tutup ayağa kaldırdılar.

"Gelin bakalım sağlam çıkış biletlerimiz."

İkimizi de boynumuzdan tutup kafamıza dayadıkları silah ile odadan çıkarırlarken Lila Zeytin'in aksine korkuyla bize bakıyordu.

"Bırakın lan kardeşlerimi!"

İkisi de onu takmazken salona geçtik. Kapı salona girdiğimiz anda büyük bir gürültüyle açılırken elindeki silahı ile içeri giren Pars bizi gördüğü anda durmak zorunda kaldı.

"Ya önümüzden çekilin ya da kızlara veda edin!"

Pars arkasına dönüp gözleriyle etrafı taradı. Akıllı sevgilim benim hemen bir plan yapmıştı.

Ben niye mi bu kadar rahatım?

Canısı ben baş rolüm burada, bana bir şey olmaz.

"Tamam ama önce kızları vereceksiniz!"

İkisi de birbirine bakıp bu yalana inanarak bizi Pars'a doğru bıraktığında eve doluşan polis ordusu iki asalağı da yakaladı.

Kiraz Kerem'in bense Pars'ın bedenine yapışırken derin bir nefes aldım.

"Geçti bir tanem ben buradayım."

Zeytin biranda bağırarak salona geldiğinde polisler dahil hepimizin odağı ona kaymıştı.

"Sen kimsin lan benim arkadaşıma vurursun ucube! Senin o elini alıp keser sonra sana çiğ çiğ yediririm! Duydun mu lan beni?!"

Pars aniden bize döndüğünde titrek bir nefes aldım.

"Size mi vurdu?"

Zeytin başını salladı.

"Evet enişte, Laçin'e vurdu."

Pars soluğu adamın yanına alıp yüzüne sertçe yumruğunu geçirdi.

"Bunu yapmayacaktın!"

Kulağım duyduğum küfürlerle kapanmak isterken Pars ardı arkası kesilmeyen yumruklarını bana vuran adamın yüzüne indiriyordu.

"Komiserim yeter!"

"Komiserim bayıldı artık!"

Pars onu tutan kolları tek hamlede geriye atarken yerde baygın yatan hırsızın yüzüne sert bir tekme attı.

"Bu yolsuzu nezarete atın. Onunla daha işim bitmedi!"

E o zaman ne diyelim?

Allah rahmet eylesin.

🚓🚓🚓

"Arslan baba lütfen. Yeni bir ev bakana kadar en azından."

"Oğlum tek kişi değiliz ki, yük olacağız sana. Kalırız biz otelde."

Pars hızla başını sallarken ben oturduğum yerden boş boş onları izliyordum.

"Ne yükü Arslan baba. Başımın üzerinde yeriniz var. Lütfen, daha fazla itiraz kabul etmiyorum."

En nihayetinde yarım saattir yapılan didişmelerin sonucu Pars'ın zaferi ile sonuçlanırken gülümsedim.

Ev bulana kadar Pars'ta kalacaktık.

"Kızım sen acil bir kaç parça eşyanı al, bende alayım çıkalım."

Başımı sallayıp odama doğru adımladım. Her ne kadar olay anında korkmamış olsamda artık her eve geldiğimde o görüntü beni karşılayacağından başka bir ev fikri çok mantıklı gelmişti.

Küçük valizimin içine bir kaç kıyafet, iç çamaşırı ve günlük kullandığım eşyalarımı, en önemlisi kitaplarımı atıp fermuarını kapattım.

"Hazır mısın güzelim?"

Pars kapıdan içeri doğru baktığında başımı sallayıp valizimle beraber odadan çıktım. Annem de hazırlanmış kapıda bekliyordu.

Apartmandan çıkıp kapının önünde duran arabaya binecegimiz sırada üst komşumuzun çığlığı ile az kala korkudan altıma edecektim.

"İnci abla yetiş! Bebek geliyor!"

Zaten bizde şans olsaydı...

🚓🚓🚓

"Anne ben ne anlarım bebek bakmaktan? Al sen yanına!"

Annem hızla başını iki yana salladı.

"Alt tarafı uyutup yedireceksin Laçin, Pars'da yayında. Ben hastanede nasıl bakayım bebeğe?"

Omzumu silktim.

"Anne ben baka-"

"Tamam İnci anne sıkıntı yok, biz bakarız. Hastaneden çıktığında da buraya getiririz olur mu?"

Annem imdadına yetişmiş Pars'a kocaman tebessüm etti.

"Bebek on beş aylık. O kadar süt içmiyor. Laçin bilmiyorum diyor ama uyuturken mamasını yedirir. Ek gıda olarak da zaten çorbasını falan ararsınız tarif ederim. Gittim ben."

Hızla evden çıktığında kucağında Berin ile yanıma gelen Pars elini dudaklarına götürdü.

"Uzun bir gece bizi bekliyor güzelim, hazır mısın?"

🚓🚓🚓

Hehehehehe bebek bakacaklar bebek xjdjdj

Nasıldı bölüm, beğendiniz mi?

Oy ve yorumlarınızı, kitabın gidişatı hakkındaki düşüncelerinizi buraya bekliyorum.

Kocaman kocaman öpücükler, bir sonraki bölümde görüşmek üzere. Hoşça kalııııın 🍀🤍