Oy ve yorumlarınızı bekliyoruuum 💕

🚓🚓🚓

Siz: SEN KESİN KARAKOLDAN BİRİSİN !

Siz: AMA BEN BUGÜN ELLİ KİŞİYLE KONUŞTUM BE !

Siz: SELAM VERDİKLERİM DAHİL Mİ?

Siz: NE OLUR OLMASIN!

Bilinmeyen Bey: Bunu söylersem bilmen çok kolaylaşır Laçin

Bilinmeyen Bey: Hem hani sadece tek soruydu?

Siz: Aman be sende bilinmeyen bey !

Siz: Gıcıklık maşallah nirvanada

Bilinmeyen Bey: Bilinmeyen Bey mi?

Siz: Adınızı bile lütfetmediğiniz için evet.

Bilinmeyen Bey: Bence sen benim adımı öğrendiğinde bütün karakol gezip sormazsın.

Bilinmeyen Bey: Dimi?

Siz: Di canım di.

Siz: Sen söyle ben ona göre karar veririm.

Bilinmeyen Bey: Tamam o zaman sana güveniyorum.

Bilinmeyen Bey: Tuğrul.

Bilinmeyen Bey: Adım

Gözlerimde dolar işareti belirir gibi aydınlandığımda koşar adımlarla babamın odasına ilerledim.

Bilinmeyen beni hiç tanımıyordu!

Pars'da kapıdaydı.

"İçeride biri mi var?"

Başını sallayıp elindeki dosyayı işaret etti.

"Minik ve özel bir telefon görüşmesi diyelim."

Onun gibi duvara yaslanıp kollarımı göğsümde birleştirdim.

"Pars sana bir şey sorabilir miyim?"

Bana doğru dönüp ellerini tıpkı benim gibi bağladı.

"Sorabilirsin Laçin."

Başımı ona doğru eğip fısıldar gibi konuştum.

"Ama aramızda kalacak ve kimseye söylemeyeceksin tamam mı?"

Fısıldadı.

"Tamam."

Kontrol amaçlı sağa sola bakıp tekrardan ona döndüm.

"Sen Tuğrul diye birini tanıyor musun?"

Dudakları iki yana kıvrıldığında gülerek başını eğdi. Cevap vereceği sırada babam kapıyı açıp büyük bir gülümseme ile bize döndü.

"Akşam hep beraber bize yemeğe gidiyoruz, size bir sürprizim var."

***

Sizce sürpriz ne?

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere.