Yeni Üyelik
12.
Bölüm

12. Bölüm

@yazarzeeyzey

OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM 🌸

🚓🚓🚓

Belim açıkta kaldığını belli eder gibi üşüdüğünde yattığım yerde hafifçe kıpırdandım. Yüzüme gelen saçlar ve burnuma gelen erkek parfümü kokusu ile derin bir nefes alıp uyumaya devam ettim.

Bir dakika.

ERKEK KOKUSU MU?

Hızla gözlerimi araladığımda karşılaştığım manzara kesinlikle beklediğim bir manzara değildi. Başım Pars'ın göğsüne yaslıydı, onun başı benim başımın üzerindeydi ve biz uyuyorduk.

"Günaydın Laçin."

Kapalı gözleri ile konuştuğunda kollarından ayrılıp geriye çekildim.

"U-uyuya kalmışım ben. Özür dilerim."

Uykulu gözlerini ovalarken başını iki yana salladı.

"Sorun değil.Uzun zamandır izlemek istediğim paha biçilmez bir filmi izledim. Asıl bunun için benim sana teşekkür etmem gerekiyor. "

Bakışları yüzümü tararken bahsettiği şey ile yanaklarıma ateş hücum etmeye başladı.

"Ben bir kızlara bakayım."

Hızla yerimden kalkıp kızların olduğu misafir odasına geçtim. İkisi de uyanıktı.

"Lan ne diye uyanıksanız bizi de uyandırmıyorsunuz? "

Kiraz pis pis sırıtıp yaslandığı yerden doğruldu.

"Sen yerinde pek bir rahattın kanka."

Zeytin'de kıs kıs gülerek yanımıza geldi. Elinde açık tuttuğu ekranı gözüme sokarak sandayeye oturdu.

"Yani böyle sarmaş dolaş uyumalar falan olmuyor Laçin hanım. Bir şey varsa bize de söyleyin."

Uzattığı telefonu alıp resmimizi incelemeye başladım.

Çok güzel çıkmıştık. Pars'ın dudakları başımın üzerindeydi ve ben göğsünde uyuyordum.

Ama fotoğraftaki en güzel detay Pars'ın yuzündeki o minik tebessümdü. Fotoğrafı kendime atıp telefonu Zeytin'e geri uzattım.

"Bugün artık şu Tuğrul işini bitireceğim. Gözüne baka baka yalan söylemek hoşuma gitmiyor."

🚓🚓🚓

"Lan senin ağzını eline veririm it oğlu it! Sen kime karışıyorsun puşt!"

Karakol her zamanki gibi sakin(!) hallerini sürdürürken oturduğum koltuktan kalktım.

Canımı seviyorum ve bok yoluna gitmesini istemiyorum teşekkürler.

Babamın toplantısı hala bitmemişti ve ben geldiğimden beridir kapının önünde bekliyordum.

Kavga bir anda olduğum yere doğru gelirken hızla babamın odasına girip kapıyı kapattım. İçerideki sesler kesilirken yavaşça arkamı döndüm.

"Kusura bakmayın kavga üstüme üstüme gelince korkup girdim."

Herkes başını salladığında babam koltuğa oturmamı işaret edip konuşmaya devam etti. Odanın köşesinde kalan koltuğa oturup nasıl Tuğrul'a her şeyi öğrendiğimi söylerim diye düşünmeye başladım.

Akılda kalıcı bir şey istiyordum. Böyle ilerde geçmişi hatırladığımda aa bak böyle olmuştu demeliydim.

Karşına geçip bana bak Tuğrul Pars diye kabadayı rolü kesemezdim ya.

Gözlerimi kapatıp düşünmeye devam ederken aklıma bir anda düşen fikir ile hızla doğruldum.

O kadar kudurttuk biraz da korkutalım ama değil mi?

🚓🚓🚓

Karakola on dakika kadar uzak boş bir caddenin kenarına oturdum. Telefonumu çıkarıp planıma startı verdim.

Amacım fazlasıyla basitti.

Tuğrul'un numarasını arayıp beklemeye başladım. Tam tahmin ettiğim gibi telefon ilk çalışta açılsa da hiç ses yoktu.

Boğazımı temizledim.

"Ne babam ne de diğer kimse telefonu açmayınca seni aramak zorunda kaldım. Karakolda çıkan kavgadaki çocuk beni takip ediyor ve saçma sapan şeyler söylüyor. Buraya gelebilir misin?"

Vurucu darbeyi yapmak için sesimi ağlıyormuş gibi çıkaramaya devam ettim

"Korkuyorum."

"Konum at hemen geliyorum."

Çağrı sonlanınca konumu ona yollayıp yolun ortasında sevinç nidaları atmaya başladım. Operasyonun en zor kısmı hallolduğuna göre bundan sonraki kısım en kolay yanıydı.

İki dakika kadar sonra sokağın başında bana doğru koşarak gelen Pars ile istemsizce sırıtmaya başladım.

Nasıl da korkmuştu ama.

Nefes nefese karşıma geçtiğinde hızla bakışları etrafı tarayıp tekrardan bana döndü.

"Laçin."

Başımı önüme eğip gülerek başımı salladım.

"Merhaba çakma abi Tuğrul Pars."

🚓🚓🚓

KISMETSE MARKET KİTABIMA BEKLİYORUUM 🌸

Çok uzatmayayım dedim sndjd

Nasıl olmuş bölüm? Beğendiniz mi?

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın.

Bir sonraki bölümde görüşmek üzere hoşça kalın 🤍

 

Loading...
0%