YENİ KİTABIM "GÖNDERİLİYOR;HANIMELİ"NE HEPİNİZİ BEKLİYORUUM 🫶🏻
🚓🚓🚓

"Şimdi otele geldim bir tanem."

Suyumu içip başımı salladım.

"Nasıl geçti günün, ilk gün kadar zorlandın mı?"

Yatağa uzanıp telefonu tutmadığı elini başının altına yerleştirdi.

"Dün olduğu gibi bugün de kokunu şu telefon getirmiyor ya, her gün aynı benim için."

Titrek bir nefes alıp telefonu açtığım andan beri gözlerime dolan yaşları gizlemeye çalıştım.

"Bende seni özledim."

Son üç gündür olduğu gibi bir anda yediklerim ağzıma gelirken telefonu tezgaha bırakıp lavaboya koştum.

İçim dışıma çıkana kadar kustuğumda bütün enerjim yok olmuştu.

En sonunda yere tutunarak ayaklanıp lavaboda ağzımı çalkaladım.

Telefonum lavaboda olduğum süreden beri aralıksız çaldığından yavaş adımlarla mutfağa geçtim. Pars arıyordu.

"Efendim."

"Laçin! Aklımı yitiricem bir anda kaçtın gittin, iyi misin sen?"

Dönen başımla yere yapışmamak için kenarda duran sandalyeye oturdum.

"İ-iyiyim. Midem bulandı bir an o kadar."

Bir mühlet ses gelmezken derin bir nefes aldı.

"Ne olur dikkat et kendine güzelim."

Bakışlarım karnıma kaydığında burukça gülümsedim.

"Sende kendine dikkat et kocacım."

Soluk kahkahasını duyduğumda yaşlarım daha hızlı yanaklarımdan süzülmeye başladı.

"Kocan kurban olsun sana."

Telefonu kapattığımızda ellerimi karnıma sardım.

"Annecim hani baba gelene kadar kendini belli etmek yoktu? Böyle mi anlaştık biz?"

Hamileliğe, anne olma fikrine fazlasıyla alıştığımdan günlük rutinlerimden biri de bebeğimle oturup dertleşmek olmuştu.

"Acaba babaya seni nasıl söylesem... İnternette insanlar çok yaratıcı fikirler buluyor ama ben sayende o videoları izlerken içim çıkar gibi ağladığımdan herhangi bir fikir alamıyorum."

Pars'ın gidişinin üzerinden iki gün geçmişti ve ben bugün onun yüzünü ilk defa görmüştüm. İlk günüm resmen ağlayarak geçtiğinden yüzümün şişliği yeni yeni geçmişti.

Yavaş adımlarla yatak odasına geçtim. Pars'ın yastığına sarılarak gözlerimi kapattığım anda uyku beni kollarına aldığından gözlerime kalın bir perde davet olmuştu.

🚓🚓🚓

Doktor'un karnıma sürdüğü soğuk jel beni acayip huylandırdığından odağımı ekrana çevirdim. Siyah beyaz çizgiler ve desenler ekranda gözükürken gözlerim bebeğimi arıyordu.

"Bakın tam şu noktada, kalp atışlarını dinlemek ister misiniz?"

Yaşlı gözlerimle başımı iki yana salladım.

"Teşekkür ederim ama ben babasıyla beraber duymak istiyorum."

Fazlasıyla tatlı olan kadın bana peçeteyi uzattığını karnımı silip konuşmasını beklemeye başladım.

"Bebeğiniz 6 haftalık. Gelişimi gayet güzel bir şekilde ilerliyor, hiçbir sıkıntısı yok."

Derin bir nefes verdim.

"Çok şükür. Peki fotoğrafını alabilir miyim?"

Doktor başını sallayıp iki tane kare kağıdı bana uzattı.

"İyi günler."

Çantamı da alıp çıktığımda kapıda bekleyen Kiraz adeta üzerime atladı.

"Nasıl, iyi mi, ne kadarlık?"

Kocaman bir tebessümle ellerini ellerimin içine aldım.

"Eve gidince konuşalım mı? Nasıl olsa bol bol vaktimiz var."

Kiraz hızla başını sallarken hastane kapısından içeri Zeytin girdi.

"Evde anlatacakmış, hadi gidelim."

🚓🚓🚓

"İyi dedi doktor, bir sıkıntısı yokmuş çok şükür."

Çayımdan bir yudum alıp arkama yaslandım. Kiraz ve Zeytin Pars'ın yüksek ısrarları sonucu o gelene kadar burada kalmaya karar vermişlerdi.

Miden bugün biraz daha iyi olduğundan adam akıllı bir şeyler yiyebilmiştim.

"Pars'la konuştun mu?"

Başımı iki yana salladım.

"Aramadı daha."

Saate bakmak için ekranı açtığımda Pars'ın çağrısı gelirken kocaman gülümsedim.

"Arıyor."

Çağrıyı cevapladım.

Etraftan anladığım kadarıyla otelde değildi, masada oturuyordu ve loş ışığında etkisiyle fazlasıyla yorgun duruyordu.

"Naber güzelim?"

Kocaman gülümsedim.

"İyiyim sevgilim, sen?"

Başı önüne düşerken omuz silkti.

"İyi olmaya çalışıyorum."

Titrek bir nefes alıp hafifçe doğrulduğu sırada devam etti.

"Geldiğimiz günden beri milim milim ilerleyebiliyorken her gün aynı şekilde insanlar yine öldürülüyor. Yarın zaten-"

Bir anda sustuğunda devam etmesini ister gibi başımı salladım.

"Yarın ne zaten?"

Gözlerini kapattı. Yüzündeki çaresizliği o kadar net hissediyordum ki, ondan çok canım yanıyordu.

Bir hafta olmuştu ve ben kokusunun geçtiği yastığa sarılabiliyorken o orada tek başına mücadele ediyordu.

"Laçin...Seni çok sevdiğimi hiçbir zaman unutma olur mu?"

Daha fazla dayanamazken yaşlarım yanaklarımdan bir bir süzülmeye başladı.

"Bana veda ediyormuş gibi konuşma."

Başı bir anda yanına gelen kişiye döndüğünde ayaklandı. Ses kapalı olduğundan yüz ifadesinden hiçbir şey anlayamıyordum.

"Pars!"

Bakışları tekrardan ekrana döndü.

"Kapatmam lazım sevgilim, yarın görüşürüz."

Telefonu kapatacakken başı tekrardan sağına dönmüş ve yüksek bir sesle bağırmıştı.

"Operasyonu başlatıyoruz! Kapıda beni bekleyin!"

🚓🚓🚓

Gözlerimi araladığımda başıma giren keskin ağrı beynimi uyuşturduğundan parmaklarımı şakaklarıma bastırdım.

Dün Pars'la konuştuğum andan uyuduğum ana kadar aralıksız ağladığımdan gözlerimin çevresi mosmor kesilmişti.

Allah'tan annemler köye gitmişlerdi ki beni bu şekilde ne arayabiliyor ne de ziyaret edebiliyorlardı.

İçimdeki kötü his hala yerli yerindeyken yavaşça doğruldum. Kısa bir duşun ardından mis gibi yemek kokuları gelen salona adımladım.

Kiraz kulaklıkları takılı bir şekilde yemek yaparken Zeytin masayı kuruyordu. Yavaşça arkasından yaklaşıp kollarımı beline doladım.

"İyi ki sizin gibi kardeşlerim var... Siz olmasanız ben ne yapardım?"

Bana doğru dönüp sarılışıma karşılık verdiğinde derin bir nefes aldım.

Kiraz bir an yanımıza damlarken kollarını ikimizin üzerine sardı. Ardından çekilip bizi de birbirimizden ayırdı.

"Ne bu sabah sabah buhran havası? Daha kahvaltı yapıp minik yeğenim için mağaza soymaya gideceğiz."

Dolu gözlerimle başımı salladığımda kumandayı alıp televizyonu açtım.

Bir haftadır adam akıllı hiçbir şey izlememiştim.

Haber kanallarını atlarken gördüğüm son dakika yazısıyla istemsizce durdum.

"Bir son dakika gelişmesi ile karşı karşıyayız sevgili seyirciler. Ankara'da uzun zamandır aranan katil zanlı Celal K. dün akşam bir operasyon ile tutuklanırken maalesef operasyon esnasında iki komiser ve bir sivil polisimiz şehit oldu."

🚓🚓🚓

FİNAL.

Aslında hikayeyi burada bitirmek ist-AY ŞAKA ŞAKA NE FİNALİ? BÖYLE FİNAL Mİ OLUR?

Hehehehee nasıldı bölüm, beğendiniz mi?

Bence bir sonraki bölümde okuduğunuzda beni affedersiniz 🍀

Oy ve yorumlarınızı, kitabın gidişatı hakkındaki düşüncelerinizi buraya bekliyorum.

Kocaman kocaman öpücükler, bir sonraki bölümde görüşmek üzere. Hoşça kalııııın 🍀🤍