BUGÜN YAYINLADIĞIM "ÖNCE AŞK SONRA AŞK" KİTABIMA HEPİNİZİ BEKLİYORUUM 🌸

YENİ KİTABIM "GÖNDERİLİYOR;HANIMELİ"NE HEPİNİZİ BEKLİYORUUM 🫶🏻
🚓🚓🚓

Ne kadar süre geçti bilmiyorum. Gözlerimi aralayıp etrafıma bakındım. Odada kimse yoktu.

Titrek bir nefes alıp arkama yaslanacağım sırada kapı açılıp içeriye annem girdi. İlk başta uyandığımı anlamasa da bakışları yüzüme kaydığında hızla yanında durduğu kapıyı aralayıp bağırdı.

"Uyandı! Laçin uyandı!"

Tekrardan adımları beni bulduğunda yüzümü ellerinin arasına aldı.

"İyi misin kızım?"

Yavaşça başımı salladığım sırada içeri koşar adımlarla Pars girdi.

"Bir tanem."

Annemin karşısından dolanıp alnıma bir öpücük kondurduğunda yavaşça ona doğru döndüm.

"Onları gördün mü? İyiler mi?"

Tebessüm ederek başını iki yana salladı.

"Seninle beraber görmek istedim bir tanem. Ama iyiler merak etme."

Odaya elindeki kağıtlarla doktor girdiğinde gözlerim arkalarından giren Gurur ve Mert'e bakmaya çalışıyordu.

"Merhaba taze anne, nasıl hissediyorsun kendini?"

"Ben iyiyim. Ağrım yok şu an. Onlar iyi mi?"

Doktor başını salladı.

"İkisi de çok iyi çok da sağlıklı. Sadece sana kavuşmak için biraz heyecanlılar."

Arkasına dönüp hemşireye işaret ettiğinde ikisini de yanıma getirdiler.

Hızla gözlerim dolarken bakışlarım Pars'a kaydı.

"B-bunlar çok güzel."

Başımın üzerini öpüp derin bir iç çekti.

"Sana benzedikleri için öyleler."

Sağ tarafımdaki yatakta duran kaşlari çatık halde uyurken, sol tarafımdaki gülüyordu.

"İsimlerini belirlediniz mi?"

Bakışlarımı onlardan alamazken başımı salladım.

"Evet, Gurur ve Mert."

"Geçmiş olsun, bu gece buradasınız ama yarın çıkışınızı yapabiliriz."

Doktor odadan çıktığında annem diğer kişileri içeri soktu.

"Hangisi Gurur?"

Annem konuştuğunda elimle sağ tarafımı gösterdim.

"Bence bu. Sence hangisi?"

Pars'a döndüğümde gözleriyle sağımı işaret etti. Hemşire Gurur'u yattığı yerden kaldırıp kucağıma bıraktığında diğer hemşire de Mert'i Pars'ın kucağına bıraktı.

"Canı acımıyor değil mi? Otursam olur mu? "

Hemşire başını iki yana salladı.

"Hayır babası. Canı acırsa emin ol bunu sana belli eder."

Nasıl emzirmem gerektiğini ve ilk bir kaç gün dikkat etmem gereken şeyleri anlatıp odadan çıktığında yalnız kalmıştık.

"Kiraz nerede? O iyi mi?"

Annem başını sallarken Kerem kucağında Ecem ile içeri girdi.

"Biz çok iyiyiz teyzesi, annemiz uyuyor."

Kucağımdaki Gurur'la olabildiğince doğruldum.

"Ben ne zaman ayağa kalkabilirim?"

Pars Mert'i yatağına geri bırakıp Kerem'in yanına adımladı.

"Bak amcası benim kızıma, sen hayatında böyle güzel kız gördün mü?"

Pars elini Kerem'in omzuna koyup beni işaret etti.

"Her gün görüyorum koçum."

Tebessüm ederken Gurur'u bırakıp Mert'i aldım.

"Anne doyuyorlar mıdır sence? Mama yapmaya gerek var mı?"

Başını iki yana salladı.

"Kızım onların midesi küçücük tabi ki de doyuyorlardır."

İkisinin de emzirmesi bittiğinde arkama yaslandım. Herhangi bir ağrım yoktu ama yorgunluktan dolayı fazlasıyla uykum gelmişti.

Annem ve Pars atıştırmalık bir şey almaya gittiklerinden odada fazlasıyla sessizdi.

Daha fazla kapanan gözlerime direnemezken kendimi uykunun pamuk gibi kollarına bıraktım.

🚓🚓🚓

"Anne bende uyuyacağım, sende git dinlen. Ben ihtiyacımız olursa ararım seni."

Sinem anne, Serkan baba ve Lila seyahatte olduğundan görüntülü konuşarak Gurur ve Mert'i görmüştü.

Annemse yardım etmek için bize gelmek istiyordu ama zaten gece boyu en az benim kadar uyumadığından kıyamıyordum.

"Ama bak söz ver arayacaksın."

Başımı sallayıp yanaklarına kocaman öpücükler kondurdum.

Pars Gurur ve Mert'i pusetleriyle odamıza taşırken yavaş adımlarla merdivenleri tırmandım.

"Babası onların yemek vakti geldi."

Pars gülerek pusetleri yanıma getirdiğinde sırayla ikisini de emzirmeye başladım.

Pars Gurur'un gazini çıkarırken bende Mert'i emziriyordum.

"Bana bakın oğullarımsınız diye bir şey demiyorum. Orası benim krallığım, haberiniz olsun."

Sesli kahkahamla Mert kıpırdandığında onu sol göğsüme yatırdım.

"Onlar uyurken bizde biraz uyuyalım mı?"

Başımı iki yana salladım.

"Önce duş alacağım."

Bakışları hemen muzhipleşirken Gurur'u yerine bıraktı.

"Eşlik etmemi ister misin?"

Bornozumu alıp banyoya doğru adımladım.

"Çok isterdim ama maalesef. Biraz daha beklemen gerekiyor kocacım."

🚓🚓🚓

"Pars uyansana Gurur ağlıyor."

Kolumla Pars'ı dürterken bir yandan da uyumaya devam ediyordum.

Mert'de ağlamaya başlayınca ağlanır gibi ayaklandım.

"Görüyor musunuz? Babanız anca sizi yapana kadar var. Sonra uyanmıyor bile. Ama desem kalk bir tane daha yapalım ben sözümü bitirmeden uyanmış olur."

Sağdığım sütleri biberona boşaltıp ikisini de beslemeye başladım.

Gözlerim kapanmak için direnirken bakışlarım yatağa döndü. Pars yoktu.

Sabahtan beri Pars yerine yastığı dürtüyormuşum ya ben !

İkisi de doğduğunda susarken yavaş adımlarla aşağıya indim. Odada perdeler kapalı olduğundan belli olmasa da gün çoktan doğmuştu. Pars mutfakta birşeyler yapıyordu.

"Hayatım?"

Bakışları bana döndüğünde elindeki tepsiyi masaya bıraktı.

"Uyandın mı? Bende kahvaltı getiriyordum odamıza."

Yanına gidip kollarımı bedenine sardım.

"Hala karnımda değilde yukarıda uyuduklarına inanamıyorum."

Elini saçıma attı.

"Aç mısın?"

Hızla başımı salladım.

"Kurt gibi."

Gülerek elimi tuttu ve masaya oturttu.

"Afiyet olsun o zaman."

O da karşıma oturduğunda yaptığı omletten tabağıma koydum.

Karnım doyduğunda arkama yaslandım. Bakışlarım karnıma kaydı.

"Artık beyefendiler de doğduğuna göre benim en acilinden kilo vermem lazım."

Pars sandalyesinden kalkıp yanıma geldiğinde eli yanağıma kaydı.

"Sen her halinle çok güzelsin bir tanem."

Bakışları dudağıma düştüğünde derin bir iç çekti. Dudaklarımız birbirine deyeceği an yukarıdan ağlayış sesleri gelirken Pars başını geriye attı.

"Sanırım benden nefret ediyorlar."

🚓🚓🚓

Heheheheh aiiiy aile oldu kız bunlar.

Nasıldı bölüm, beğendiniz mi?

İnstagram hesabım @okuramaencokyazar hesabıma hepinizi bekliyorum 🫶🏻