YENİ KİTABIM "17.Piyon"Demir" yayındaaa. Hepinizi bekliyorum 🩵
✨✨✨

Ecem'den...

"Ay anne abartmasana artık, bak doktor da dedi bir şeyim yokmuş."

Annem başını iki yana sallarken hala telefondan Laçin teyzemi aramaya çalışıyordu.

"Zehirlenmişsin kızım, ne demek bir şey yok? O doktor bir halt bilmiyor zaten."

Başımı yastığa koyup gözlerimi kapattım. Tamam hala midem bulanıyor ve kendimi fazlasıyla güçsüz hissediyor olabilirdim ama bunu anneme söyleyip de zaten stresten mahvolan kadını daha çok kahretmeye gerek yoktu.

"Evet serum taktılar şimdi. Zehirlemişler kızımı!"

"Oha anne."

"Kızım iyi misin?"

Annem telefonla konuşmak için dışarı çıktığından mesaisini babama devretti.

"İyiyim baba, sen anneme bakma. Sabaha göre çok daha iyiyim."

Başımın üstüne küçük bir öpücük kondurdu.

"Çok korkuttun bizi."

"Olsun baba, üç günlük diyetten kurtuldum. Buradan çıkınca bana bir pasta alırsın."

Gülerek başını salladı.

"Tabi alırım kızım."

Hemşire yanımıza gelip ikinci serumu taktığında tekrardan uyumak için kendimi zorlamaya başladım. Gece toplasan yarım saat uyumadığım halde zırnık uykum gelmiyordu.

Ne kadar zaman geçti bilmiyorum tam uykunun kollarına kendimi bırakmıştım ki adımın hiddetle bağırılması bütün odağımı kapıya killitledi.

"Ne oluyor be?"

"Gurur."

Acilin kapısından giren Gurur yanımıza doğru koşmaya başladı.

"İ-İyi misin?"

Nefes nefese kalmıştı ve korkudan elleri titriyordu. Ay minnoş sevgilim benim.

"İyiyim iyiyim, geç otur şuraya da soluklan."

"Laçin'ler kapıdaymış ben gidip geliyorum."

Annem babama da kaç göz yapıp dışarı çıktığında babam da annemin yanına ilerledi.

"Ödüm koptu Ecem, acildeler diyince annem. Ne dedi doktor? Ne olmuş?"

Hafifçe omzumu silktim.

"Zehirlenmişim."

Eliyle alnımı kontrol edip yanımdaki sandalyeye oturduğunda gülerek ona döndüm.

"Ama ben daha sorumlu kol fotoğrafı atacaktım ve sen oradan görüp kalp krizi geçirecektin. Olmaz ki böyle."

Bir eli hala saçlarımla oynuyordu.

"Böyle bile yeterince korkutucuydu."

Hafifçe kalkıp onun da yakasından çekerek yanağına küçük bir öpücük kondurdum.

"Oy benim sevgilim benim için korkmuş mu? Sevgilisi yesin onu."

"Teyzem."

Laçin teyze yanımıza geldiğinde elini tutan Damla bana doğru atılmaya başladı.

"Yengecim iyi misin?"

Hafifçe başımı salladım.

"İyiyim canım."

"Serumumuz bittiğine göre hastayı doktorumuzun odasına alalım."

Hemşire tekrardan yanımıza geldiğinde korkuyla gözlerimi kapattım. Gurur elimi elinin içine hapsedip olabildiğince elimi sabit tutmama yardım etti.

"Geçmiş olsun."

"Teşekkürler."

Her ne kadar Gurur yanımda olsa da babam kolunu uzatıp girmem için işaret etti. Önüm kolunu tuttuğum sırada arkamızda resmen kabile gibi duran ailem ile doktorun kapısına ilerledik.

"Nasılsın bakalım."

Masanın karşısındaki siyah koltuğa oturdum.

"Biraz daha iyiyim doktor bey."

Sabah ilk hastaneye geldiğimizde sorduğu bazı soruları tekrardan sorup babama döndü.

"İlaçlarını alın, eve gidip istirahat etmeden önce içsin hepsini. Ani hareketlerden ve ağır gıdalardan kaçınsın yeter. Şimdilik bu kadar, geçmiş olsun."

Doktordan kalan nasihatları da alıp odadan çıkıp hastanenin koridoruna geçtik.

"Hayatım istersen direk eve geçelim, dinlensin kızım."

Annem diğer yanıma geldiğinde babam arabayı çalıştırmak için hızlı hızlı önümüzden giderken diğer yanıma da Gurur geldi.

"Yaslan omzuma istersen."

Başımı omzuna yaslayıp dışarıya doğru adımlamaya başladık. Her ne kadar doktor serum iyi gelecek dese de bana acayip uyku yapmıştı.

"Anne eve gittiğim gibi uyusam olur mu? Acayip uykum geldi benim."

"Tabi ki kızım."

Babam arabamızı yanımıza getirdiğinde annem ve ben arka koltuğa geçtik.

"Bizde hemen arkanızdan geliyoruz."

Gurur kapıyı kapatıp koşar adımlarla Pars amcanın getirdiği arabaya bindi. Göya bugün ders çalışıp sınavlarına hazırlanacaktı minnoş sevgilim benim.

Annem yolda durup ilaçlarımı alarak geri gelmiş bende saati geçmeyen mide ilacımı ve antibiyotiğimi içerek yola devam etmiştim.

Eve girdiğimiz gibi Dünya üzerime atladığından henüz kelebeğin yeni yeni geçen uyuşukluğu ile acıyla inledim.

"Abla özür dilerim, bilerek olmadı valla bak. İyi misin? Nane limon yapayım mı sana?"

Arka arkaya konuşurken başımı sakince iki yana salladım.

"Hayır ablacım iyiyim, uyuyacağım sadece."

Yanaklarımı öpüp bahsettiği sürprizi yapmak için odasına geçti. Bende kısa bir lavaboya girip uyumak için kendi odama geçtim.

Doktor gıda zehirlenmesi dese de ben hala neyden zehirlendiğimi pek anlayamamıştım. Her sabah yediğim yumurta ve peynir atıştırmıştım alt tarafı.

Daha fazla düşünmeden çoraplarımı giyip yorganın altına girdim. Allah'ım ilk an bu yorgan neden bizi kutuplara götürüyordu ya?

Cenin pozisyonu alıp uyumak için kendimi zorlamaya başladım. Bir kaç dakika geçmeden kapım açılıp sessizce kapandığında içeriye Gurur'un o eşsiz kokusu geldi.

"Sevgilim?"

Uyanık olduğumu anladığı gibi yanıma gelip yatağımın yanına geçti.

"İyi misin güzelim?"

Başımı salladım.

"Açım ama hiçbir şey yemek istemiyorum. Hayatımda ilk defa çikolata istemiyorum ve normalde uyumak için deliren ben uyuyamıyorum."

Yatağımın kenarına oturup saçlarımla oynamaya başladı. Sanırım benim her derdimin devası onun parmaklarındaydı.

"Hadi şimdi kapat gözlerini, ve bana dediğin gibi bizi düşün. Ben uyutacağım seni."

Dediğini yaparak saçlarımla yavaş yavaş oynadı ve beni fazlasıyla iyi tanıdığı için hemen uykuya dalmamı sağladı.

Aradan ne kadar süre geçti bilmiyorum ama tarifsiz bir mutluluk ile uyandığımda odada tek başımaydım. Duvar saatine baktığımda gece üçe geliyordu.

Yavaşça ayaklanıp kurumuş boğazımı bir nebze rahatlatmak için mutfağa indim.

"Ecem?"

Bir anda hortlak gibi karşıma dikilen Gurur ile damağımı çekip duvara yaslandım.

"Gurur senin bu saate burada ne işin var?"

Omzunu silkip yanıma adımladı.

"Uyanana kadar gidemezdim, aklım sende kalırdı. Bende burada kalmaya karar verdim."

Neden aşağıya indiğimi anlamış olacak ki sürahiden büyük bir bardağa doldurup bana uzattı.

"Nasılsın, iyi misin biraz daha?"

Hızla başımı salladım.

"Dünle aramda dağlar kadar fark var."

Koltuğa oturup diğer hapımı içerken acık olan bilgisayara gözlerim takıldı.

"Beraber izleyelim mi?"

Gurur'a dönüp konuştuğunda her ne kadar gözlerinden uyku aksa da hemen başını salladı.

"Tabi güzelim izleyelim."

Yanıma oturduğunda başımı göğsüne yaslayıp onun da başını başımın üzerine yaslamasını sağladım. Dizinin ikinci bölümü biterken artık dayanamayan gözlerimle Gurur'a döndüğümde onun çoktan uyuyan bedeni yavaşça koltuğa devrildi.

Hafif bir tebessümün eşliğinde yanına kıvrılıp ikimizin de başının altına yastıkları koydum. Diziyi durdurup kollarımı bedenine doladığımda sanırım şu on yedi yıllık hayatımda yaşadığım en güzel uykumu uyumuştum.

Bunu babam duymazsa sevinirim, teşekkürler...

🚓🚓🚓

Hehehe nasıldı bölüm, beğendiniz mi? Artık Mert ile de gelsin bence özel bölümlerimiz.

Yeni kitabım olan " Yanlış D'nin birinci bölümü yayında. Sizleri oraya bekliyoruuum ❤
Bir sonraki özel bölümde görüşmek üzere, hoşça kalııııın ❤🚓