Yeni Üyelik
6.
Bölüm

6. Bölüm

@yazarzeeyzey


Oy ve yorumlarınızı bekliyorum canikomlar 🩵

🪷🪷🪷

"Nöron implus sisteminin yapı taşıdır."

Yazıyı yazıp tekrardan bakışları bana döndüğünde artık kızarma evresinden yok olma evresine doğru geçiyordum.

Sabahtan beri bir kere olsun bakışlarını benden çekmemişti!

Daha fazla dayanamayıp telefonumu sıranın altından açtım.

Siz: Oflaz neler olduğunu sonra konuşacağız ama verdiğin suyu içebilecek halde olmamı istiyorsan lütfen bakışlarını biraz da sınıfta gezdir.

Cebindeki telefonu çıkarıp mesaja baktı ve cevap vermeden geri yerine bıraktı.

"Ve siz siz olun arkadaşlar..." bakışlarını bir kaç saniye sınıfa çevirip sonrasında tekrardan bana döndü. "Nöronlarını ve dolaylı yoldan sinir sisteminizi bozacak insanları iyi seçip, bakışlarınızı onlardan çekmeyin."

Bütün sınıf fısır fısır kendi aralarında konuşmaya başlarken hocanın uyarıcı boğaz temizlemesi Oflaz'ın gülümseyen yüzünü tahtaya çevirdi.

Konunun detaylarını tek tek anlatırken bütün ders boyunca gözlerini sınıfa çevirmemişti. Ve bunu fark eden hoca sürekli bana bakıp bir şeyler not alıyordu.

Sanırım hayatım boyunca daha çok gerildiğim bir ders olmamıştı.

"Bu haftaki notlarımın son konusu miyelin kılıf, bu yere kadar anlamadığın bir şey var mı?"

Bu sefer oturmakla kalmayan hoca tahtaya çıkıp Oflaz'ın yanına geçti.

"Sen son konuyu Nida'ya anlatırken bende sınıfın kalanına anlatayım mı Oflaz?"

"Hocam bence de öyle yapalım yoksa sevenleri ayırmaktan vizelerde bol sıfırlı notlar alacağım."

Hayır hayır hayır! Şu an bir kara delik olmalı ve beni en derinine saklamalı!

Arkalardan başka sesler yükseldiğinden hoca Oflaz'dan kağıtları alıp bir kaç şey söyleyerek tahtadan aşağıya indirdi.

"Evet arkadaşlar bence Oflaz arkadaşımız dersleri gayet güzel anlatıyor. Ne dersiniz, bundan sonra dönem sonuna kadar ona bu görevi kitliyelim mi?"

Oflaz 'hay hay' der gibi eğildiğinde yanıma gelip sıraya oturdu.

"Desene bu dönem biraz fazla aynı ortamlarda takılacağız."

Tuttuğumu fark etmediğim nefesimi verirken sıranın üzerinde duran şişeyi açıp bana doğru uzattı.

"İç diye getirdim hanımeli. Bakman yanaklarının kırmızılığına iyi gelmeyecek."

Uzattığı şişeden minik bir yudum alıp tekrardan masaya bıraktım.

"Madem bizim sınıfa geliyordun neden haber vermedin?"

Omuzlarını silkti.

"Beni tanıyacağın anı görmek istedim. Ayrıca tam da dediğin gibi tanıdın ve ben senin yanına geldim."

Kollarını önünde bağlarken yan duran bedeniyle yüzünü bana çevirdi.

"Sen ne yapıyorsun bana böyle?"

Cevap verecek gücüm ya da ne diyeceğimi bilecek bir halde olmadığından önüme dönüp olabildiğince hocanın anlattıklarını dinlemeye çalıştım. Ama bu yanımda sırıtarak beni izleyen Oflaz varken tahmin edebileceğimden bile zor oluyordu.

Artık son slaytlara geçiyorken amfinin kapısı kaldı ve içeriye elleri kağıtlarla dolu olan tahminimce öğrenci işlerinden bir kız girdi.

"Hocam merhaba, izninizle Oflaz Yalçınkaya arkadaşımızı almam gerekiyor. Bir problem olur mu? Önemli bir işi var mı?"

Hocanın manalı bakışları Oflaz'a, Oflaz'ın sırıtan yüzü ise bana dönmüştü.

"Gidebilir miyim?" Hafifçe fısıldadığında ona dönmeden kıza bakmaya başladım.

"Ben hoca mıyım?" Artık yüzümde nasıl bir ifade varsa bakıp gülerek sağ eliyle ensenini kaşıdı.

"Önemli olan her işim sensin ya?"

Bu çocuk kelimelerle fazla güzel oynuyordu!

"Gitme desem gitmeyecek misin?"tek kaşım havada ona döndüğümde 'seyret şimdi' der gibi bakarak arkasına yaslandı.

"Gelemezmişim."

Bütün sınıf artık fısıltılardan gülmeye transfer olurken acıtmayacağına emin olarak ayağına bastım. Bu sefer daha da gülen yüzü içimdeki sıraya kapanıp ağlama isteği deli dehşet açığa çıkartıyordu.

"Bunun için henüz erken değil mi sence de?"

"Oflaz ne olur git rezil oluyoruz."

Bir anda bedenini komple yan çevirdiğinde eğdiği yüzü yüzümün hizasına gelmiş ve biz kelimenin tam anlamıyla burun buruna gelmiştik.

"Yarın akşam kahve içme sözümü alırsam."

Donup kaldığım halimle biraz uzaklaşıp notlarını aldı. "Bunu sessizliği evet olarak yorumluyorum hanımelim. İyi dersler." Su şişesini alıp yanağımdan küçük bir makas aldı. "Unutmadan, bileğinden uzak dur. Sana artık her konuyu anlatan bir öğretmenin daha var. Ve emin ol bunu seve seve yapar."

✨✨✨

Oflaz: Nasıl geçti dersin kalanı? O Sinan denen sakallı poğaça takıldı mı sana?

Siz: O takılmadı ama sınıfın hepsi hayırlı olsun dilekleriyle dersten çıktı.

Oflaz: İyi bakalım, nasıldı öğretmenin?

Siz: Oflaz bugün senin yüzünden kalp krizi geçirecektim az kalsın.

Oflaz: Ben yanındaydım hanımelim bir şey olmazdı.

Siz: Hoca senden sonra grup ödevi verdi sınıfa. Ve sende asistan olduğun için fasülye öğrenci sayılırmışsın. Bil bakalım benim takım arkadaşım kim?

Oflaz: Adam be! Yalvarmalarımı ciddiye almış sonunda.

Siz: Sen mi istedin bunu

Oflaz: Evet

Siz: Peki takım arkadaşım yarın okul çıkışı başlarız ödeve o zaman.

Oflaz: Bu kahve için evet demek değil mi?

Oflaz: Sen hiç uğraşma güzelim ben bu gazla bütün sınıfın ödevlerini yaparım.

Siz: Ona ne şüphe zaten....

Oflaz; Konumuz ne peki?

Siz: Kalp sağlığı, günlük yaşantı etkileri. Olumsuz ve olumlu yaklaşımlar.

Oflaz: Süpermiş, yemek yedin mi sen?

Bakışlarım istemsizce önümdeki tabağıma düştü. Dün yaptığım makarnamı tırtıklıyordum çünkü ne canım kalkıp bir şey yapmak ne de yaptığım şeyi yemek istiyordu.

Siz: Şu an yiyorum.

Oflaz: Peki müsait misin?

Siz: Evet müsaitim

O an ekrana görüntülü araması düşerken kendime kuş bakışı bir baktım. Pijamalarım gayet düzgün duruyordu.

Daha fazla bekletmemek için çağrıyı cevapladım.

"Hanımelim, geliyor mu sesim?"

Kullandığı her sahiplik eki beni adım adım yumuşayan şekere dönüştürürken hafifçe gülümsedim.

"Geliyor Yalçın."

Üzerinde siyah bir tişört vardı ve benim aksime telefonu masaya bırakmamış elinde tutuyordu.

"Telefon tutacağın yok mu?"

Başını sallayıp masanın üzerinde duran tutacağı gösterdi.

"Var da ben seni daha yakından görmek istiyorum. Neyse konumuza dönelim."

Arkama yaslanıp pijamamın kollarını indirdim.

"Neymiş konumuz."

Boğazını temizleyip ciddi bir şekilde bakmaya başladı. Ki bu beni günlerdir olduğunun aksine ilk defa ciddi haliyle karşılaştırırken istemsizce gerilen bedenim karnıma ağrılar sağlıyordu.

"İki haftamız tam olarak şu an doldu güzelim, Oflaz Yalçınkaya, senin deyiminle toprak gözlü çocuk kimmiş öğrenmek ister misin?"

✨✨✨

ALLAHIM ALLAHIM BUNLAR ÇOK MİNNOŞLAR AMA...

NASILSINIZ AŞKOLAR, NASIL GİDİYOR HAYAT?

OY VE YORUMLARINIZI, KİTABIN GİDİŞATI HAKKINDAKİ FİKİRLERİNİZİ YORUMA BEKLİYORUUUM 🫶🏻✨

BİR SONRAKİ BÖLÜMDE YANİ YARIN GÖRÜŞMEK ÜZERE, HOŞÇA KALIIIN 🤍🪷✨

 

Loading...
0%