Yeni yayınlamaya başladığım "Gönderiliyor;Hanımeli" kitabıma hepinizi bekliyoruuum 🪷💫

Oy ve yorumlar sizde 🫶🏻

🖱️🖱️🖱️

Hızla geri çekilip yatağın en ucuna geçtim. Karşımda yaşlı bir adam vardı.

"S-sen kimsin?"

Geri çekilip yaşlı olan gözlerini sildi.

"Çok özür dilerim kızım, çok özür dilerim."

Kenardaki koltuğa otururken bir yandan da hala bana bakıp ağlıyordu. Aklımı kaybetmek üzereydim artık. Beni buraya Doğan getirdiyse bu adam kimdi ve ne diye bana kızım diyip diyip duruyordu.

"Doğan nerede, neden gelmedi?"

Başı hızla kalkarken öylece durdu.

"Doğan mı?"

"Evet, beni buraya getiren kişi, D! Beni o tehlikeden kurtaran kişi."

Adamın sessizce baktığı her an olayın Doğan ile alakasının olmadığını fark ettiğimden korkum deli gibi artıyordu.

"O tehlikenin ta kendisi Doğan zaten kızım. O getirmedi seni buraya, ben getirdim."

"Sen kimsin?! Ben seni tanımıyorum! Doğan'ı istiyorum, sizin tehlike dediğiniz kişi benim hayatım! Sen kimsin de beni buraya get-"

"Babanım! Yıllardır kaçan, sırf sen benim o siyahlığıma bulaşma diye bir kere sana sarılamadan yıllarını geçiren babanım! Seni koruyan, kollayan, ama sen güvende ol diye bir kere senin yanında olamayan babanım! Yıllardır sen gül diye uğraşıp, seni korurken ağlatan babanım!"

Olduğum yere mıhlanırken bedenimdeki bütün kanım çekilmişti. Kulaklarım duyduklarını kabul etmiyordu.

Benim babam ölmüştü. Kalbimdeki mezarlıkta yatıyordu cansız bedeni.

"N-ne saçmalıyorsun sen?"

Koltuktan kalkıp yanıma adımlarken hızla durması için elimi kaldırdım.

"Sakın yaklaşma! Kafamı karıştırmak için zaafımı kullanıyorsun sen! Sırf inanayım diye ölmüş babamı işe katıyorsun!"

Başını iki yana sallarken hala yaklaşmaya çalışıyordu.

"Çekil önümden Doğan'a gideceğim ben!"

"Doğan falan yok Aslım! Asıl düşman o! Sırf canım yansın diye bir anda senin hayatına girip seni kendine bağlamaya çalışan kişi o! Düşmanımız o bizim! Senin çalıştığın yer benim, orada yükselişin, değerin gözüne batıp bir de para girişlerinden senin kızım olduğunu anlamış. Yıllardır peşindeyiz onun! Babası ile aramızdaki savaş şu an onunla devam ediyor kızım. Ne olursun inan bana."

Ellerimi kulaklarıma kapattım. Bunların hepsi yalandı. Hayatımda güvendiğim tek kişide bu kadar adi ve şerefsiz olamazdı.

"Bak bir anda her şeyi kabul etmen çok zor biliyorum ama olan bu."

Odanın köşesine sıkışıp öylece dururken bir anda odaya doluşan Doğan'ın sesi ile hızla kalktım.

"Hira! Neredesin Hira!"

"Doğan!"

Adam hızla kolumu tutup beni arkasına alırken kapı tekmelenerek sertçe açılmıştı. Beni ve önümde duran adamı gördüğü gibi içeri giren Doğan hızla yanımıza adımladı.

"Çekil şuradan Üstündağ!"

Silaha karşı göğsünü dayayan adam hızla başını iki yana salladı.

"Benden bir daha kızımı ayıramayacaksın Kılıç! Buna bir daha müsaade etmem!"

Kolumu tuttuğu gibi beni çeken Doğan ile ikisinin arasında kalmıştım. Kafam allak bullaktı. Korku ve beraberinde getirdiği her şey beni mahvederken öylece duruyordum.

"Seninle hesabımı babamın hesabına katıp ben dürücem! Ama sen Hira'yı zorla burada tutamayacaksın!"

Başım hızla Doğan'a döndü.

"S-sen bu adamı tanıyor musun?"

"Dedim sana kızım! Asıl düşman o yalvarırım gel buraya."

Doğan susarken elindeki silahı hala adama doğrultmuş duruyordu.

"Doğan doğru mu? Bu adamın dedikleri doğru mu?"

Bakışları asla bana dönmezken silahın emniyet kilidini açtı.

"Doğan!"

"Doğru! Onun yüzünden sana ulaştım ne başta Allah kahretsin ki doğru! Ama şimdi öyle değil Hira, yemin ederim değil!"

Kolumu elinden kurtarıp arkamda duran adama döndüm. Eğer dedikleri gerçekten doğruysa, babam o muydu?

"Aslım kızım ne olur kanma ona, bunlar da yalan canını yakacak senin!"

"Sus lan! Senin yüzünden yılladır o kız neler çekiyor senin haberin var mı? O istemediği süreççe burada kalamayacak Üstündağ! Buna izin vermeyeceğim!"

Aklımda sadece tek bir kelime yankılanıyordu.

Doğan'da yalancıydı.

O da beni kandırmıştı.

O da beni kullanmıştı.

"Hira gidiyoruz."

Kolumu tuttuğu gibi beni de kendi ile beraber odanın kapısına doğru sürüklerken elimi hızla çektim.

"Ben seninle hiçbir yere gelmiyorum!"

Başı bir anda bana döndü.

"Ne demek gelmiyorum Hira, saçmalama!"

"Seninde kötülediğin o adamdan ne farkın var! Bunu yapmamış olman, amacının ne olduğunu değiştirmez Doğan!"

Bir kaç adım gerilediğimde olduğu yerde durdu.

"Git Doğan. Artık burada kandırıp kullanacağın biri yok!"

🖱🖱🖱

Şimdi çoğu soru işareti tamamlanmıştır diye düşünüyorum.

Nasıldı bölüm, beğendiniz mi?

Oy ve yorumlarınızı, kitabın gidişatı hakkındaki düşüncelerinizi buraya bekliyorum.

Kocaman öpücükler, bir sonraki bölümde görüşmek üzere. Hoşça kalııııın 💕🌾