​Bir zamanlar her şey daha basitti, daha gerçekti. İnsanın hayatını şekillendiren asıl savaş dışarıda değil, içeride yaşanıyormuş meğer. Bugün neye sahipsem ya da neyi yitirdiysem, tümünü içimde taşıyorum. Yanlış kararların ağırlığı mı, doğru bildiklerimin yıkımı mı bilmiyorum. Bildiğim tek şey, insanın en zor savaşını geçmişiyle verdiği. ​Şimdi önümde hayatımın sayfaları bir bir açılırken, doğru ya da yanlış aramıyorum; sadece yolun sonunda bana dair bir şeyler bulabilmek istiyorum. ​Belki affedilmez hatalarım var, belki de telafi edemeyeceğim kayıplarım... Ama her ne varsa, artık saklanacak bir yerim yok.