Dayanamayıp bir taksiye binip şirketin yolunu tuttum. Saçma birşey için çağırıyordu buna emindim ama galiba gözlerimle ve kulaklarımla buna şahit olmadan yapamayacaktım .

Gerçekten enayiliğim devam ediyordu bunun farkındayım ama önüne geçemiyorum.

Şirketin önüne geldiğimizde etraf çok kalabalıktı. Taksici kalabalıktan dolayı beni biraz geride indirmek zorunda kalmıştı. Parayı ödeyip indiğimde yürümek bile bir ölüm gibiydi. Tıklım tıklımdı resmen. Herkes mi yürümeye meraklı arkadaş?

Hızlı adımlarımla şirkete ulaştığımda beklemeden asansöre bindim. Babamın katına geldiğimde indim onu görsem güzel olabilirdi. Tam inmiş ona doğru giderken cebimdeki telefon çalmaya başlamıştı.

Elime aldığımda arayan kişiye şaşırmamıştım. Çünkü arayan Laraydı
Açıp açmamak arasında kalsam da en sonunda açmayı seçmiştim.

"Efendim" dedim açtığım gibi

"Gelecek misin ?" Diye sordu o da hiç oyalamadan

Derin bir nefes koyup bıkkınca "geliyorum" dedim ve telefonu kapattım.
Adımlarım çatı katını yani merdivenleri bulduğunda çıkmaya başladım arkamdan sanki birisi ismimi seslenmiş gibi hissetsem de umursamayarak yoluma devam ettim. birilerinin neden bu kadar acalesi varmış öğrenelim bakalım...

Yukarıya çıktığımda az merdiven çıkmış olmama rağmen soluk soluğa kalmıştım. Kapıyı yavaşça araladım.

Temkinli adımlarımla içeri girdiğimde, içimdeki huzursuzluk yerini daha da belli etmeye başlamıştı. Etraftaki sessizlik normalde beni rahatsız etmezken şuan acayip tedirgin ediyordu.

Bir oyunun içindeymişim gibi hissetmekten alıkoyamadım kendimi ...

Etrafı ilk olarak gözlerimle incelemiş ve nerede olduğunu bulmaya çalıştım. Aslında çatı çokta büyük değildi. Sadece aralarda eşya koymalık depo tarzında bölümler vardı. bu yüzden onu bulmakta sıkıntı yaşıyordum.

"Mucize!" arkamdan gelen ses ile gözlerim onu buldu ama tek değildi. Yanında Aleyna'da duruyordu. gülümseyerek bana bakması sinilerimi tavan yaparken sakin olmak için içimden defalarca Sabır çektim.

Bu kızdan ömrüm boyunca haz edemiyecektim herhalde.

Lara ise her zamanki gibi susarak gözlerimin içine bakıyordu. onun ne demek istediğini bilmiyorum ama bana göre o siyah zifiri karanlığı anımsatan gözleri acımasızlığı konuşuyordu.

"Cesaretine hayran kaldım doğrusu !" Aleynanın alay dolu sözlerini işittiğimde içimde anlamlandıramadığım bir öfke harmanlandı.

Sakin bir insanım ben, onun seviyesiyle bir olmamalıyım. Sakinlik benim göbek adım!

Kendimi toparladım hızlıca. Gülümsedim aynı onun gibi alayla, sanki buradaki herşey dalga konusuymuş gibi.

"Tam olarak neyin cesaretinden bahsettiğini anlayamadım doğrusu? buraya yanlız gelmemden bahsediyorsan bu benim cesaretimden kaynaklı değil sizin korkaklığınızdan kaynaklı olduğunu gösterir" biraz duraksadım minik bir kıkırtı çıktı dudaklarımdan.

"Korkmayın insan yemiyorum" diyerek devam ettim.

Ben buraya lara ile buluşmak için gelmiştim. Ne yalan söyliyeyim Aleyna bana acayip büyük derecede Sürpriz olmuştu.

"Tahmin etmeliydin " dedi Laranın koluna girerek Aleyna.

Güldüm gülüşüm kahkahaya dönüştü. beni kıskandırmaya mi çalışıyor bu salak ? ciddi miydi? Laraya döndüm eğlenen yüzümle "Bu ilkokulda kalmış yemin ederim ilkokul bebeleri bundan daha olgun" dedim tekrar güldüm. Gerçek anlamda komiğime gitmişti.

O sırada Lara Aleyna'nın tuttuğu kolunu hızlıca ondan çekti. Koluna girilmesinden nefret ederdi. Bu Kim olursa olsun bende olsam.

"İkinizde kesin dalga geçmeyi " dedi lara her zamanki gibi emir kipi ile konuşuyordu.

"Emir verip durma karşında emirelin yok senin " diyerek sert sesimle ona karşılık verdim.

Aleyna bana doğru bir adım attığında dikkatimi onun hareketlerine kitledim. Bunlar beni boşuna çağırmış olamazlardı. Anlamıştım ! Gerçekten çok salaktım. Buraya neden beni getirdiklerini anlamıştım.

Lara arkasını dönüp bize yakın duvarın üstüne oturmuştu. Ben yerimde aynı şekilde dururken salaklığıma yanıyordum. Aleyna adımlarının ardı arkası kesilmeden bana doğru gelirken bir adım dahi olsun geri adım atmıyordum.

Bir kere daha aynı bu şekilde bir olay yaşamıştık inanılmaz bir şekilde o günden beri bana kin ve nefret besliyordu. Benim ona kin ve nefret duymam gerekirken o bana duyuyordu .

Bundan aylar önce gireceğimiz sınav günü olmuştu ne olduysa o gün sabahtan okula girdiğimde onu gördüm bahçede öyle bir ağlıyordu ki yanına gitmeden yapamamıştım. İlk ne olduğunu sorduğumda bana cevap vermemiş ağlamaya devam etmişti bunu görünce bende telaş yapmıştım çünkü krize girmiş gibi ağlıyordu. Etraftaki bazı insanların gözünün onda olduğunu fark edince ben daha çok rahatsız olmuştum . Onu zorla yerinden kaldırıp okulun arka tarafına doğru götürmüştüm. Normalde okula erken asla gitmezdim ama o gün gideceğim tutmuştu! Biraz ağlamasının dinmesini bekledikten sonra tekrardan sormuştum. iyi misin ?

o güne kendimi götürmekten alıkoyamıyordum ...

-GEÇMİŞ ZAMAN-

"İyi misin Aleynacım? " diye sordum. O kadar çok üzülmüştüm ki o ağladıkça benim canım acımıştı. Ne olmuştu bu kadar meraktan ölmek üzereydim!

Ağladığı için yüzünü dizlerinin üzerine koymuş ve kollarını etrafına sarıp kendini iyice küçültmüştü. Küçük çocuklar gibiydi. Benim sorum ile kendine gelmiş olmalı ki yavaşça kafasını dizlerinden kaldırıp bana baktı. gözleri kıpkırmızıydı, gözleri kırmızı olduğundan dolayı mavi gözleri cam gibi parıldıyordu. Bu halde bile çok güzel bir kızdı. Gözüme neden küçük bir çocuk gibi geliyor Allahım !

Bu düşünceme gülmeden edemedim . Güldüğümü görünce anında yüzü düştü ,bunu fark ettiğim an yaptığım hatanın farkına vardım ve açıklama gereği duydum.

"Sana gülmedim... " dedim ve duraksadım ,ona gülmüştüm !

"Yani sana güldüm ama kötü bir şey için gülmedim yemin ederim gözüme çok tatlı geldin bu yüzden güldüm yanlış anlama beni lütfen " dedim mahcup bir ifade ile

O da bana bakarak güldüğünde neye güldüğüne anlam veremesem de bende karşılık olarak gülmüştüm . ikimizde durduk yere kahkahalarla gülmeye başladığımızda bizim gülmemizi durduran şey Laranın sesi olmuştu.

"Hayırdır ne bu neşe ?" diye sormuştu. Aleynanın anında yüzü düşerken ben ise gülümseyerek ona cevap vermiştim.

"gel beraber olsun neşemiz ." söylediğim şeye yüzünü buruşturarak

"Beni katmayın ne yapıyorsanız devam edin " demiş ve gözden kaybolmuştu.

Aleynaya döndüğümde söylenmeden de edemiyordum. " Her zamanki hali kahkaha atana tahammül edemez " dedim gülerek.

"Aleyna konuşmak ister misin ? seni zorlamak istemem ama anlatmak istersen dinlerim bu arada çok iyi sır saklarım ." diyerek de devam ettim

Tepkilerine baktığımda bir derdi olduğunu ve anlatmak istediğini görebiliyordum ama bana güvenmediği için bunun anlatmakta zorlanıyordu.

"Bana güvenebilirsin " dedim tekrardan

"Aile meseleleri ." dedi sadece ve tekrardan o mavi gözlerini doldurdu.

Yanına gidip taşın üzerine oturduğumda çekinsem de ona sarılmaya çalıştım. Engel olmadı bundan cesaret alarak daha sıkı sarıldım. Galiba bazen insanın bunlara ihtiyacı olabiliyordu minik bir sarılma her şeyi düzeltebilirdi. konuşmaya başlamasıyla ondan ayrılıp dikkatimi ona verdim.

"Annen seni seviyor mu mucize ? " sorduğu soruya anlam veremesem de ne cevap vereceğimi bilemedim . Cevap vermediğimi fark edince sıkıntılı bir nefes verip konuşmasına devam etti.

"Beni sevmiyor , sevmedi bu yaştan sonra da sevmesini bekleyemem herhalde ?"

"Seni böyle düşünmene sebep olan şey ne ?" olayı bilmediğim için ona nasıl destek olacağımı , onu nasıl motive edeceğimi bilmiyordum. Daha doğrusu yanlış birşey söyleyip onu dahada üzmek istemiyordum. Cevap vermemesi üzerine bana güvenmesi için kendimden birşey vermem daha uygun olur diye düşünmüştüm.

"Bende sana sır vereyim mi ,hem böylece birbirimizde saklarız sırlarımızı?" demem ile yüzüme dikkatlice bakmaya başladı. gülümseyerek kafa salladı .

"Annelerden konuşuyoruz bende o zaman annemden bahsedeyim . Aslında annem ile pek fazla kötü anımız yok ama çok kötü olan tek birşey var o da ölümü ." dedim ve acı bir gülümseme saldım etrafıma

"Annen öldü mü senin ?" dedi mahcup bir ses ile

"Annem öleli bir kaç sene oluyor onun öldüğü gün benim doğduğum gün. "

"Ya çok kötü olmuş tam o gün olması daha kötü olmuş üzüldüm. nasıl öldü ?" diye sormasıyla yutkundum normalde kimseye anlatmazdım ama bir kere demiştik işte ...

"İntihar " dedim zar zor fısıltı gibi sesimle cebimdeki telefon oturduğum için beni rahatsız ederken telefonu cebimden çıkarıp aramızdaki taşın üzerine koymuştum.

Kısa bir an şok geçirmiş olmalı ki duraksamasından sonra bir anda bana sarılmıştı. " Başın sağolsun mucize çok üzüldüm ."

"Dostlar sağolsun ,evet sen anlatmayacakmısın ?" demem ile benden ayrılmış ve konuşmaya başlamıştı.

"Bilmiyorum dolmuşluk mu dersin ne dersin herşey yaptıkları herşey üzüyor artık beni . Babam annemi terk ettiğinden beri annem çok değişti sınavlarda yüksek not almam için o kadar çok baskı yapıyor ki artık bunaldım. başlarda bu çok normaldi kendi ayaklarının üzerinde duracaksın çalışacaksın yüksek notlar alacaksın falan derken şimdi ise herşeyde birincilik istiyor geçenlerde olduğumuz deneme sınavı var ya sen birinci olmuştun ben ise ikinci olmuştum. işte o gün bana tokat attı. ben bu yaptığından pişman olur diye düşünürken o bugün sabah aynı şeyi yapmakla beni tehdit etti . bilmiyorum yoruldum herşeyden ."

Anlattıkları üzerine şok geçirdim. annemin bana tokat atmasını düşündüm de çok ağır gelirdi bana hatta inadım tutarsa o ne derse tam tersini yapardım. ama işte bu olaydaki kişi ne ben ne de annemdi ...

"Açıkcası şaşırdım ." dedim içimden geçen bin türlü şeye rağmen dilim tutulmuş gibiydi. oldukça şaşırmıştım.

"Neden ? beklemiyormuydun benden böyle birşey . Hep gülen eğlenen biri gibi mi görünüyordum " dedi sert sesiyle alınmıştı.

"Onun için değil tabiki annenin yaptıkları için söylüyorum öyle birine hiç benzemiyordu yani ?" dedim ki gerçekten de öyleydi kimi insan da gerçek yüzünü saklayabiliyordu demekki . Nasıl bu kadar kötü olabiliyordu bir insan ?

"Aynen o yapmıyor ben uyduruyorum bunları ." dedi niye yanlış anlıyordu bu kız beni ? Kendimi açıklamak istemiştim ki zil çalmasıyla hızla yanımdan kalktı ve gitti. Hemen ardından bende adını seslenerek ilerlerken nereden çıktığını bilmediğim lara çıkıp benim kolumu tuttu.

"Bitmedi mi daha konuşmanız ?"

"Bitmedi dur konuşmalıyım onunla yanlış anladı herşeyi ya !" dedim üzgün sesimle

"Neyi yanlış anladı ? " diye sordu anlatmazdım o kendi isterse o anlatabilirdi.

"Anlatamam lara onunla alakalı bir şey ama işte yanlış anladı beni !" kendime kızıyordum. Kızı kırmıştım.

"Sen niye bu kadar ilgilendin bu kızla ?"

"Üzgündü bir derdi vardı onunla konuşup derdine eşlik etmek istedim ."

"Sana mı kaldı ?" dedi aniden şaşırdım .

"Anlamadım?"

"Diyorum ki milletin derdine eşlik etmek sana mı kaldı ? "

"Lara şaka mı yapıyorsun üzgündü kız onunla ilgilenmek istedim ne bu tepki ?" sinirlenmeye başlamıştım .

"Konuşma şu kızla sana düşmez milletin işi ! karışıp durma her halta ." dedi ve çekti gitti anlamadığım şu ki neye bu kadar gocunmuştu. Hiç bilmiyordum derdi veya sorunu neydi onu hiç anlamıyordum zaten. İyice psikopata bağlamıştı.

Kendime çeki düzen verip sıkıntılı bir şekilde sınıfa gittim. Sınıfa girdiğimde gözlerim Aleynaya çarpmıştı. Onun yanına gitmek isterken hoca sınıfa gelmişti. Laranın yanına gittim ve sınavımızı olduk . sınava hiç odaklanamadım ya da bilmiyorum, aleynanın anlattıklarından dolayı belkide odaklanmak istemedim. Kısacası sınavım bu zamana kadarki en verimsiz sınavım olmuştu . Zil çaldığında sınavımız bitmişti . Anında Aleyna'ya kendimi açıklamak için yanına gitmek istemişken Aleyna'nın üzgün bir şekilde yanıma gelmesiyle şaşırdım. Lara dikkatle bizi izlerken bende dikkatimi Aleyna'ya vermiştim .

Hemen kendimi açıklamak için uğraşmadım söylemek istediği birşeyler olmalıydı onu bekledim .

"Özür dilerim mucize biraz sinirliydim. Ani çıkıştım sana öyle demek istemediğini biliyorum. Öyle biri olmadığına eminim "dedi biraz buruk ama sevimli çıkarmaya sesiyle içim öyle bir rahatlamıştı ki anlatamam . "Asıl ben özür dilerim aleyna yanlış anlamaman beni çok mutlu etti öyle demek istememiştim aslında " dedim kendimi açıklamak istercesine .

Laranın hızlıca yanımdan kalkıp gitmesiyle arkasından baka kaldım ne oluyordu buna Allah aşkına ? neyse onunla sonra ilgilenmeliydim .

"Sınavım çok iyi geçti senin ? " dedi sevinçle onun mutlu olmasıyla da ben mutlu oldum.

"Pek iyi olduğu söylemez ama senin iyi geçmesine sevindim " dedim içten bir sevinçle

"Olsun olsun önemli değil bir dahakine yaparsın artık takma boşver " dedi umursamaz bir tavırla.

"Öyle " dedim kısılan sesimle

Teneffüse çıkmayan sınıfta olan, aynı zamanda benim ve Aleynanın da telefonuna teker teker bildirim yağmıştı. Aniden olduğu için herkes önce birbirine bakmış ve telefonlarına sarılmıştı. Bende tam cebimden çıkarırken arkadan yükselen ses ile şok geçirdim.

"Bilmiyorum dolmuşluk mu dersin ne dersin herşey yaptıkları herşey üzüyor artık beni . babam annemi terk ettiğinden beri annem çok değişti sınavlarda yüksek not almam için o kadar çok baskı yapıyor ki artık bunaldım. başlarda bu çok normaldi kendi ayaklarının üzerinde duracaksın çalışacaksın yüksek notlar alacaksın falan derken şimdi ise herşeyde birincilik istiyor geçenlerde olduğumuz deneme sınavı var ya sen birinci olmuştun ben ise ikinci olmuştum. işte o gün bana tokat attı. ben bu yaptığından pişman olur diye düşünürken o bugün sabah aynı şeyi yapmakla beni tehdit etti . bilmiyorum yoruldum herşeyden ."

Ses kaydı bittiğinde dahi şoku atlatamamıştım. Gözlerim aleynayı bulduğunda gözlerinden yaşlar akıyordu. Bana dik dik bakıyordu, o ses kaydını benim aldığımı düşünüyordu . Onun gözlerinin içine bakarak ağzımı oynatarak 'Ben yapmadım ' dedim ama hiç inanmışa benzemiyordu.

"Annesi dövüyormuş kızı yazık "

"Babası annesini terk etmiş annesi ne yapmıştır kim bilirde adam terk etmiştir kadını."

Arkadan gelen uğultular ile daha da çıkmazın içine girmiştim. Herkes bilip bilmeden eleştiri yapıyordu. Aleyna konuşmaları duydukça yumruklarını sıkıyordu. Daha fazla dayanamayarak ayağa kalkıp sınıfa döndüm .

"Kim yaptı bunu " diyerek yüksek çıkan sesimle sordum.

"Kendi yaptığın suçu niye millete atmaya çalışıyorsun mucize ?" Aleynanın sakin çıkan sesiyle ona döndüm.

"Ben yapmadım. " dedim kendimden emin bir şekilde

Kahkaha atmış ve "Kesinlikle öyledir mucize " dedi bağırarak "Bil ki herşey karşılıklı " sinirli sesiyle konuşmasıyla ne yapacağını az çok anlamıştım . Kendi canı acımıştı karşılık olarak o da benim canımı acıtacaktı . Engel olmadım ,engel olmadım .

"Alın size bir dedikodu daha Mucizenin annesi intahar etmiş kim bilir ne yaptılar kadına da kadın intihara kalkı- "

"Kes sesini !" diye bağırış yükselmesiyle gözlerim kapının oraya kaydı bağıran Laraydı .

Herkesten yükselen uğultu ile bütün vücudum öfke ile harmanlanmıştı sanki

Aleynanın gözleri laradayken kendime hakim olamayarak aleyna ile kavgaya giriştik.

ŞİMDİKİ ZAMAN

O gün büyük bir kavga edip üstüne birde ceza almıştık. Şimdi ise o günün bitmemiş kini ve öfkesiyle bugün rövanşını yapacaktık anladığım kadarıyla.

Adımlarını hızlandırıp aniden elini uzatıp tepeden topladığım saçımı tutup geriye doğru çekiştirmeye başladı. dengemi kaybedip yere düşmem ile saçımı tutan ellerinden kurtulmaya çalıştım ama mümkün olmuyordu. Saçımı savurup beni ileri doğru ittirdiğinde yüzüm yere sürttü . Canım fazlasıyla acımıştı. Kendime geldiğimde kafamı kaldırıp Lara'ya baktım Ayaklarını duvarın diğer tarafına sarkıtmış gökyüzünü seyrediyordu . Tam o anda Aleyna'nın tekmesi karnıma inmişti . Acı içinde ağzımdan minik bir çığlık kaçtı Nefesim kesilmişti resmen . Aynı hareketi tekrar yapacağını anladığım zaman ona engel olarak ayağından tutarak oturduğum yerden ayağını yukarıya kaldırdım ve bunun üzerine dengede duramayıp sırt üstü yere düştü.

Bundan fırsat bularak laraya doğru koştum yanına geldiğimde saçından tutarak geriye çekip yere düşürdüm. Bu şaç çekme işi eğlenceli olmaya başlamıştı... Şaşkın suratıyla bana bakarken hiç vakit kaybetmeden üstüne çıkıp oturdum .

"Biz senin kavga eden horozların değiliz gerizekalı ! herkes yaşattığı bedeli ödeyecek. " diyerek yüzüne yumruğumu geçirdim.

Engel olmadı. Vurup durdum bütün sinirimi ondan çıkardım
Aleyna ise kendine geldiğinde bana doğru geldi ve tekrardan bir arbede yaşanmıştı aramızda. Resmen beni evire çevire dövüyordu bu kız . Tam o anda lara bizi ayırmaya çalıştı Hatasını anlamıştı demekki!

"Ne oluyor burada !" diyerek bağıran Babam ile kendi düşünceme gülmüştüm . Hatasını anlamıştı ! aynen çok iyi anlamış bu kızın herşeyi sahteydi .
Babam geldiği için ayırmaya çalışmıştı bizi . Hepimiz babamın sesiyle durmuştuk. Berbat bir durumdaydık.

"Ne yapıyorsunuz siz ?" yanımıza geldiğinde hiç kimse konuşmuyordu etrafta sadece öfkeli soluklarımız duyuluyordu.

"Size soruyorum mucize cevap versenize !" diyerek baya sesini yükseltti babam çok sinirli gözüküyordu.

"Vedat amca sakin ol arkadaşlar arasında bir anlaşmazlık yaşadılar bende onları ayırıyordum." dedi lara şaşkınlıkla ona baktım .

Babamı umursamadan tabiri caizse laranın üstüne atladım. Bu son raddeydi artık, herşeyi planlayıp bir de hiçbir şey olmamış gibi aradan çekilmesi sinirimi sona getirmişti.

Aleyna da vakit kaybetmeden bana saldırmıştı derken yine bir kargaşa yaşamaya başlamıştık. Babam ne olduğunu bilmeden bizi ayırmaya çalışıyordu.

Hiçbirşeyi umursamadan Laranın gözüne yumruk attım. lara gözünü tutarken . O an hiç istemediğim bir olayı yaşadık. Babam Aleynayı kolundan tutup ileriye doğru ittirdi. Aleyna dengesini toplayıp çatının kenarında durdu. Babam bizi ayırmak için yönünü dönmüş bize doğru gelirken aleyna bir anda kendini geriye doğru attı...

Bilerek attı .

Gözlerimle gördüm kendini geriye doğru bıraktı.

Aleyna gözümün önünden kaybolurken boğazım yırtılırcasına çığlık attım.

Aleyna hayatı hızlı yaşıyor nvfdlbndfk neyse komik değildi.