Patronun odasına girdiğimde o her zamanki ciddi ve otoriter duruşuyla karşımdaydı. Masasının arkasında oturmuş, elinde bir dosya, gözleriyle beni süzüyordu. Kapıyı kapatıp karşısına oturdum, gözlerim masadaki dosyaya takılmıştı.
"Beni bekliyormuşsunuz." dedim sesimi mümkün olduğunca sakin tutarak.
Patron hafif bir gülümsemeyle başını salladı. "Evet, Aslı. Seni bu dava için çağırdım. Dosyayı inceledin mi?"
Başımı hayır anlamında salladım, masadaki dosyaya doğru bir bakış attım. "Henüz inceleyemedim ama Canan`ın yüz ifadesi yeterince şey anlattı."
Patron, dosyayı bana doğru itti. "Büyük bir dava bu. Zengin ve nüfuzlu bir iş adamı olan Zafer Çelik`in gizemli ölümü... Ve vasiyetinde tüm servetini kızı Selin`e bırakmış. Ancak işler düşündüğümüz kadar basit değil. Uzaktan bir akrabası olan Tarık, mirasın büyük bir kısmının kendisine ait olduğunu iddia ederek mahkemeye başvurmuş. Tarık sadece vasiyetin sahte olduğunu iddia etmiyor, ayrıca Selin`in babasını öldürdüğünü öne sürüyor."
"Cinayet," dedim içimden, bu işin bu kadar karmaşık olduğunu tahmin etmemiştim. Miras davası sandığım şey, cinayet iddialarına kadar uzanıyordu. "Ve ben Selin`in avukatı olacağım, öyle mi?"
Patron gözlerini bana dikti. "Evet, Aslı. Bu davada Selin`in avukatlığını sen yapacaksın. Ve karşı tarafın avukatı..." Sözlerine kısa bir ara verdi, bakışları ciddileşti. "Demir Yalçın."
