Gözlerimi açtığımda bitmeli bu hayat

Her nefes alışımda içime dolan bu hava

Zehir aslında hem,bana hem insanlığa.

Tanrının insan bedenine verdiği nefese,

Şükretmeli mi yoksa isyan bayraklarını mı çekmeli?

Kullarına verdiğin her beden azap içerisinde.

Cehennemin dünyan kadar zalim mi bilemem,

Ama bu dünyada cehennemi de gördü bu yürek.

Her gece sıcacık yatağından ölüm korkusuyla kalktı bu beden.

Ne azap yazmışsın bana silsem yine de silemem.

Ey göklerin yaratıcısı!

Duy sesimi,duy ki bu kudretli nefesi teslim al.

Bu kulunun çok yoruldu artık,sırtında taşıdıklarından.

Gönlüne hançer saplayan insanlardan,her güne umutsuz uyanmaktan.

Ayşe Öztürk