Doğa Ayana babası şehit olduktan sonra oda babasının izinden gidip asker oldu bundan yaklaşık 2 yıl önce timi`ni kaybetti o gün bugğndğr hiç bir tim de bulunöadı ama işte o gün gelmişti albay aradı ve bu tim de bulunmadı gerektiğini söyledi ama bilmiyordu ki bu tim de ölümsüz dostlıklar edinip hayatının aşkını bulacağını

> “Şehitler ölmez, vatan bölünmez!” Bu söz artık sadece bir haykırış değil, bir gerçektir. Çünkü bu toprak, uğruna can verilen toprağın adıdır: VATAN. “Vatan Sağ Olsun” dört kalbin birleşip tek bir kalem olduğu, kanla yazılan tarihe duyulan derin saygının ifadesidir. Her satırı, bir şehidin alnındaki son buse, bir annenin göğsünde sakladığı son mektup, bir çocuğun rüyasında gördüğü ama artık dönmeyen babadır. Bu kitapta; Ömer Halisdemir’in karanlığı yaran cesareti, Eren Bülbül’ün çocuk yüreğiyle ettiği son ihbar, Berat Mecit Day’ın sessiz şehadeti ve Cengiz Topel’in göğe yükselen son selamı vardır. Bu kitap, ne kurgu, ne destan, ne roman… Bu kitap bir ağıt, bir dua, ve bir emanettir. Şehitliğin ne olduğunu unutanlara hatırlatma, geride kalanların ne yaşadığını görmeyenlere aynadır. Bir milletin en kutsal cümlesiyle son bulur her sayfa: “Vatan sağ olsun.” --- ÜÇ YÜREK (DOĞA, GÖKÇEN, KAAN)

Asrın ve Miran… İkisi de ayrı şehirlerde, ayrı hayatlar sürüyormuş gibi görünse de aynı yeminle, aynı sırla bağlıdırlar. Birinin gözünde deniz, diğerinin bakışında dağ… Görevleri, sorumlulukları ve gizledikleri hayatlar onları görünmez bir iplikle birbirine bağlar. Bir tesadüf, ikisini aynı şehirde, aynı timde buluşturur. Tanışmamış olsalar da paylaştıkları disiplin, cesaret ve yemin, onları görünmez bir şekilde birbirine yaklaştırır. Görevler ağır, kayıplar sessiz ve kalpler çatışma içinde… Gerçek vuslat, varılacak bir kıyı mıdır, yoksa hiç ulaşılamayacak bir hayal mi? “Vuslatın Kıyısı”, askerliğin, gizemli görevlerin ve bastırılmış duyguların kesiştiği bir hikaye; cesur yüreklerin, sessiz kahramanlıkların ve sırlarla örülü bir vuslatın öyküsü.