"Zincir birleşti, acı, çaresizlik ve cesaret birbirini buldu. Adam ve kadın birbirine yeniden mahkum oldu."
Yıllar geçse de içinde yanan yangın sönmezmiş Ferda Alaz`ı gördüğünde bir kez daha anlamıştı bunu.
Az önce ateşlediği silah düşmanı yerine ona küçük yaşta aile olan, yuva olan Alaz`ı vurmuştu.
İçinin yangınını söndürmek için çıktığı yolda büyük alevlerin içine düşmüş halde buldu kendini.
Gözüyle görmeden inanmamıştı Alaz`ın düşmanın sağ kolu olduğuna.
Ama artık emindi karşında Alaz değil Efran vardı. Bu demek oluyordu ki yüreğini sevgiyle yakan yangın artık nefretle yakacaktı.
