@canankeserr
|
Sayende çok güçlendim... Baba... Bu kelime ne kadar yakışmasa da sana baba... Öylece boş boş bakıp gözlerime; bunlarla uğraşma, boş işler bunlar demiştin... Çok ihtiyacım vardı baba... Benim en önemli işimdi bana kızım demen... Beni sevmen benim çok umurumdaydı baba... O akşam sildim seni, o akşam sildim baba kelimesini lügatimden... Benim için gölgesinde dinlenebileceğim bir çınar ağacı olamadın sen... Yaralarımı sarmadın... Annemle ayrıldın diye bizden de ayrıldın, bizden de boşandın... Sen benim çocukluğumun, gençliğimin katilisin aslında... Öldürdün güzel olan ne varsa dünyamda; herkes babasına sarılırken mutlulukla sen kenara çekildin usulca, herkes babasıyla paylaşırken anılarını sen adımla hitap ettin bana; kızım bile diyemedin demedin bakıp gözlerime... Adımdan bile soğudum sen söyledikçe, soyadımı bile istemedim ben, sana ait diye... Hep sarılmak istedim bir babaya... Kızına sarılan babalara hayranlıkla baktım hep... En çok sen yarım bıraktın beni... Bile isteye göz göre göre hataya ittin. Ben gelmek istemedim ki dünyaya... Hem bu dünyaya getirdin hem de getirdiğin dünyamı zindan ettin... Canıma kıydın, rahat mısın? Ama bak toparlandım... İhtiyacım var bir babaya ama sana muhtaç değilim asla... Hayırlı olsun baba... |
0% |