Yeni Üyelik
Esra Yilmaz
@ciyakam12
Yazdıklarım, içimdeki dünyanın sessiz yankılarıdır. Her cümlede saklı bir sır, her kelimede bir anlam yatar. Kendi kurallarımı kurduğum bu dünyada, hislerimi kağıda dökmek bir ihtiyaç değil, ruhumun sesini duyurmaktır. Sözcükler, anlatamadıklarımın fısıltısı; duyguların birer iz düşümüdür. Yazmak, bir iz bırakmaktır. Her satır, okuyucunun yüreğine işlenir, kalbe atılan bir imza olur. Kelimelerle dokun kalplere, zira gerçek izler asla silinmez.
Profili Paylaş
YAZDIĞI KİTAPLAR
Nova "Metalin Kalbi"
Taylor, yüreğinden dökülen o sıcak itiraf cümlelerini sindirmeye çalışırken dudaklarının kenarındaki gülümseme yumuşadı. “Demek bana bu kadar hayransın, ha?” diye fısıldadı, gözlerinde parlayan muzır bir ifadeyle. Zenna’nın gözlerinde saklı sıcaklık, sözlerine bir fısıltı gibi eşlik ediyordu. "Herkesin olduğu gibi," diye mırıldandı. Bu sözler Taylor`ı derin bir düşünceye sürükledi; gözleri ona kilitlenmişti. Bir an, sanki tüm dünya etraflarında soluk almayı bırakmıştı. Yavaşça ona yaklaştı, sessizliği bozan yegane şey, alçak ve içten bir ses tonuyla gelen kelimelerdi: "Herkesten farklı olduğu gibi..."dedi ve ona yaklaşarak, işaret ve orta pamağının tersini, şakağında kaydırmaya başladı. “Ruhun,” diye fısıldadı, parmakları teninde gezinirken hissettiği derinlik içinde bir titremeyi yükseltirken. Parmak uçları saçlarına ilişti, tutamları narince kulağının arkasına yerleştirdi ve implantının üzerinde durdu. "Öyle vahşi ki… Güç için buna ihtiyacın yok." Sözcükleri, Zenna’nın kalbine her harfiyle işliyordu, ruhunun en derin kıvrımlarına dokunuyordu. Parmakları onun çene hattını takip ederken dokunuşu öylesine nazik, öylesine hafifti ki, biraz daha fazla kalsa bu hassas dengeyi bozmaktan korkar gibiydi. Aralarındaki bu an, kelimelerin çok ötesindeydi; ikisinin de gözlerinde aynı ateş, aynı derinlik vardı. Ve bu sessiz çekim, onları, yalnızca birbirlerinin varlığında anlam kazanan bir hakikate yaklaştırıyordu.
3h önce
 
🖤Kalpte Saklı❤️‍🔥
Kalpte saklıydı ama, gözlerde aleniydi bu sevda. Her bakışında bir sır fısıldıyordu, her gülüşünde kalbinin derinliklerine dokunuyordu. Onu korumak için uzak durmak gerekiyordu, bir duvar örmek, hislerini gömmek... Çok zor olacaktı ama kabul etmişti. Aşkı içindeki ateşi körüklese de, yüzleşmekten kaçınmak gerekiyordu. Her anı hatırlatacak, ama susarak, içindeki sevdayı gizleyerek yaşamak zorundaydı. Duyguları arasında sıkışıp kalırken, belki de en büyük cesaret, sevdiğine uzaktan bakabilmekteydi. Bu sessizliği, o aşkın koruyucusu olmanın bir bedeli olarak kabullenecekti.
4a önce
 
Loading...
0%